Ανήφορος: Δύσκολο άθλημα. Ανεβαίνοντας, όμως, το μονοπάτι συναντάς έργα Τέχνης που σου θυμίζουν μία ιστορία που μυρίζει Παράδεισο, έρχεσαι σε πρόσωπο προς πρόσωπο κοινωνία με τον ίδιο σου τον εαυτό. Αφήνεις πίσω σου, την Κόλαση της ακοινωνησίας και της ανυπαρξίας. Και συναντάς τον Ερημίτη που έκανε την έρημο να ανθίσει! Έργα νέων που σου θυμίζουν ότι μία ουσιαστική συνάντηση μπορεί να αποφέρει αλλαγή για έναν καλύτερο κόσμο. Έναν κόσμο όπου ο άλλος δεν θα είναι η κόλασή μου, αλλά ο παράδεισος μου.
Αυτά τα συναισθήματα μοιράστηκαν όσοι μετείχαν στον Εσπερινό επί τη ευκαιρία της εορτής του Αγίου Μακαρίου του Αιγυπτίου (19 Ιανουαρίου), ο οποίος τελέσθηκε το Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2020, σε κλίμα κατάνυξης και μυσταγωγίας, παρουσία πιστών, στο «ΚΑΘΙΣΜΑ» του Αγίου, στο σπήλαιο βορείως της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης.
Τον Εσπερινό τέλεσαν ο π. Νικηφόρος, Ιερομόναχος της Ιεράς Μονής Γωνιάς και ο π. Διονύσιος, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού της Αγίας Μαρίνας Κολυμπαρίου.
Νηπτική σκέψη και συμμετοχή. Έργο των Νηπτικών η νηστεία και η προσευχή. Φροντίδα για την ψυχή. «Φρόντισε, μας λέγει ο Αββάς Μακάριος, να είσαι αρεστός στον Κύριο, περιμένοντάς τον πάντα να σου φανερωθεί εσωτερικά, επιζητώντας τον στους διαλογισμούς, πιέζοντας και εξαναγκάζοντας το θέλημά σου και την προαίρεσή σου να κατευθύνεται πάντα προς αυτόν. Και πρόσεχε με ποιο τρόπο σε πλησιάζει και κατοικεί μέσα σου. Γιατί, όσο συγκεντρώνεις το νου σου στην αναζήτησή του, τόσο περισσότερο αναγκάζεται αυτός από την ευσπλαχνία του και την καλοσύνη του να έρθει κοντά σου και να σε αναπαύσει. Διότι στέκεται και παρατηρεί το νου σου, τους διαλογισμούς, τις ενθυμήσεις σου, εξετάζοντας πώς τον αναζητάς, αν δηλαδή τον αναζητάς με όλη σου την ψυχή, ή μήπως με νωθρότητα και αδιαφορία…» (Ομιλίες Πνευματικές, Ομιλία 31).
Για τους λόγους αυτούς, ο Γενικός Διευθυντής της ΟΑΚ, Δρ Κωνσταντίνος Ζορμπάς, στον σύντομο Χαιρετισμό του, προς τους συνεργάτες και φίλους του Ιδρύματος, δεν παρέλειψε να αναφέρει τη διήγηση του Αγίου Μακαρίου σχετικά με την ανθρώπινη επικοινωνία και την ύπαρξη του ανθρώπου ως «πρόσωπο προς πρόσωπο» –στην οποία βασίζεται το Διεθνές Πρόγραμμα ΛΟΓΟΥ και ΤΕΧΝΗΣ, το οποίο αναπτύσσει από ετών η Ακαδημία– ευχόμενος να έλθουμε και πάλι σε «πρόσωπο προς πρόσωπο» κοινωνία. Γιατί ο Παράδεισος βιώνεται μέσα μας και μέσα από την παρουσία του άλλου.
Ακολούθησε κέρασμα με διάθεση διαλόγου και προβληματισμού για τα παραπάνω και με την ευχή η συνάντηση αυτή να είναι το ξεκίνημά μας για την αιωνιότητα.
