Πανηγυρικός Εσπερινός στην ενορία της Ευαγγελίστριας Ναούσης

Το απόγευμα της παραμονής της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ναούσης.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Θεός ὅπου βούλεται νικᾶται φύ­σεως τάξις, φησίν ὁ Ἀσώματος, καί τά ὑπέρ ἄνθρωπον διαπράτ­τε­ται».

Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου αὔριο καί τό μήνυμα τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ πρός τήν Παναγία Παρθένο ἐκφρά­ζει κάτι παράδοξο καί συγχρόνως αὐτονόητο. Παράδοξο εἶναι ὅτι ἡ Παρθένος Κόρη τῆς Ναζαρέτ θά γίνει Μητέρα παραμένοντας παρ­θέ­νος. Παράδοξο εἶναι πῶς ὁ ἄσαρ­κος Θεός, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, θά γεννηθεῖ ἐν σαρκί.

Εἶναι ὅμως συγχρόνως καί αὐτο­νόητο, γιατί ὅλα ὅσα φαίνονται πα­ράδοξα στά μάτια τῶν ἀνθρώ­πων, εἶναι αὐτονόητα γιά τόν Θεό. Γιατί ὁ Θεός εἶναι ὁ δημιουργός καί κύριος τοῦ κόσμου καί τῶν ἀνθρώ­πων. Εἶναι αὐτός πού ὅρισε τούς νόμους καί τήν τάξη τῆς φύσεως καί κατά συνέπεια εἶναι αὐτονόητο ὅτι μπορεῖ νά τά ὑπερβαίνει γιά νά ἐξυπηρετεῖ τό σχέδιο τῆς θείας οἰκο­νομίας του, τό σχέδιο τῆς ἀγάπης του γιά τόν ἄνθρωπο.

«Θεός ὅπου βούλεται νικᾶται φύ­σεως τάξις».

Αὐτό εἶναι τό νόημα τοῦ ἀρχαγγε­λικοῦ μηνύματος: ἡ Παναγία Παρ­θέ­νος θά γίνει Μητέρα τοῦ Θεοῦ. «Ὅπου θέλει ὁ Θεός», λέγει μέ ἄλλους λόγους ὁ ἀρχάγγελος Γα­βριήλ, «νικᾶται ἡ τάξη τῆς φύσεως καί συμ­βαίνουν πράγματα πού ὑπερ­­βαί­­νουν τίς ἀνθρώπινες δυ­να­τό­τη­­­τες».

Ὁ Θεός ἔπλασε τήν ἀνθρώπινη φύση καί τήν προίκισε μέ ποικίλες δυνατότητες καί ἱκανότητες. Αὐτός ἔθεσε καί τά ὅριά της. Αὐτός ὅμως καί ὡς δημιουργός της μπο­ρεῖ νά τά ξε­περνᾶ, ὅταν Ἐκεῖνος νομίζει, ὅταν Ἐκεῖ­νος κρίνει, ὅταν Ἐκεῖ­νος θέλει νά δείξει στόν ἄν­θρω­πο ὅτι αὐτός εἶναι πού δημι­ούργησε τόν κόσμο καί τόν κυβερ­νᾶ ἐν σο­φίᾳ καί τί­ποτε δέν μπορεῖ νά στα­θεῖ ἐμπόδιο στίς ἀποφάσεις καί τή θέ­λη­σή του.

Κι ὅμως αὐτή τήν ἀδιαμφισβή­τη­τη πραγματικότητα ἐμεῖς οἱ ἄν­θρω­ποι συχνά τήν ξεχνοῦμε ἤ καί τήν ἀμφισβητοῦμε. Ὅλα νο­μίζου­με ὅτι ἀρχίζουν καί τελειώ­νουν σέ ἐμᾶς. Ὅλα νομίζουμε ὅτι μποροῦν νά συμβοῦν, ἐφόσον μπο­­ροῦμε ἐμεῖς νά τά κάνουμε, καί δέν γίνο­νται ἐφόσον ὑπερβαί­νουν τίς δυ­να­τό­τη­τές μας.

Ὑπερεκτιμοῦμε μέ τόν τρόπο αὐτό ἐγωιστικά τίς δυνάμεις μας, ἀλλά αὐτό πού ἐπιτυγ­χάνουμε εἶ­ναι πώς ἀντί νά γινόμεθα εὐτυ­χεῖς, γινόμεθα δυστυχεῖς, γιατί, ὅταν διαπιστώσουμε ὅτι οἱ δυνά­μεις μας δέν ἀρκοῦν γιά νά ἐπιτύ­χου­με τόν στόχο μας, τότε δέν ἔ­χου­με ποῦ νά καταφύγουμε καί ἀπο­γοητευόμεθα, γιατί βγάλαμε τόν Θεό ἀπό τή ζωή μας καί ἀπορ­ρίψαμε τήν παντοδυναμία του.

Ἀντίθετα ἀπό αὐτό πού κάνουμε ἐμεῖς, ἡ Παναγία μας ἐπέλεξε τόν δρόμο τῆς ἐμπιστοσύνης στόν Θεό. Πίστευσε ἀμέσως στό ἀρχαγγελικό μήνυμα καί δέχθηκε μέ ταπείνωση νά ὑπακούσει στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά διακονήσει στό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας. Μέ τή στάση καί τήν ἀποδοχή της ἀπέδειξε ὅτι πιστεύει στή δύναμη τοῦ Θεοῦ, πι­στεύει ὅτι «Θεός ὅπου βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις» καί ἔτσι ἔζη­σε τό μεγάλο καί καινό καί πα­ράδοξο θαῦμα τῆς θείας ἀ­γά­πης, νά φέρει στόν κόσμο τόν Χρι­στό, νά γίνει μητέρα τοῦ Σω­τῆ­ρος καί Λυ­τρωτοῦ τοῦ κόσμου.

Αὐτό πίστευαν καί οἱ πρόγονοί μας πού ξεσηκώθηκαν τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ γιά νά ἐλευθε­ρώσουν τήν Ἑλλάδα. Αὐτό πίστευ­αν καί οἱ πατέρες μας πού πρίν ἀπό 200 χρόνια πῆραν τά ὅπλα γιά νά ἐλευ­θερώσουν τή Νάουσα, γιά νά ἐλευ­θε­ρώσουν τή Μακεδονία. Καί αὐτή ἡ πίστη ὅτι μποροῦν μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ νά νικήσουν τόν κατα­κτητή τούς ἐνίσχυσε γιά νά ἀγωνι­σθοῦν καί νά θυσιάσουν τή ζωή τους γιά τήν πίστη καί τήν πατρίδα, εἴτε στά πεδία τῶν μαχῶν εἴτε ὑπο­μένοντας τόν μαρτυρικό θάνατο στό Κιόσκι, στήν Ἀράπιτσα ἤ στίς φυλακές τῆς Θεσσαλονίκης.

Αὐτή τήν πίστη ἔχουμε ἀνάγκη καί ἐμεῖς, καθώς ζοῦμε σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο συμβαίνουν γε­γο­νότα καί ἀντιμετωπίζουμε κατα­στάσεις πού ὑπερβαίνουν τίς δυνά­μεις μας· καθώς βρισκόμαστε ἐνώ­πιον προβλημάτων πού δέν ξέρου­με πῶς νά τά διαχειρισθοῦμε ἤ πῶς νά τά ἐπιλύ­σου­με. Καί ὅλα αὐτά μᾶς κάνουν νά αἰ­σθα­νόμαστε ἀβοή­­θη­­τοι, ἀπρο­στά­τευτοι, ἀνίκα­νοι νά προ­χωρή­σου­με καί νά συνεχίσουμε στό μέλλον.

Ἡ διαβεβαίωση ὅμως τοῦ ἀρχαγ­γέλου Γαβριήλ πρός τήν Παναγία Παρθένο ἰσχύει καί γιά μᾶς. «Θεός ὅπου βού­­­­­λεται νικᾶται φύ­σεως τάξις καί τά ὑπέρ ἄνθρωπον δια­πράτ­τε­ται».

Στά ἀνθρώπινα ἀδιέξοδα ὑπάρχει πάντοτε ἡ διέξοδος τοῦ Θεοῦ· γιατί ἡ δύναμή του δέν εἶναι πεπε­ρα­σμέ­νη ὅπως ἡ δική μας· γιατί ἡ πα­ντοδυναμία του περιορίζεται μόνο ἀπό τήν ἀγάπη του· γιατί ὡς δη­μι­ουρ­γός τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀν­θρώπου ὁ Θεός μπορεῖ νά ἀλλάξει τά πάντα γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων πού τόν πιστεύουν καί τόν παρακα­λοῦν. Ὑπό μία ὅμως προϋπόθεση: Νά εἴμαστε ἕτοιμοι νά δεχθοῦμε τή λύση πού μᾶς προτείνει. Νά εἴ­μα­στε πρόθυμοι νά πιστεύσουμε στή δύναμή του καί νά ἀκολου­θή­σουμε μέ ταπείνωση τό θέλημά του, ὅπως ἀκριβῶς ἔκανε ἡ Πανα­γία μας, ἡ ὁποία στό μήνυμα τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ μία ἀπάντη­ση μόνο εἶχε: «ἰδού ἡ δούλη Κυ­ρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου».

Θά πρέπει, λοιπόν, καί ἐμεῖς νά εἴμεθα πάντοτε ἕτοιμοι νά ποῦμε «γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου». Ἀλλά δυστυχῶς πολλές φορές ὑπερισχύει τό δικό μας θέλημα καί ὄχι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό καί συχνά δέν μποροῦμε νά ξεπεράσουμε τίς δυσκολίες καί τά προβλήματα. Νά μάθουμε αὐτό πού λέμε στήν Κυριακή προσευχή «γενηθήτω τό θέλημά σου». Καί τότε, ὁ Θεός ξέρει τί εἶναι τό συμφέρον γιά τήν ψυχή τοῦ καθενός μας, τί εἶναι τό συμφέρον γιά τήν πατρίδα μας καί γιά ὅλο τόν κόσμο.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.