Με τους Παρακλητικούς Κανόνες του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού και του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτου, λείψανα τα οποία φιλοξενεί ο Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου, Δήμου Αγίου Δημητρίου Αττικής, άρχισε η 11η ημέρα των απογευματινών εορταστικών εκδηλώσεων με την επωνυμία «ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2024».
Ομιλητής ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος ο οποίος αναφέρθηκε στον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη και τον Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή, επειδή τα χαριτόβρυτα λείψανά τους κομίστηκαν αυτές τις ημέρες στον Ιερό Ναό και ανέπτυξε το θέμα: «Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης κατά την ερμηνεία του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού».
Παρακολουθήστε την ομιλία του Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου:
Εισαγωγικά είπε ότι δεν υπάρχει κάποιο κείμενο του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού που να αναλύη τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, αλλά η παράδοση της Εκκλησίας που καταγράφεται από τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη βιώθηκε και εκφράσθηκε από τον Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή. Στην συνέχεια ανέλυσε δύο ενδιαφέροντα σημεία.
Πρώτον, ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, μαθητής του Αποστόλου Παύλου, κατέγραψε την διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου, αλλά και την δική του εμπειρία σε θαυμαστά συγγράμματά του που τιτλοφορούνται «Περί θείων ονομάτων», «Περί ουρανίου Ιεραρχίας», «Περί εκκλησιαστικής Ιεραρχίας», «Περί μυστικής θεολογίας», και σε μερικές επιστολές του.
Βέβαια, επειδή τα συγγράμματα αυτά εμφανίσθηκαν τον 6ο αιώνα, γι’ αυτό μερικοί αμφισβήτησαν την πατρότητά τους. Όμως, ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής τον 7ο αιώνα ανέτρεψε τα επιχειρήματά τους, τα απέδωσε στον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη και τα σχολίασε θεολογικά.
Από τότε όλη η ορθόδοξη παράδοση τα υιοθέτησε, η διδασκαλία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου πέρασε στην λατρεία της Εκκλησίας, ως διδασκαλία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου και τα υιοθέτησαν όλοι οι Άγιοι Πατέρες, για παράδειγμα ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, η «Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών».
Όμως, τον 18ο αιώνα Προτεστάντες αμφισβήτησαν την πατρότητα των έργων αυτών, γιατί δεν αποδέχθηκαν την θεολογία τους. Η υιοθέτηση αυτών των προτεσταντικών απόψεων από ορθοδόξους θεολόγους συνιστά μια παραδοξολογία, αφού ταυτόχρονα οι ίδιοι αποδέχονται την λατρεία της Εκκλησίας, η οποία τα αποδίδει στον άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη.
Πάντως, η όλη διδασκαλία του αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, που είναι διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου και της Ορθοδόξου Εκκλησίας, είναι ότι ο Θεός ενεργεί στην κτίση και η ενέργειά Του είναι καθαρτική, φωτιστική, τελειωτική, ακόμη και κολαστική, ανάλογα με την κατάσταση του κάθε όντος. Αυτό γίνεται με τα Μυστήρια, τους τελετουργούς και τις τάξεις των τελουμένων.
Δεύτερον, στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος ανέπτυξε ότι όλη αυτή η διδασκαλία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου βιώνεται στο Άγιον Όρος και εκφράσθηκε θαυμαστώς από τον Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή. Στις Επιστολές του, που δημοσιεύθηκαν από την Ιερά Μονή του Βατοπαιδίου, γίνεται λόγος για τις τρεις καταστάσεις της φύσεως που ο άνθρωπος ανέρχεται και κατέρχεται, δηλαδή την κατά φύσιν, την παρά φύσιν και την υπέρ φύσιν, και για τους τρεις τρόπους ενεργείας της θείας Χάριτος, όταν αγωνίζεται ο άνθρωπος, που είναι η καθαρτική, η φωτιστική και η τελειωτική. Ακόμη, κάνει λόγο για πράξη και θεωρία, για νού, καρδιά και διάνοια, και πως ο καθαρός νούς αρπάζεται στην θεωρία του θείου Φωτός. Μάλιστα διάβασε και σχετικά κείμενα του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού.
Ο Σεβασμιώτατος κατέληξε ότι η διδασκαλία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου είναι η ζωή της Εκκλησίας και επιβεβαιώνεται από τους αγίους, εν προκειμένω από τον Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή, γι’ αυτό κάθε άλλη αντίθετη «θεολογία» είναι μεταλλαγμένη και αντορθόδοξη.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε το καθιερωμένο «Ενοριακό Αρχονταρίκι» εντός του Ιερού Ναού, όπου οι ακροατές είχαν την ευκαιρία να υποβάλλουν ποικίλα ερωτήματα στον Σεβασμιώτατο και αντιστοίχως να λάβουν τις κατάλληλες απαντήσεις.
Η 11η μέρα ολοκληρώθηκε με την Κατανυκτική Αγρυπνία, στην οποία συλλειτούργησαν οι Πατέρες της αδελφότητας της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους.
Έψαλε η «Ελληνική Βυζαντινή χορωδία», υπό τη διεύθυνση του Δρ. Κωνσταντίνου Γεωργίου.
Περισσότερες φωτογραφίες στο άλμπουμ:
