Αυτές οι σκούπες, οι οποίες βρίσκονται κάτω από την επιβλητική εικόνα του Ταξιάρχη καθώς και στο λαογραφικό μουσείο του Μοναστηριού, άλλες απλές και άλλες στολισμένες με αγάπη και μεράκι από τα χέρια πονεμένων ψυχών, έχουν σκουπίσει την αυλή της Μονής τού Αρχαγγέλου στον Πανορμίτη, οπότε Αυτός σε αντάλλαγμα της εμπιστοσύνης του πιστού κάνει κάποιο μικρό ή μεγάλο θαύμα.
Τέτοιες μέρες, εν όψει της γιορτής των Ταξιαρχών, δεν είναι λίγοι οι προσκυνητές οι οποίοι σκουπίζουν ξανά και ξανά το βοτσαλωτό προαύλιο του μοναστηριού, προσδοκώντας την απομάκρυνση των δικών τους παθών, κακών συνηθειών και ασθενειών.
Διαβάστε την επιστολή μιας μάνας που χάρη στον τάμα που έκανε στον Ταξιάρχη είδε το παιδί της να θεραπεύεται από έναν ογκίδιο, το οποίο παρουσιάστηκε στο πόδι του.
«…Έρχομαι από το Σύδνεϋ της μακρινής Αυστραλίας, ταπεινή προσκυνήτρια στην Χάρη του θαυματουργού Πανορμίτη μας. Προσωπικά, κατάγομαι από την Κυνουρία της Πελοποννήσου (κοντά στη Μονή Παναγίας Μαλεβή), αλλά ζω οικογενειακώς στην Αυστραλία εδώ και 45 χρόνια.
Τον Ταξιάρχη της Σύμης τον γνώρισα από φιλικές οικογένειες Συμιακών που μένουν κοντά μας.
Είχαμε, ωστόσο, την ιδιαίτερη ευλογία να ζήσουμε στην οικογένειά μου δύο θαυμαστά γεγονότα που επιτέλεσε η Χάρη Του και θέλω να σας τα αναφέρω προς δόξαν Θεού.
Ο γιος μου Παναγιώτης ένα πρωί παρατήρησε στα χέρια του κάποια μικρά “σπυράκια, τα οποία παρ’ όλες τις θεραπείες που έκανε, παρέμεναν στο δέρμα του και δεν έφευγαν. Καταλαβαίνετε πόσο ανησύχησα. Μια μέρα θυμήθηκα τον Πανορμίτη και τα θαύματα που είχα ακούσει να επιτελεί στους ανθρώπους, που τον επικαλούνται με πίστη.
Έτσι, έκανα θερμή προσευχή και παρακάλεσα τον Αρχάγγελο να δώσει την θεραπεία. Πραγματικά, την επόμενη ημέρα η δερματοπάθεια αυτή είχε εξαλειφθεί τελείως από τα χέρια του παιδιού μου, είχαν καθαρίσει εντελώς!
Η άλλη περίπτωση ήταν με τον μικρό εγγονό μου Δημήτρη, που είχε ένα ογκίδιο στη φτέρνα του ποδιού του. Το ποδαράκι του παιδιού πονούσε και τον ενοχλούσε φοβερά. Όταν πήγαμε στον γιατρό, εκείνος θεώρησε καλό να κάνει στο σημείο αυτό, όπως είπε, ψύξη. Έτσι, με ειδικό τρόπο, πάγωσε τοπικά το πόδι και μας έστειλε πίσω στο σπίτι.
Οι μέρες περνούσαν και το πόδι του παιδιού δεν παρουσίαζε καμία βελτίωση. Ένα πρωινό πήρα την απόφαση και τηλεφώνησα από το σπίτι μας στο Σίδνεϊ, στην Μονή του Πανορμίτη στη Σύμη.
Εξήγησα την κατάσταση, έδωσα το όνομα του μικρού και παρακάλεσα να σκουπίσουν με μία σκούπα την Εκκλησία και να ανάψουν λαμπάδα στη Χάρη Του. Έπειτα, έστειλα ταχυδρομικώς στην Μονή τα ονόματα όλων μας και ικέτευσα τον Αρχάγγελο να επέμβει.
Δεν πέρασαν δύο ημέρες, όταν ένα πρωί έγινε το θαύμα. Ο Δημήτρης κοιμόταν ακόμα. Πριν ξυπνήσει, πλησίασα το κρεβάτι του για να δω πως πάει το πόδι του.
Διαπίστωσα με μεγάλη χαρά, ότι το πόδι του παιδιού είχε καθαρίσει εντελώς από τον μικρό όγκο, που βρισκόταν πεσμένος επάνω στο καθαρό σεντόνι και ήταν πλέον συρρικνωμένος και κατάμαυρος!»
