Με Όρθρο και Θεία Λειτουργία ξεκίνησε η 19η Ημέρα των ΕΟΡΤΙΩΝ 2024 του Ιερού Ναού Αγίου Ελευθερίου – οδού Αχαρνών. Το μεσημέρι της Τετάρτης 18ης Δεκεμβρίου 2024 εψάλη Ιερά Παράκληση στον Άγιο Σεβαστιανό. Το απόγευμα τελέστηκε ο Εσπερινός και Μικρός Αγιασμός μετά παραθέσεως δεκάδων ιερών λειψάνων Αγίων της Εκκλησίας μας προς Αγιασμό των πιστών.
Η ομιλία της ημέρας έγινε το απόγευμα στις από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Μάρκελλο Καμπάνη με θέμα: «Η αγάπη του Μεγάλου Βασιλείου για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού μέσα από τα κείμενά του».
Μπορείτε να παρακολουθήσετε την Ομιλία και το Ενοριακό Αρχονταρίκι με τον Αρχιμανδρίτη π. Μάρκελλο Καμπάνη:
Με τις ευλογίες του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου του Β΄, συνεχίζουμε για 19η ημέρα τα 6α κατά σειράν ΕΟΡΤΙΑ, ανέφερε ο Προιστάμενος του Ναού π. Θεμιστοκλής Χριστοδούλου, προλογίζοντας τον ομιλητή. Είναι, προσέθεσε, μεγάλη η χαρά μας που απόψε ήρθε ο π. Μάρκελλος ανταποκρινόμενος στην πρόσκλησή μας να συμμετάσχη στα ΕΟΡΤΙΑ μας που τελούμε προς τιμήν του Προστάτου και Εφόρου μας Αγίου Ελευθερίου και της μητρός του Ανθίας και τα οποία εφέτος είναι αφιερωμένα στον Μέγα Βασίλειο, την μεγάλη αυτή μορφή της Εκκλησίας μας, του οποίου ταήν τιμία δεξιά χείρα φιλοξενούμε στον Ναό μας. Είναι τόσο μεγάλη η χάρη του Μεγάλου Βασιλείου, που αισθανόμαστε ότι είναι δίπλα μας. Η χαριτόβρυτος ευωδία που αναδύεται συνέχεια από το ιερό λείψανο μας δίνει μεγάλη δύναμη. Χαιρόμαστε δε πάρα πολύ, διότι η ενορία μας κατέστη πέρυσι κι εφέτος ένα σπουδαστήριο μελέτης των αγίων πατέρων της Εκκλησίας μας. Σήμερα οι περισσότεροι γνωρίζουν τους νέους αγίους και ξεχνούν τους παλαιούς, που όμως είναι η βάση της πίστεώς μας, διότι αυτοί έδωσαν ψυχή και σώμα για να κρατήσουν την ορθόδοξη πίστη μας ακαινοτόμητη από τις αιρετικές διδασκαλίες.
Καλωσόρισε τον π. Μάρκελλο εκ μέρους του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου μεταφέροντάς του τις προσωπικές ευχές και ευλογίες. Εξέφρασε τις ευχαριστίες του στον π. Μάρκελλο που ήρθε κοντά μας καθώς και στον Μητροπολίτη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως, που έδωσε την σχετική άδεια.
Απαντώντας ο π. Μάρκελλος ευχαρίστησε τον π. Θεμιστοκλή για την πρόσκληση και όλους τους πατέρες που κοπιάζουν. Είναι υπέροχο, τόνισε, που υπάρχουν ενορίες που ακόμη εργάζονται. Και είναι πολύ σημαντικό να διαβάζουμε τους πατέρες. Ο Μέγας Βασίλειος έδωσε τιτάνιο αγώνα για την διάσωση της πίστης, γιατί υπήρξαν πάρα πολλοί παράγοντες αναίρεσης της πίστης. Ήταν η αιτία που αναγκάστηκε να γράψη. Τα κείμενά του όμως αφορούν και την δική μας την ζωή. Η ομιλία του π. Μάρκελλου επικεντρώθηκε στην αγάπη προς τον Θεό και συγκεκριμένα πως ο Άγιος βίωνε αυτή την αγάπη. Το κείμενο που παρουσίασε ήταν από τον Λόγο του Μεγάλου Βασιλείου «Λόγοι κατά πλάτος».
Εισαγωγικά ο π. Μάρκελλος παρατηρεί ότι στο έργο αυτό ο Μέγας Βασίλειος χαρακτηρίζει την αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο ως θεμέλιο της ζωής. Αυτή η αγάπη, που είναι σύμφυτη προς τον άνθρωπο, παραμένει ζωντανή και ενεργεί μόνο όταν γίνεται πραγματική και προσωπική κοινωνία με τον Θεό και τον άνθρωπο. Πολλές φορές, σημειώνει, για ποκίλα προβλήματα του ανθρώπινου βίου οι άνθρωποι αναζητούν τα αίτια και την επίλυση των προβλημάτων αυτών, αλλά μέσα στον εγωισμό τους δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτά είναι συνέπειες της απουσίας της αγάπης προς τον Θεό και τους ανθρώπους.
Τι λέει ο Μέγας Βασίλειος γι’ αυτήν την αγάπη:
- Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ δὲν διδάσκεται.
- Ἡ μάθηση τοῦ θείου πόθου δὲν προέρχεται ἀπ’ ἔξω κατὰ τὴν δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ κάποιος σπερματικὸς λόγος ἐνυπάρχει στὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν ὠθεῖ στὴν ἐξοικείωση μὲ τὴν ἀγάπη.
- Αὐτὸν τὸν σπερματικὸ λόγο τὸν δέχτηκαν ὅσοι διδάχτηκαν τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ ἔγιναν ἱκανοὶ μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ τὸν καλλιεργοῦν μὲ ἐπιμέλεια, νὰ τὸν ἀναπτύσσουν μὲ τὴν γνώση καὶ νὰ τὸν φέρουν στὴν τελείωση.
- Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ ἐνῶ εἶναι μιὰ ἁπλῆ ἐντολή, ὡς πρὸς τὴν δύναμη πραγματοποιεῖ καὶ περιλαμβάνει ὅλες τὶς ἐντολές.
- Τὶς δυνάμεις ποὺ χρειάζονται γιὰ τὴν τήρηση ὅλων τῶν ἐντολῶν μᾶς τὶς ἔδωσε ὁ Θεός, ὥστε νὰ μὴ δυσανασχετοῦμε σὰν νὰ μᾶς ζητεῖται κάτι πρωτάκουστο, οὔτε νὰ ὑπερηφανευόμαστε σὰν νὰ δίνουμε κάτι προσωπικὸ ἀπ’ ὅ,τι μᾶς δόθηκε.
- Αὐτὲς οἱ δυνάμεις ἀνάλογα μὲ τὴν χρήση τους ἔχουν ἀντίστοιχα ἀποτελέσματα. Δηλαδή, ἄν ἐνεργοῦμε σωστὰ καὶ μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἁρμόζει, τότε ὁλοκληρώνουμε τὸν ἐνάρετο βίο μὲ εύσέβεια. Ἄν ὅμως ἀχρηστεύουμε αὐτὲς τὶς δυνάμεις, τότε παρασυρόμαστε στὴν κακία. Διότι κακία εἶναι νὰ χρησιμοποιοῦμε τὶς δυνάμεις ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς γιὰ τὸ ἀγαθὸ μὲ τρόπο πονηρὸ καὶ ἀντίθετα πρὸς τὶς ἐντολές Του.
- Ἀφοῦ λάβαμε τὴν ἐντολὴ νὰ ἀγαποῦμε τὸν Θεό, αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἔχουμε τὴν δύναμη τῆς ἀγάπης ἔμφυτη ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς δημιουργίας μας.
- Ἀπόδειξη εἶναι τὸ γεγονὸς α) ὅτι ὅλοι ἐπιθυμοῦμε τὰ καλὰ καὶ ὡραῖα πράγματα β) τὴν στοργὴ πρὸς τοὺς οἰκείους καὶ τοὺς συγγενεῖς μας τὴν ἔχουμε χωρὶς νὰ τὴν διδαχθοῦμε καὶ γ) αὐθόρμητα δείχνουμε τὴν καλή μας διάθεση ἀπέναντι στοὺς εὐεργέτες μας.
- Τὸ κατ’ ἐξοχὴν ὡραῖο καὶ ἀγαπητὸ εἶναι τὸ ἀγαθό, ἀλλὰ τὸ ἀγαθὸ εἶναι ὁ Θεός.
- Ἐπειδὴ τὰ πάντα ἐπιθυμοῦν τὸ ἀγαθό, ἄρα τὰ πάντα ἐπιθυμοῦν τὸν Θεό.
- Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ εἶναι ἀναγκαία ὀφειλὴ γιὰ μᾶς ἐνῶ ἡ στέρησή της εἶναι γιὰ τὴν ψυχὴ τὸ πιὸ ἀφόρητο ἀπὸ ὅλα τὰ κακά.
- Ἡ ἀποξένωση καὶ ἡ ἀποστροφὴ τοῦ Θεοῦ εἶναι πιὸ ἀφόρητη κι ἀπὸ τὶς τιμωρίες ποὺ ἀναμένονται στὸν Ἅδη.
- Μὲ τὸ νὰ φερόμαστε στὸν Δημιουργό μας χωρὶς στοργὴ καὶ ὡς ξένοι, γινόμαστε πιὸ ἀνόητοι ἀπὸ τὰ νήπια καὶ ἀγριότεροι άπὸ τὰ θηρία, ποὺ ἔχουν φυσικὴ στοργὴ πρὸς τοὺς γονεῖς τους.
- Τὸν Δημιουργό μας, καὶ μόνο ὅτι ἔχουμε δημιουργηθῆ ἀπὸ Αὐτόν, ὀφείλουμε νὰ τὸν ἀγαποῦμε ἐξαιρετικὰ καὶ νὰ πέφτουμε πάνω του, ὅπως τὰ νήπια στὶς μητέρες τους.
- Ἐκ φύσεως ἀγαποῦμε τοὺς εὐεργέτες μας καὶ ὑπομένουμε κάθε κόπο γιὰ νὰ ἀνταποδώσουμε τὶς εὐεργεσίες τους. Πολὺ περισσότερο ὀφείλουμε εὐγνωμοσύνη στὸν Θεό, τοῦ ὁποίου οἱ δωρεὲς πρὸς ἐμᾶς εἶναι ἀναρίθμητες καὶ τόσο ἐξαίρετες, ὥστε καὶ μία μόνο δωρεὰ ἀρκεῖ γιὰ νὰ μᾶς κάνη νὰ τοῦ ὀφείλουμε κάθε εὐγνωμοσύνη.
- Ὁ Κύριος εἶναι τόσο ἀγαθός, ὥστε δὲν ἀπαιτεῖ ἀνταπόδοση, ἀρκεῖται μόνο στὸ νὰ τὸν ἀγαποῦμε γιὰ ὅσα μᾶς ἔδωσε.
- «Ὅταν συλλογισθῶ ὅλα αὐτὰ περιπίπτω σὲ φρίκη καὶ ἔκσταση φοβερή, μήπως ἀπὸ ἀπροσεξία τοῦ νοῦ ἢ ἀπὸ μάταιες ἀσχολίες χάσω τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ γίνω αἰτία προσβολῆς τοῦ Χριστοῦ. Διότι τότε, αὐτὸς ποὺ τώρα μᾶς ἐξαπατᾶ, αὐτὸς ποὺ φροντίζει μὲ κάθε τέχνασμα νὰ μᾶς κάνη νὰ λησμονήσουμε τὸν εὐεργέτη μας μὲ τὰ κοσμικὰ δολώματα, αὐτὸς θὰ παρουσιάσει τότε τὴν δική μας ἀμέλεια ὡς προσβολὴ κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ θὰ καυχηθῆ γιὰ τὴν ἀπείθεια καὶ τὴν ἀποστασία μας».
- Ἐπειδὴ ἔχουμε λάβει ἐντολὴ νὰ ἀγαποῦμε τὸν πλησίον μας, ὅπω τοὺς ἑαυτοὺς μας, ἔχουμε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν δύναμη νὰ ἐκπληρώσουμε αὐτὴ τὴν ἐντολή.
- Αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι κοινωνικὸ ὄν καὶ ἑπομένως εἶναι χαρακτηριστικὸ τῆς φύσεώς μας νὰ ἔχουμε κοινωνία ὁ ἕνας μὲ τὸν ἄλλον, νὰ χρειαζόμαστε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ νὰ ἀγαποῦμε τὸ γένος μας.
- Γιὰ ὅλα αὐτὰ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε ἐξ ἀρχῆς τὰ σπέρματα καὶ ἀπαιτεῖ ἐν συνεχείᾳ τοὺς καρπούς, ὅταν λέγει: «ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλήλους».
- Ἐπειδὴ ὁ Κύριος ἤθελε νὰ μᾶς ὑποκινήση νὰ ἐκτελέσουμε αὐτὴ τὴν ἐντολή, δὲν ζήτησε θαυμαστὰ ἔργα γιὰ νὰ ἀποδείξουμ εὅτι εἴμαστε μαθητές του, ἀλλὰ εἶπε: «ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες, ὅτι ἐμοὶ μαθηταὶ ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις».
- Ὁ Κύριος τὴν κάθε ἀγαθοεργία πρὸς τὸν πλησίον μας τὴν ἀναφέρει πρὸς τὸν ἑαυτό του καθὼς λέγει: «ἐπείνασα καὶ μοῦ εδώσατε νὰ φάγω …. καὶ ἔπειτα προσθέτει «ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε σὲ ἕνα ἐκ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, σ’ ἐμένα ἐποιήσατε».
- Ἂν ἀγαπᾶ κάποιος τὸν Κύριο, ἀγαπᾶ κατά συνέπεια καὶ τὸν πλησίον, διότι «αὐτὸς ὁ ὁποῖος μὲ ἀγαπᾶ», εἶπε ὁ Κύριος, θὰ τηρήση τὶς ἐντολές μου, «κι αὐτὴ εἶναι ἡ δική μου ἐντολή, νὰ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, καθὼς ἐγὼ σᾶς ἀγάπησα».
- Καὶ ἀντίστροφα, μπορεῖ κανεὶς νὰ δείξη τὴν ἀγάπη στὸν Θεὸ μὲ τὸ νὰ ἀγαπᾶ τὸν πλησίον, διότι ὁ Θεὸς δέχεται τὴν εὐεργεσία σὰν νὰ ἀποδίδεται στὸν ἑαυτό του».
Μετά το πέρας της ομιλίας ο π. Μάρκελλος συζήτησε με τους πιστούς και απάντησε σε ερωτήματα.
Στις 9:00 μ.μ. τελέστηκε Μικρό Απόδειπνο μετά Χαιρετισμών στην Υπεραγία Θεοτόκο και μονολόγιστη ευχή.
Οι εκδηλώσεις της ημέρας ολοκληρώθηκαν με Ιερά Μεγάλη Αγρυπνία, κατά την οποία ιερούργησε και ομίλησε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Δρυοβουνιώτης, της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Δρυοβούνου. Έψαλε ο Ιεροψάλτης κ. Ιωάννης Καρίνος.
Περισσότερες φωτογραφίες στο ακόλουθο άλμπουμ:
