Μιλώντας για το μυστήριο του Σταυρού ο Αγ. Μάξιµος ο Οµολογητής µας λέει ότι είναι «ο φόβος του Θεού και η μνήμη των άνω, η κυριότης κατά των παθών και η απαλλαγή από την ασφυκτική αγάπη των συγγενών και των φίλων δια τον έρωτα προς τον Θεόν».
Όλοι οι άνθρωποι βρισκόμαστε γύρω από τον Χριστό επάνω στον σταυρό μας, στον σταυρό των δοκιμασιών και του πόνου μας. Εκείνο όμως που διακρίνει τους ανθρώπους δεν είναι η αμαρτωλότητα και η καθαρότητα, αλλά η σχέση με τον Χριστό και τον Σταυρό του Χριστού. Έτσι ο Σταυρός του Κυρίου γίνεται ζυγός δικαιοσύνης, όπως θαυμάσια ψάλλει η Εκκλησία μας.
«Ο Πατήρ… την κρίσιν πάσαν δέδωκε τω Υιώ… ότι Υιός Ανθρώπου εστί» (Ιωάν. 5,22 και 27). Σε τί όμως συνίσταται η κρίση αυτή; Συνίσταται στο ότι Αυτός κατέδειξε ότι η τήρηση των εντολών του Πατρός είναι δυνατή για τον άνθρωπο, και τούτο μάλιστα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, τις οποίες μόνο στον κόσμο αυτό δυνάμεθα να συναντήσουμε. Επί αιώνες επαναλαμβάνονται οι λόγοι του Κυρίου, αλλά δεν βρίσκουν την οφειλόμενη απήχηση στις απολιθωμένες καρδιές, στην αδιάφορη για τα πνευματικά σκέψη. Και όμως οι λόγοι αυτοί είναι σωτήρια αποκάλυψη της αγάπης του Θεού προς εμάς.
Ο άνθρωπος κρίνεται από τη στάση του απέναντι στον σταυρό του Χριστού, τη φιλία ή τη βλασφημία του. Ένα τροπάριο της Ενάτης Ώρας γράφει θαυμάσια: «Εν μέσω δύο ληστών ζυγός δικαιοσύνης ευρέθη ο σταυρός Σου· του μεν καταγομένου εις άδην τω βάρει της βλασφημίας, του δε κουφιζομένου πταισμάτων εις γνώσιν θεολογίας». Ο Σταυρός του Κυρίου υπενθυμίζει σε όλο τον κόσμο και σ’ εμάς ότι, όταν διαλέξουμε τον Σταυρό ως τρόπο της ζωής μας, ως πολίτευμα του εκκλησιαστικού μας βίου, τότε έχουμε και την Ανάσταση. Τότε έχουμε την αληθινή μας ελευθερία, την αληθινή ανάπαυσή μας μέσα στην αγάπη του Θεού και την αγάπη των αδελφών μας, την αληθινή ειρήνη της ψυχής. Και όταν περιστάσεις και θλίψεις και ανάγκες μας κυκλώνουν, υψώνουμε τα μάτια της ψυχής μας και ατενίζουμε με πίστη τον Σταυρό του Χριστού μας. Και με ελπίδα προχωράμε. Σταυρωμένοι και αναστημένοι. Συσταυρωμένοι και συναναστημένοι με τον
Ιησού Χριστό.
Κατά τους Αγίους Πατέρας, ο Τίμιος Σταυρός τριπλή ενέργεια. Πρώτη είναι η φυγή η δική µας από την αµαρτία, µετά είναι η αποχώρηση της αµαρτίας από µέσα µας και τρίτη είναι η θεωρία της δόξης του Θεού. Και το εξηγούν, ότι όπως έφυγαν οι Εβραίοι από την Αίγυπτο αλλά έπρεπε όµως να σβήσουν από µέσα τους την επιθυµία και την ανάµνηση της Αιγύπτου για να εισέλθουν κατόπιν στη γη της επαγγελίας, έτσι και οι χριστιανοί,αποµακρύνονται πρώτα από τον κόσµο της αµαρτίας, µετά αποµακρύνουν από µέσα τους και σβήνουν τα πάθη και τις σαρκικές επιθυµίες, και τέλος φθάνουν στη θεωρία της δόξης του Θεού.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΚΥΡΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΣΤΟΛΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Πηγή: fb, Άγιος Παύλος Περιστερίου