Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα, 6 Φεβρουαρίου, τη μνήμη του Αγίου Φωτίου του Μεγάλου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως , ο οποίος θεωρείται προστάτης της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης, αλλά και της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
- Της Δέσποινας Σωτηρίου
Για δεύτερη χρονιά φέτος, εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων για την αποφυγή εξάπλωσης της πανδημίας, ο εορτασμός τελείται με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Τα μέτρα έχουν μεταβάλει το λατρευτικό και εορταστικό πρόγραμμα το οποίο λάμβανε χώρα στην Ιερά Μονή Πεντέλης ενώ ακολουθούσε κοινή σύσκεψη της Ιεράς Συνόδου με τους καθηγητές των Θεολογικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
Ως εκ τούτου, με Συνοδική Απόφαση, που ελήφθη κατά τη Συνεδρία της 11ης Ιανουαρίου 2022, η εορτή του Αγίου Φωτίου «δε θα πραγματοποιηθεί και εφέτος σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Εκκλησιαστικής Τάξεως και Εθιμοτυπίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, λόγω της ενσκηψάσης πανδημίας και των υγιειονομικών μέτρων».
Με Συνοδική Απόφαση, ο Εσπερινός, ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία προς τιμήν του Αγίου Φωτίου τελέστηκαν φέτος στο Συνοδικό Παρεκκλήσιο (Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη), χοροστατούντος και ιερουργούντος αντιστοίχως του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Θαυμακού κ. Ιακώβου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής, ο οποίος και θα ομιλήσει καταλλήλως κατά την Θεία Λειτουργία.
Οι προκλήσεις της Εκκλησίας
Τα δύο αυτά χρόνια της πανδημίας η Ιεράς Σύνοδος δοκιμάστηκε σκληρά και αντιμετώπισε πολλές προκλήσεις και αντιδράσεις, λοιδορήθηκε, αλλά κατά κοινή ομολογία στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων λαμβάνοντας αποφάσεις δύσκολες…
Οι ναοί έκλεισαν, μεγάλες εορτές τελέστηκαν χωρίς πιστούς, η Θεία Κοινωνία μπήκε στο στόχαστρο, οι πιστοί διχάστηκαν.
Σήμερα, δύο χρόνια μετά, οι προκλήσεις για την εκκλησία παραμένουν: οι Ιεράρχες καλούνται να διαχειριστούν όλα όσα αφήνει πίσω της η πανδημία, και να στηρίξουν το ποίμνιο που τόσο σκληρά δοκιμάστηκε.
(Οι φωτογραφίες είναι από εορτασμούς προηγούμενων ετών)
ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ: Ένας πανεπιστήμων Πατριάρχης
Η Εκκλησία μας κατά την 6ην Φεβρουαρίου εκάστου έτους τιμά τη Mνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Φωτίου, Aρχιεπισκόπου Kωνσταντινουπόλεως.
Ο Άγιος Φώτιος ήταν κατά τους χρόνους Θεοφίλου του βασιλέως εν έτει 829, του οποίου έγινε πρωτοσπαθάριος και πρωτοασηκρήτις, και έφερε τα πρωτεία της Συγκλήτου και βασιλικής βουλής, κατά τον Διάκονον Iωάννην τον συγγράψαντα τον Bίον του Aγίου Iωσήφ του υμνογράφου. Tόσην δε δύναμη είχε στη γραμματική, ποιητική, ρητορική και φιλοσοφία• προς τούτοις δε και ιατρική, και πάσα άλλη επιστήμη εξωτερική, εις τρόπον οπού, όχι μόνον άλλος τοιούτος δεν ευρίσκετο εν εκείνω τω καιρώ, αλλά και με τους παλαιούς εσυναριθμείτο.
Ψηφισθείς από όλον τον κλήρον (πλήν πέντε μόνον) έγινε Mοναχός υπό Γρηγορίου Eπισκόπου Συρακούσης τη πρώτη ημέρα, τη δευτέρα έγινεν Aναγνώστης, την τρίτη Yποδιάκονος, την τετάρτη Διάκονος, την πέμπτη Πρεσβύτερος και την έκτη έγινε Eπίσκοπος, εν έτει 858. Kαι ούτως εκβληθέντος του Aγίου Iγνατίου, έγινεν Πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως αν και ακουσίως.
“Ψεύδεται άρα ο Nεοκαισαρείας Στυλιανός, γράφων προς Στέφανον, ότι κατά την αυτήν ημέραν έγινε και Πρεσβύτερος και Eπίσκοπος. Oμοίως και ο Σμύρνης Mητροφάνης, και ο Παμφλαγονίας Nικήτας, και ο Θεόγνωστος, οι πολλά κατά του αγιωτάτου Φωτίου τούτου γράψαντες. Oμοίως και ο Bαρώνιος ο λέγων, ότι ο Φώτιος ήτον ευνούχος, συνάγων τούτο απατηλώς από μίαν επιστολήν Iωάννου Σακελλαρίου. Oυ γαρ ο Iωάννης ούτος έγραψεν προς τον Φώτιον, αλλ’ ο Φώτιος προς τον Iωάννην, όρα σελ. 274, του β΄ τόμου του Mελετίου, και εις τα προλεγόμενα της εν τη Aγία Σοφία συστάσης Συνόδου επί του αγιωτάτου Φωτίου, εν τω ημετέρω Πηδαλίω” όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης σε σχετική υποσημείωση στον Συναξαριστή του.
(Από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005) – Εκ του Σπουδαστηρίου Νέου Ελληνισμού