Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από τις 15 Οκτωβρίου του 2020, όταν σε κλίμα χαράς και κατάνυξης και με τη συμμετοχή πλειάδος αγίων Αρχιερέων πραγματοποιήθηκε η Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Καλλινίκου Επισκόπου Εδέσσης, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίας Σκέπης Εδέσσης.
-
Της Δέσποινας Σωτηρίου
Στον Όρθρο τότε χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων. Μετά τη Δοξολογία πραγματοποιήθηκε η τελετή της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Καλλινίκου.
Τα ιερά λείψανα προσκόμισε στην είσοδο του ναού ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης Αρχιμ. Στέφανος Δέβρελης και κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως. Εκεί τα υποδέχθηκαν ο ποιμενάρχης της Ι. Μητροπόλεως Εδέσσης κ. Ιωήλ και οι μετέχοντες στον εορτασμό άγιοι ιεράρχες, μεταφέροντάς τα στο κέντρο του ιερού ναού, όπου έγινε σύντομη δέηση κατά την οποία ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βρυούλων κ. Παντελήμων ανέγνωσε ειδική ευχή επί τη Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων.
Στη συνέχεια τα Ιερά Λείψανα τέθηκαν σε προσκύνηση για όλο το εκκλησίασμα.
Αγιοκατάταξη
Ήταν 23 Ιουνίου του 2020 όταν η Σύνοδος του Οικουμενικού Θρόνου αποφάσιζε να κατατάξει τον Μητροπολίτη Εδέσσης Καλλίνικο στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας.
Ο Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, ο οποίος χειροτονήθηκε από τον άγιο Καλλίνικο και ήταν συνεργάτης του, ενώ αξιώθηκε να γίνει και διάδοχός του στον θρόνο, με αίτησή του προς την Ιερά Σύνοδο ανέφερε την προσωπική του πεποίθηση, αλλά και τη συνείδηση του λαού, για την αγιότητα του Καλλινίκου, υποβάλλοντας συνημμένως πολλά στοιχεία, ήτοι βιβλία, αναμνήσεις, θαύματα, Συνέδρια κλπ. και ζήτησε την αγιοκατάταξή του.
Στο προλογικό του σημείωμα με την πρόταση αγιοκατατάξεως έγραψε:
«Ευσεβάστως προάγομαι τη Αγία και Ιερά Συνόδω να υποβάλω Αυτή το κείμενον – πρότασιν αγιοκατατάξεως, ομού μετά των συνοδευτικών εγγράφων, βιβλίων και ψηφιακών δίσκων, διά να προβήτε εις τας δεούσας ενεργείας διά την επίσημον αναγνώρισιν της αγιότητος του μακαριστού Ποιμενάρχου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κυρού Καλλινίκου. Ο εν λόγω μακαριστός Μητροπολίτης υπήρξε μία πάνυ ενάρετος προσωπικότης που κατέλιπεν φήμην αγίου ανδρός εις την Μητρόπολίν του, αλλά και όπου αλλού προηγουμένως διηκόνησε την Εκκλησίαν. Δεν είναι λίγα και τα υπερφυσικά σημεία, όπως ιάσεις και εμφανίσεις, τα οποία επέδειξε και ζων εισέτι και μετά την οσίανκοίμησιν αυτού. Όθεν θα ήτο γεγονός όντως σπουδαίον και τιμητικόν διά την Εκκλησίαν μας η προσθήκη και του οσίου τούτου Ιεράρχου εις τον κατάλογον των αγίων μελών της… Ο μακαριστός Ιεράρχης πληροί όλες τις απαραίτητες εκκλησιαστικές και κανονικές προϋποθέσεις για την καταχώρησή του στο αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας».
Επίσης, ο Μητροπολίτης Ιωήλ συνέταξε και όλες τις ιερές Ακολουθίες πριν την αγιοκατάταξή του.
Η Ιερά Σύνοδος απέστειλε όλο αυτό το υλικό στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και με έκθεση της Κανονικής Επιτροπής και πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ο Μητροπολίτης Καλλίνικος στις 23 Ιουνίου του 2020 ενεγράφη στο αγιολόγιο της Εκκλησίας.
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Ἐδέσσης ποιμένα,
Ἀρχιθύτην πανεύφημον,
καὶτῆς Ἐκκλησίας ἁπάσης,
τὸλαμπρὸν σεμνολόγημα,
Καλλίνικον τιμήσωμεν πιστοί,
τοῦ κλήρου καὶλαοῦ τὸν ποδηγόν,
ὡς πρεσβεύοντα ἀπαύστως ὑπὲρ αὐτῶν,
τῶν ἐκβοώντων πάντοτε.
Δόξα τῷσὲδοξάσαντι Χριστῷ,
δόξα τῷσὲἀναδείξαντι,
δόξα τῷ ἐν εργοῦντι διὰσοῦ πᾶσιν ἰάματα.
(ποίημα Ἰωήλ, ΜητροπολίτουΕδέσσης)
Η μνήμη του Αγίου τιμάται την 8η Αυγούστου εκάστου έτους, ημέρα της ενδόξου κοιμήσεώς του.
Η αρετή του Αγίου Καλλινίκου
Την αρετή του Αγίου Καλλινίκου, του απλανή και ακάματου διδασκάλου της πίστεως συμμαρτυρούσαν πρόσωπα μεγάλης αγιότητος, όπως ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης. Μετά το οσιακό τέλος του δε, αυξάνονται συνεχώς οι βεβαιώσεις της θείας χάριτος μέσω των θαυμάτων του.
Επίσης, ένα από τα σεβαστά πρόσωπα της Εκκλησίας μας, που συνδέθηκαν πάρα πολύ στενά με τον Άγιο, ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, που αξιώθηκε να τον γνωρίσει στο Αγρίνιο από τα μαθητικά του χρόνια, όταν εκείνος ήταν Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
«Όταν εκάρη μοναχός το έτος 1957 επέλεξε το όνομα Καλλίνικος όχι γιατί ήθελε να λάβει το όνομα κάποιου Επισκόπου που προηγήθηκε και έφερε το όνομα Καλλίνικος (όπως συνηθίζεται στα εκκλησιαστικά πράγματα), αλλά για να μιμηθή στην ζωή του τους καλλινίκους Μάρτυρες και να έχει καλούς αγώνες και νίκες. Και εκείνος αγαπούσε σε όλη την ζωή του τους μάρτυρες και ομιλούσε γι’ αυτούς με ενθουσιασμό και έμπνευση», επιβεβαιώνει ο Σεβασμιώτατος, που δηλώνει ότι είχε εντυπωσιαστεί πολύ από την ασκητικότητα του Οσίου Καλλινίκου, τη χαρά που εξέπεμπε το πρόσωπό του και όλη του η ύπαρξη, τον γλυκύ του λόγο, το ζωντανό του κήρυγμα, το επικοινωνιακό του χάρισμα με τους νέους και πολλά άλλα. Μάλιστα, τονίζει ότι την περίοδο που ο Άγιος εξελέγη Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, ενώ είχε την ευκαιρία, μετά το πέρας των σπουδών του στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, να προχωρήσει σε ευρύτερες σπουδές για επιστημονική και ακαδημαϊκή εξέλιξη, τα εγκατέλειψε όλα, προτιμώντας να μείνει κοντά του. «Επειδή ως φοιτητής σύχναζα στο Άγιον Όρος και συναναστρεφόμουν με διαφόρους αγίους Μοναχούς, εύρισκα στον Επίσκοπο Καλλίνικο τα ίδια και περισσότερα γνωρίσματα με αυτούς, τον αισθανόμουν ως έναν αγιορείτη Επίσκοπο και έτσι έμεινα κοντά του μέχρι την τελευταία στιγμή του, που έφυγε η ψυχή του από το σώμα του. Τα χαρίσματά του και η ασκητική βιοτή του με «αιχμαλώτισαν», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Ιερόθεος είχε αναφερθεί παλαιότερα σε δύο γνωρίσματα του αγίου Καλλινίκου Εδέσσης:
Πρώτον, το ότι χαρακτηρίσθηκε από καθηγητή Πανεπιστημίου ως «αγριολούλουδο της Ρουμελιώτικης γης», και κατ’ επέκταση στην παράδοση που έλαβε στη Ρούμελη και ιδιαίτερα από τον Ιερέα παππού του, ο οποίος αντλούσε από την παράδοση του Αγίου Όρους, το οποίο ευλαβείτο πολύ. Ο Σεβασμιώτατος, μάλιστα, εξέφρασε τη χαρά του, διότι στη Ναύπακτο και την Ναυπακτία γενικότερα συναντά συγγενείς και γνωστούς του Αγίου.
Δεύτερον, στο ότι έζησε όλα τα συνταρακτικά γεγονότα, εκκλησιαστικά, πολιτικά, εθνικά, του 20ου αιώνος, ασκώντας μάλιστα διοίκηση κατά μεγάλα χρονικά διαστήματα, χωρίς να αλλοιωθή και χωρίς να εκκοσμικευθή, αλλά έχοντας πάντα στραμμένη την προσοχή του στον Χριστό και την αιώνια ζωή, την οποία ποθούσε, και έχοντας ακραιφνές εκκλησιαστικό φρόνημα. Ο άγιος Καλλίνικος παρέμενε πάντα νηφάλιος και ξένος πολιτικών επιδράσεων και μακριά από κάθε φανατισμό. Ήταν «άνθρωπος του Θεού» –μια φράση που την έλεγε συχνά για τους άλλους– που «εφοβείτο τον Θεό και αγαπούσε την Εκκλησία».
«Και εμείς, κατά το πρότυπο του αγίου Καλλινίκου και με την Χάρη του Θεού», κατέληξε ο Σεβασμιώτατος, «μπορούμε ζώντας σε τραγικές καταστάσεις να παραμένουμε σε ηρεμία και γαλήνη».
Ο ίδιος ο Άγιος στην εγκύκλιο του Πάσχα του 1972 έγραφε πώς πρέπει να είναι οι Χριστιανοί, πώς πρέπει να είναι οι άνθρωποι: «Να ζήσωμεν αγίαν ζωήν εν Χριστώ. Να γίνωμεν νέοι εις την καρδίαν με πόθους Ιερούς και ανωτέρους. Νέοι εις τον νουν με σκέψεις αγίας. Νέοι εις τας αποφάσεις και προ παντός νέοι εις τας πράξεις. Αγνοί, ειρηνικοί, εγκρατείς, φιλάδελφοι, δίκαιοι, ελεήμονες, ανεξίκακοι, ευχάριστοι, ταπεινοί, απλοί, άκακοι, φιλαλήθεις, ευθείς, άγιοι, άνθρωποι του Θεού. Να συντελεσθή πνευματική ανάστασις, αναγέννησις, αναμόρφωσις, μεταμόρφωσις, νέα Δημιουργία. Τα παλαιά πάθη, αι παλαιαί προκαταλήψεις να υποχωρήσουν. Να δημιουργηθούν δια της Αναστάσεως νέοι άνθρωποι, να σκορπίζουν χαράν, ευλογίαν, ευωδίανπνευματικήν. Από σκοτεινοί φωτεινοί, από σκληροί λεπτοί και πράοι, ολοκληρωμένοι προσωπικότητες. “Καινή κτίσις” τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε καινά τα πάντα“» (Β’ Κορ. ε’, 17).
