Πενήντα χρόνια μετά την παράνομη εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, η Μεγαλόνησος ενταφιάζει τα τέκνα της που έδωσαν τη ζωή τους για να μην επιτρέψουν στον βάρβαρο κατακτητή να εισέλθει στην ιερή γη των προγόνων του.
Εκτός από την ακρωτηριασμένη νήσο εξαιτίας της εισβολής του Αττίλα που μέχρι σήμερα κρατά δέσμιο το 37 % των εδαφών, μια μεγάλη παραμένουσα πληγή είναι η εύρεση των αγνοουμένων. Μέχρι και σήμερα στρατιώτες, αξιωματικοί και πολίτες της Κύπρου παραμένουν άγνωστοι. Οι δικοί τους άνθρωποι τους προσμένουν με την ελπίδα ότι, έστω και μισό αιώνα μετά, θα καταφέρουν να εκπληρώσουν το χρέος απέναντί τους.
Αυτό το χρέος εκπλήρωσαν χθες, Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2024, στον Λοχία (ΜΧ) Ευάγγελο Ευαγγέλου, τον οποίο σεμνά και ταπεινά προέπεμψαν στην αιωνιότητα με την Εξόδιο Ακολουθία να τελείται στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμωνος στην Μακεδονίτισσα.
Αγνοούμενοι: Η πιο θλιβερή πτυχή του δράματος
Οι αγνοούμενοι είναι η πιο θλιβερή πτυχή του δράματος που στιγμάτισε την Κύπρο το καλοκαίρι του 1974, είπε ο Υπουργός Άμυνας, Βασίλης Πάλμας, στον επικήδειο λόγο του στην Εξόδιο ακολουθία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου, πεσόντα κατά την τουρκική εισβολή του 1974 Λοχία (ΜΧ), Ευάγγελου Ευαγγέλου.
Η θυσία του, όπως και όλων των τιμημένων παλικαριών που έπεσαν υπέρ βωμών και εστιών το προδομένο καλοκαίρι του 1974, «αποτελεί τον φάρο που θα καθοδηγεί τα εθνικά μας βήματα στις προσπάθειες επίλυσης του κυπριακού προβλήματος», ανέφερε ο κ. Πάλμας.
Όπως είπε ο κ. Πάλμας, το όνομα του Ευαγγέλου, του 70 Τάγματος Μηχανικού, συγκαταλεγόταν, για 50 χρόνια, «μισό αιώνα πόνου, οδύνης και στωικής καρτερίας» για τους οικείους του, στον μακρύ και τραγικό κατάλογο των αγνοουμένων.
Η ιστορία του Ευάγγελου, σημείωσε, όπως και όλων των υπολοίπων ηρωικώς πεσόντων του Μηχανικού στον αγώνα προάσπισης της κυπριακής ελευθερίας, «αποτελεί έναν μαρτυρικό ύμνο, έναν ύμνο αυτοθυσίας και απόλυτης αφοσίωσης στην αποστολή που ετάχθησαν».
«Στις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας μας, όταν το προδοτικό πραξικόπημα και η βάρβαρη τουρκική εισβολή έριξαν βαθύ σκοτάδι πάνω από την Κύπρο, στο 70 Τάγμα Μηχανικού ορθώνονταν ήρωες, που εκπροσωπούσαν το ακλόνητο ελληνοπρεπές πνεύμα αντίστασης και αγάπης για τη γη τους», ανέφερε ο Υπουργός Άμυνας.
«Εκεί όπου για πενήντα χρόνια συνεχίζει να τελείται η πιο θλιβερή πτυχή του δράματος που στιγμάτισε την Κύπρο το καλοκαίρι του 1974», είπε.
Η ανάμνηση του Ευαγγέλου, ως ανεξάντλητη παρακαταθήκη, ως ιερή κληρονομιά και ως αστείρευτη πηγή εγκαρτέρησης «θα ενισχύει τη βούλησή μας για συνέχιση του αγώνα για απελευθέρωση και επιστροφή στις πατρογονικές μας εστίες», ανέφερε ο Υπουργός Άμυνας, σημειώνοντας πως, η πατρίδα και η Εθνική Φρουρά, την οποία υπηρέτησε με πίστη και αφοσίωση, τον ευγνωμονούν.
Η θυσία του Λοχία Ευαγγέλου
Ο Ευαγγέλου γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1954 στη Λευκωσία, και μετά τις σχολικές του σπουδές, το 1972 κατετάγη στην Εθνική Φρουρά. Ολοκλήρωσε τη βασική εκπαίδευση με τον βαθμό του Λοχία και τοποθετήθηκε στο 70 Τάγμα Μηχανικού, το οποίο είχε ως έδρα το Στρατόπεδο BMH στη Λευκωσία.
Ο Ευαγγέλου ήταν ανάμεσα στα 31 μέλη από τα 53 του Λόχου Μηχανικού, τα οποία δεν κατάφεραν να επιστρέψουν, όταν στις 6 Αυγούστου, 1974, ο τουρκικός στρατός εκτόξευσε ισχυρή επίθεση κατά των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή Λαπήθου-Καραβά.
Στις 5 Αυγούστου, Λόχος Μηχανικού με επικεφαλής τον Υπολοχαγό Κατσουλώτο μετέβη στην περιοχή Λαπήθου – Καραβά για εκτέλεση, υπό το φως της ημέρας, αποστολής στρώσης ναρκοπεδίου. Μια αποστολή η οποία, κατέληξε δυστυχώς σε τραγωδία.
Παρότι το ναρκοπέδιο στρώθηκε σχεδόν εξ’ ολοκλήρου μέχρι το βράδυ της 5ης Αυγούστου, το προσωπικό του Λόχου έλαβε διαταγή να παραμείνει μπροστά από τις γραμμές της Εθνικής Φρουράς και σε απόσταση αναπνοής από τα τουρκικά στρατεύματα, για να συνεχίσει την αποστολή του την επόμενη ημέρα.
Το πρωινό της 6ης Αυγούστου, ανήμερα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, ο τουρκικός στρατός, ο οποίος το προηγούμενο διάστημα ασχολήθηκε με τη συσσώρευση προσωπικού και μέσων στην περιοχή, εκτόξευσε ισχυρή επίθεση κατά των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς.
Από το προσωπικό του Λόχου Μηχανικού που βρισκόταν στην περιοχή, ύστερα από συγκλονιστικές εκ του συστάδην μάχες μέχρις εσχάτων, μαζί με τις υπόλοιπες ισχνές δυνάμεις της Εθνοφρουράς, μόνο οι 22 από τους 53 άνδρες κατάφεραν, κολυμπώντας ορισμένοι, αβοήθητοι και με κάθε διαθέσιμο τρόπο να διαφύγουν και να σωθούν. Οι υπόλοιποι 31, δεν κατάφεραν να επιστρέψουν.
Τα ονόματα αρκετών εξ αυτών, μέχρι πρότινος και αυτό του Ευάγγελου, περιλαμβάνονται ακόμα στον κατάλογο των αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής.