Ανήμερα της ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων η Maria Tatsos, συγγραφέας του βιβλίου “La ragazza del Mar Nero” (Η κοπέλα της Μαύρης Θάλασσας), που κυκλοφορεί στην ιταλική γλώσσα, γράφει στην ομάδα της Κοινότητας των Ελλήνων Ορθόδοξων της Βενετίας:
«Και σήμερα θα ήθελα να σας διηγηθώ κάτι που με συγκλόνισε. Η γιαγιά μου, Ερατώ, και ο σύζυγός της, Νίκος, έφυγαν από την πατρίδα τους το 1922. Τώρα πια είναι γνωστό ότι αρκετοί Έλληνες του Πόντου επέλεξαν να μείνουν, αλλάζοντας την πίστη τους, γενόμενοι Μουσουλμάνοι. Tα τελευταία χρόνια κάποιοι απόγονοι αυτών των ανθρώπων τόλμησαν να αποκαλύψουν τις ρίζες τους. Όχι πολύ ανοιχτά… Η Τουρκία ακόμα και σήμερα δεν παραδέχεται ότι έχει μια ελληνική μειονότητα (με εξαίρεση στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο). Και παρ’ όλα αυτά, σε αυτήν την Τουρκία που αρνείται τα γεγονότα, που έκανε τα πάντα για να ακυρώσει την Ιστορία, η ύπαρξη ελληνικού πολιτισμού στον Πόντο ανακαλύφθηκε μέσω ανθρώπων όπως η Merve Tanrikulu (που θα δείτε στο βίντεο).
Η Μερβέ είναι Τουρκάλα πολίτης και έχει γεννηθεί σε μια επαρχεία της Τραπεζούντας. Η πρώτη της γλώσσα ήταν τα ποντιακά, αφού στο χωριό της όλοι μιλούν «ρωμέικα». Και αυτή η τραγουδίστρια και μουσικός γεννήθηκε μόλις το 1992! Δηλαδή, 70 χρόνια μετά τις απελάσεις των Ελλήνων!
Θα με ρωτήσετε: Η Μερβέ είναι απόγονος Ελλήνων; Δεν ξέρω να σας απαντήσω…Ίσως. Κάνοντας, όμως, μια μικρή έρευνα ανακάλυψα ότι σε κάποια χωριά της ενδοχώρας, όπου υπήρχαν πολλοί Έλληνες, ακόμα και οι Τούρκοι μιλούσαν ελληνικά. Τίποτα δεν τους απαγορεύει να συνεχίζουν να το κάνουν στα σπίτια τους με τα παιδιά τους, ακόμα και μετά τη φυγή των Ελλήνων. Επομένως, η Μερβέ μπορεί να είναι τουρκικής εθνικότητας, αλλά φέρουσα ελληνικό πολιτισμό! Απίστευτο, έτσι; Ποιος ξέρει τι θα έλεγαν αυτοί οι άνθρωποι στον Κεμάλ και στους αρχιτέκτονες της γενοκτονίας, που τόσο μας μισούσαν…
Στο μεταξύ, απολαύστε αυτό το απίθανο νανούρισμα που η Μερβέ τραγουδά στα ρωμέικα και με κάνει να ανατριχιάζω, γιατί εκείνη, αν και Τουρκάλα σήμερα, τραγουδά στο παιδί της τα ίδια λόγια με τα οποία με νανούριζε ο πατέρας μου κι εμένα, την κόρη του Πόντου, γεννημένη στην Ιταλία».
