Κοντά στον Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού Γκύζη έχει δημιουργηθεί από τον π. Αθανάσιο «το Σπίτι της γιαγιούλας μας». Ιερείς και ενορίτες προσπαθούν να συντηρήσουν αυτό το σπίτι για ηλικιωμένους, που έχει, όπως λένε, 23 ψυχούλες πολύ, πολύ ευλογημένες. Χαρούμενες, χαμογελαστές, γλυκούλες όλες!». Έτσι, χθες το βράδυ, πρώτο βράδυ του νέου έτους, για ακόμα μια φορά οργανώθηκε δράση! Ο Γιάννης και η Βασιλικούλα πήραν τις κιθάρες τους και, τραγουδώντας κάλαντα και άλλα, έδωσαν χαρά. πνοή και ελπίδα σε αυτούς τους ανθρώπους.
Όπως αναφέρεται εκ του ναού, «δυστυχώς, από τότε που ταλαιπωρούμαστε με την μάστιγα του κορωνοϊού, δεν επιτρέπεται, αυστηρά, καμία επίσκεψη… Οι γιαγιούλες μας στενοχωριούνται, δοκιμάζονται και μαζί με τα δύσκολα γηρατειά τους, έχουν και την σκληρή μοναξιά, αφού παιδιά, εγγόνια, συγγενείς, πρόσωπα αγαπητά δεν επιτρέπονται να εισέλθουν!
Έτσι, σκεφθήκαμε μια ομάδα λίγων αδελφών μας, τα βράδια για μια ώρα περίπου, να πηγαίνουμε στο γραφείο του “σπιτιού μας” στον κάτω όροφο και μέσω μεγαφώνων σε όλους τους ορόφους, να τους λέμε τα νέα της ενορίας μας, 1-2 μικρές ιστοριούλες πνευματικές, και στο τέλος διαβάζουμε λίγες ευχούλες του Αποδείπνου και πολύ ζεστά τους λέμε “καληνύχτα”!
Η ανταπόκριση τους είναι εντυπωσιακή, δεν το φαντάζεστε!
Μας θερμοευχαριστούν κάθε φορά. Κάποιες μας λένε: «Ζούμε γι’ αυτή την ώρα της ιδιότυπης αυτής βραδινής συνάντησης»!
Έτσι χθες και πάλι προσπαθήσαμε να τις ξεκουράσουμε με ένα ζευγάρι νέων παιδιών μας τον Γιάννη και την Βασιλικούλα που με τις κιθάρες τους, έδωσαν χαρά, πνοή, και ελπίδα στην δύσκολη μοναξιά τους.
Να θυμάστε και σεις, (ποικιλοτρόπως) σας θερμοπαρακαλώ το “σπίτι της γιαγιάς μας”!
Καλή και ευλογημένη η νέα μας χρόνια!»
