Το Σαββατοκύριακο 20η-21η Ιουνίου 2020, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σύμης, Τήλου, Χάλκης και Καστελλορίζου, κ. Χρυσόστομος μετέβη στην Νήσο Χάλκη, μία εκ των τεσσάρων νήσων της Ι. Μητροπόλεώς. Τον Σεβασμιώτατο συνόδευσε ο Πανοσιολ/τος Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Πατρός, Καθηγούμενος της Ι. Μονής Πανορμίτου, ο οποίος έλκει εκ μητρός την καταγωγή εκ Χάλκης και ο κ. Παναγιώτης Μανουσάκης, Πρωτοψάλτης του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Εισοδίων της Θεοτόκου πόλεως Ρόδου, ο οποίος και διακόνησε αριστοτεχνικά το αναλόγιο στις ιερές Ακολουθίες που έλαβαν χώρα.
Το πρωί της Κυριακής, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης χοροστάτησε στον Όρθρο και τέλεσε την Θ. Λειτουργία, στον Ι. Ενοριακό Ναό του Αγίου Νικολάου με συλλειτουργούς του τον π. Αντώνιο και τον εκείσε Εφημέριο και Αρχιερατικό του Επίτροπο π. Σάββα Πατέρα.
Ο Σεβασμιώτατος δραττόμενος της ευλογημένης αυτής ευκαιρίας, ομίλησε προς τους εκκλησιαζομένους πιστούς, λαμβάνοντας αφορμή από την ευαγγελική περικοπή της σημερινής Β´ Κυριακής του Ματθαίου, η οποία αναφέρεται στην κλήση των Μαθητών του Χριστού, ως ακολούθως:
«Καθώς ο Χριστός περπατούσε δίπλα στην θάλασσα της Γαλιλαίας, είδε δυό ψαράδες να ρίχνουν δίχτυ στη θάλασσα, τον Σίμωνα τον επονομαζόμενο Πέτρο και τον Ανδρέα τον αδελφό του, και τους λέει, ακολουθήστε με, και θα σας κάνω αλιείς ανθρώπων. Κι εκείνοι αμέσως παράτησαν τα δίχτυα και τον ακολούθησαν. Αφού προχώρησαν λίγο, βλέπει άλλους δυό αδελφούς, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο, παιδιά του Ζεβεδαίου, μέσα στο πλοίο μαζί με τον πατέρα τους να συμμαζεύουν τα δίχτυά τους. Τους κάλεσε κι εκείνοι αμέσως άφησαν το πλοίο και τον πατέρα τους και τον ακολούθησαν. Και περιόδευε όλη την Γαλιλαία ο Ιησούς, διδάσκοντας στις συναγωγές τους και κηρύσσοντας το ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού και θεραπεύοντας κάθε ασθένεια και κάθε τραύμα στον λαό».
Ως συμπέρασμα ο Χριστιανός δεν πρέπει να δένεται με κανένα πράγμα η πρόσωπο της παρούσης ζωής τόσο, όσο με το πρόσωπο του Χριστού. Τον πρώτο λόγο στη ζωή μας τον έχει ο Κύριος. Δεν μας προτρέπει η Εκκλησία μας να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας, τα υπάρχοντά μας και τις οικογένειές μας. Θέλει όμως περισσότερο από τα υλικά και τα αγαπημένα μας πρόσωπα να αγαπάμε τον Χριστό. Να έχουμε ζωντανή σχέση με τον Χριστό. Ο σύνδεσμός μας με τον Ιησού να μην περιορίζεται σε μία διανοητική σχέση, σ’ ένα ιδεολόγημα. Να είναι ζωντανός και να εκφράζεται στην προσευχή, στη συμμετοχή μας στα μυστήρια και, αν παραστεί ανάγκη, στη δημόσια ομολογία και στη θυσία ορισμένων προσφιλών μας πραγμάτων.
