Ήταν ένας άνθρωπος που μετέφερε στο σώμα του, τις πληγές του Χριστού. Αιμορραγούσε εν Χριστώ. Όπου πήγαινε, άφηνε το αίμα του Χριστού.
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
Στο “Ενοριακό Αρχονταρίκι” του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, ο Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Τσιμούρης, Θεολόγος, φιλοξένησε την Δευτέρα 18 Νοεμβρίου, τον Αρχιμανδρίτη Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλο, Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης, σε μία «Συζήτηση με αφορμή τη ζωή και το έργο του Μακαριστού Παύλου (Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης)». Στη συζήτηση παρενέβη και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ιωσήφ.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Παύλος, είπε ο π. Εφραίμ, ήταν η σύνθεση και η σύνδεση, όλων όσων είχε μάθει, όλων εκείνων με τους οποίους είχε συναναστραφεί.
Αλλά όλα αυτά, ήταν εμπειρίες ευλογημένες οι οποίες τον βοήθησαν να βρει το πρόσωπο του, εν Χριστώ.
«Το να βρει κανείς το πρόσωπο του, γίνεται μόνο με τον Χριστό της Εκκλησίας, όταν είναι εκκλησιαστικός και όχι απλώς θρησκευτικός άνθρωπος. Και αυτό απαιτεί πολύ μεγάλο αγώνα, κόπο, θυσία».
Ο μακαριστός καθήλωνε με το βλέμμα του, συνέχισε. Είχε επίσης μεγάλα διαστήματα σιωπής, κυρίως όταν άκουγε κατακρίσεις. Ότι κι αν άκουγε, έμαθε να σωπαίνει και να κάνει προσευχή.
Κι αυτό ήταν ένα από τα μαθήματα που πήρε από τον Άγιο Ιάκωβο τον Τσαλίκη, και επηρεάστηκε από αυτόν.
Σε φλέγοντα θέματα της εποχής μας, είχε την προσωπική του άποψη. Αλλά όταν εκφραζόταν η άποψη της Εκκλησίας, συντασσόταν με την άποψη της και υπάκουε.
Και είχε χαρά και αγαλλίαση μέσα του που υπάκουε, γιατί αισθανόταν μέλος του Σώματος του Χριστού.
«Πέρναγε πάρα πολλές δοκιμασίες, και οι περισσότερες δεν είναι γνωστές. Ίσως ο νοερός αγώνας τον οποίον έκανε, ήταν ένας αφανής αγώνας μέχρις εσχάτων.
Ήταν αγωνιστής στην προσευχή και έβρισκε απόλαυση σε αυτήν.»
Αγαπούσε πάρα πολύ την θεία Λειτουργία, τόνισε ο π. Εφραίμ. Και πάντα συνέδεε το κήρυγμα του, με την σημερινή πραγματικότητα. Το κήρυγμα να μεταχειρίζεται την γλώσσα του κόσμου, για να μεταδίδει το ορθόδοξο φρόνημα.
Το κήρυγμα του ήταν αναιρετικό της πονηρίας και της κακίας, ανορθωτικό των ψυχών και κατορθωτικό της ζωής.
Ήταν ένας άνθρωπος που μετέφερε στο σώμα του, τις πληγές του Χριστού, είπε χαρακτηριστικά ο π. Εφραίμ. Αιμορραγούσε εν Χριστώ. Όπου πήγαινε, άφηνε το αίμα του Χριστού.
Αλλά αυτό του έδινε χαρά στο βάθος, με όλο τον αγώνα και τον κόπο που συνεπάγεται μια τέτοια πορεία, αν θέλει να λέγεται αυθεντική.
«Ο μακαριστός ήταν άνθρωπος αυθεντικός. Είχε περάσει πάρα πολλές δοκιμασίες. Και αν δεν έχεις πονέσει, δεν μπορείς να αγαπήσεις. Να έχεις θρηνήσει πολύ, πάνω από την χρεοκοπία του εαυτού σου. Να έρθει ο Χριστός να σε βγάλει από την φυλακή του εαυτού σου. Ο Μητροπολίτης Παύλος τα έδωσε όλα για τον Χριστό.»
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, οι δύο συνομιλητές, αναφέρθηκαν και στην προσωπικότητα του αείμνηστου Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, με αφορμή την διδακτορική διατριβή του π. Εφραίμ, που αφορά στο πρόσωπο του.
Στο τέλος της εκδήλωσης, ο παριστάμενος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ιωσήφ, μιλώντας για το πρόσωπο του Μητροπολίτου Πάυλου, σημείωσε:
«Ήταν υπόδειγμα αρχιερέως. Ζούσε τον Χριστό και γι’ αυτό ήταν πειστικός ο λόγος του. Με δυο κουβέντες του μακαριστού Παύλου γινόντουσαν θαύματα.»
