Συνεχίστηκε με την 2η διαδικτυακή συνάντηση, η σειρά παρουσιάσεων με γενικό τίτλο «Μεγαλώνοντας έναν… άγιο!», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», σήμερα Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου. Το θέμα της συνάντησης ήταν «Ευχές πρώτης ημέρας και ονοματοδοσίας την όγδοη ημέρα». Τη σειρά επιμελείται ο Αρχιμανδρίτης π. Καλλίνικος Μαυρολέων, συνταξιούχος Δάσκαλος, Ηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Γεωργίου Βασσών Καρπάθου.
Πάντοτε η γέννηση ενός παιδιού φέρνει χαρά και μια μεγάλη παρηγοριά για όλους! Σ’ αυτή τη χαρά συμμετέχει και η Μητέρα Εκκλησία! Μαζί με τους γονείς θέλει κι Εκείνη να δοξολογήσει και να ευχαριστήσει τον Θεό για την καινούρια ζωή! Αλλά και να ευλογήσει το νεογέννητο από τις πρώτες κιόλας στιγμές της ζωής του. Και να ζητήσει συγχώρεση από τον Κύριο, για ό,τι δεν έγινε σύμφωνα με το άγιό Του θέλημα, από την στιγμή της συλλήψεως μέχρι την γέννηση.
Οι γονείς καλούν τον Ιερέα, την πρώτη κιόλας ημέρα, για να διαβάσει με το πετραχήλι του τις ειδικές ευχές, που έχει καθορίσει από αιώνες η Εκκλησία μας, για την πρώτη ημέρα της γεννήσεως του παιδιού.
Πρώτα απ’ όλα ο ιερέας εύχεται να δώσει ο Θεός δύναμη στη μητέρα, για να σηκωθεί γρήγορα από το κρεβάτι, να θεραπεύσει τους πόνους της λοχείας, να καθαρίσει κάθε ρύπο, να επανέλθει το σώμα της στην αρχική του κατάσταση.
Επίσης, ζητά ο ιερέας από τον Θεό, να προστατεύσει τη μητέρα και το παιδί της από ορατούς και αόρατους εχθρούς, από τα κακά πνεύματα. Να στείλει αγγέλους φωτεινούς, να περιφρουρούν και τη μητέρα και το νεογέννητο!
Στις υπόλοιπες ευχές επαινεί τη μητέρα γιατί έφερε άνθρωπο στον κόσμο, μας θυμίζει το σχέδιο της θείας οικονομίας, ότι δηλαδή ο Θεός έγινε για χάρη μας άνθρωπος, ζητά το έλεος του Θεού και την ενίσχυσή Του στην προσπάθεια της μητέρας να αγιάζεται καθημερινά και να συγχωρήσει τα αμαρτήματα κι εκείνης κι όσων βοήθησαν κατά τον τοκετό! Να τους δώσει περισσή ευλογία και θεία Χάρη!
Στο τέλος των ευχών ο ιερέας σφραγίζει με το σημείο του σταυρού το βρέφος στο μέτωπο, για να έχει καλό νου, στο στόμα για τον λόγο και την αναπνοή και τέλος την καρδιά, για να έχει καλές επιθυμίες, ζωντάνια και δύναμη, ώστε να αξιωθεί να ζήσει τη μεγάλη ημέρα της σωτηρίου βαπτίσεώς του.
Πρώτος σταθμός στη σχέση του παιδιού με την Εκκλησία είναι η όγδοη ημέρα από τη γέννησή του, οπότε και γίνεται μια μικρή τελετή, για να αποκτήσει το παιδί το όνομά του.
Στο Ευχολόγιο αναφέρεται ότι η μαία ή ο πατέρας, κι όχι η μητέρα, αφού πρέπει να παραμείνει στο σπίτι της σαράντα ημέρες, φέρνουν το νεογέννητο στην εκκλησία και μπροστά στις πύλες του Ναού, στον πρόναο, ο ιερέας, με το πετραχήλι του, διαβάζει την ειδική ευχή, λέγοντας και το όνομα που διάλεξαν οι γονείς.
Ύστερα ευλογεί το μέτωπο, το στόμα και το στήθος του παιδιού με το σημείο του σταυρού και λέγοντας το τροπάριο «Χαῖρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε» παίρνει στα χέρια του το παιδί και το σταυρώνει σε μια εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Δίνουμε το όνομα την όγδοη ημέρα, γιατί την όγδοη ημέρα, μετά τη δημιουργία του κόσμου σε επτά ημέρες, αναπαύθηκε ο Θεός –Δημιουργός! Την όγδοη ημέρα από τη γέννησή Του δέχθηκε την περιτομή ο νεογέννητος Χριστός. Τηρώντας τον Νόμο κατήργησε την περιτομή και μας προετοίμασε για το βάπτισμα.
Ο αριθμός οκτώ (8) και η όγδοη ημέρα, για τους χριστιανούς, έχουν ένα άλλο νόημα. Συμβολίζουν την ανακαίνισή μας. Την όγδοη ημέρα, την Κυριακή, αναστήθηκε ο Χριστός. Την όγδοη ημέρα αναμένει όλη η ανθρωπότητα για να λυτρωθεί από την αμαρτία και τον θάνατο!
Αυτήν την ημέρα επιλέγει η Εκκλησία για να δώσει το όνομα στο παιδί, για να δείξει πως είναι ένα πλάσμα μοναδικό, μια ξεχωριστή προσωπικότητα, που σκοπό της έχει να γευθεί την Βασιλεία των Ουρανών!
Όλοι έχουμε ένα κοινό όνομα: χριστιανός! Χριστιανός σημαίνει άνθρωπος του Θεού, άνθρωπος που κατάγεται από τον Χριστό. Αλλά την ημέρα αυτή, την όγδοη από τη γέννησή μας, μας δίνει η Εκκλησία μας κι ένα άλλο όνομα, ξεχωριστό για μας, με το οποίο θα μας ονομάζει στο εξής και θα μας γνωρίζει ο ίδιος ο Χριστός!
Ο άνθρωπος, ως μοναδικός μέσα στο σύμπαν, ως θεία εικόνα, φέρει το δικό του όνομα, αυτό που τον συνδέει ευχαριστιακά με τον Θεό, τον άλλο άνθρωπο, την πίστη του. Ένα όνομα που τον συνοδεύει ακόμη και μετά τον θάνατό του!
Η Εκκλησία θέλει να δίνουμε στα παιδιά μας ονόματα χριστιανικά! Ονόματα που να συνδέονται με κάποιον Άγιο ή Αγία. Ανθρώπων που διέπρεψαν στην αρετή και είχαν δείξει μεγάλη παρρησία στον Θεό! Έτσι αποκτά το παιδί και οι γονείς, έναν πολύτιμο δάσκαλο, βοηθό, φύλακα και μεσολαβητή στον θρόνο του Θεού, τον άγιο που έχουμε το όνομά του.
Το όνομά μας είναι βάρος και ευθύνη μεγάλη! Μια ευθύνη που μεταστοιχειώνεται σε άθληση πνευματική, σ’ ένα αγώνα διάρκειας τόσης, όση και η ζωή μας!
Τη συνάντηση μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:
π. Καλλίνικος Μαυρολέων: Μεγαλώνοντας έναν άγιο! 02
