Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!
Η σημερινή Κυριακή ονομάζεται Κυριακή του Παραλύτου, ένεκα της ευαγγελικής περικοπής που ακούγεται κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.
«Ἄταφος νεκρὸς ὑπάρχων ὁ Παράλυτος, ἰδών σε ἐβόησεν· Ἐλέησόν με Κύριε, ὅτι ἡ κλίνη μου τύμβος μοι ἐγένετο. Τί μοι κέρδος ζωῆς; οὐ χρῄζω τῆς Προβατικῆς κολυμβήθρας· οὐ γὰρ ἐστί μοι τίς ὁ ἐμβάλλων με, ταραττομένων τῶν ὑδάτων· ἀλλὰ σοὶ τῇ πηγῇ προσέρχομαι τῶν ἰαμάτων, ἵνα κᾀγὼ μετὰ πάντων κράζω· Παντοδύναμε Κύριε, δόξα σοι» (Εἰς τοὺς Αἴνους, Στιχηρὸ Ἰδιόμελο τοῦ Παραλύτου. Ἦχος α’).
Σήμερα, η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Παχωμίου του Μεγάλου, του Οσίου Πανηγυρίου του Κυπρίου, του Αγίου Αχιλλίου επισκόπου Λαρίσης, της Οσίας Καλής της φιλανθρώπου και του Δουκός της Μόσχας Δημητρίου.
Ο Όσιος Παχώμιος ο Μέγας γεννήθηκε στην άνω Θηβαΐδα της Αιγύπτου το 290 μ.Χ. από ειδωλολάτρες γονείς. Όταν ενηλικιώθηκε, τον στρατολόγησαν, μαζί με άλλους, και για να μη δραπετεύσουν, τους είχαν ως φυλακισμένους. Εκεί γνωρίζει την αγάπη και την αγαθοεργία των χριστιανών και επιθυμεί να βαπτισθεί. Αργότερα, γίνεται μοναχός, μαθητής του ασκητή Παλάμονα. Είχε την πεποίθηση ότι η πνευματική βοήθεια των μοναχών μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα με το κοινοβιακό σύστημα.
Μετά από δέκα χρόνια, ο Παχώμιος έκτισε μοναστήρι και σ’ αυτό εφάρμοσε το μοναχικό κανόνα του. Ίδρυσε Λαύρα, αφού έφθασε στο σημείο, πέριξ της δικής του Μονής να δημιουργηθούν και άλλες εννέα μοναστικές κοινότητες.
Με τον Όσιο Παχώμιο συνδέθηκε πνευματικά ο Μέγας Αθανάσιος. Το Πάσχα του 346 μ.Χ., λόγω λοιμού, δηλ. πανδημίας, πέθαναν πολλοί μοναχοί, μεταξύ αυτών και ο Μέγας Παχώμιος. Μέχρι και σήμερα ο ορθόδοξος μοναχισμός στηρίζεται στις παρακαταθήκες του.
Ο Όσιος Πανηγύριος, που επίσης εορτάζει σήμερα η Εκκλησία, καταγόταν πιθανόν από το χωριό Μαλούντα της Λευκωσίας. Φαίνεται να ακολούθησε τον ασκητικό βίο από νεαρή ηλικία και να βίωσε ζωή αναχωρητή σε ασκητήριο δίπλα από το χωριό αυτό.
Ο χρόνος που έζησε ο Όσιος Πανηγύριος είναι άγνωστος, αλλά από το Συνάξαρι του, καθώς και από τη μελέτη του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου Α΄, όταν ήταν μαθητής στο Παγκύπριο Γυμνάσιο (τη δεκαετία του 1940), φαίνεται ότι έζησε κατά την περίοδο των αραβικών επιδρομών, όπου διάφορα μέρη της Κύπρου είχαν περιέλθει κατά διαστήματα στην κυριαρχία των Αράβων. Γι΄ αυτό δίδασκε στους Χριστιανούς την αλήθεια του Ιερού Ευαγγελίου και τους απέτρεπε από τον κίνδυνο προδοσίας της Πίστεως τους. Ζώντας με άσκηση, αξιοποίησε τα τάλαντα που του χάρισε το Πανάγιο Πνεύμα και δια αυτών απέκτησε θεία κατάνυξη και έζησε βίο ακηλίδωτο. Αποκτώντας αυτές τις αξίες και τις πνευματικές αρετές, ο Όσιος Πανηγύριος, αξιώθηκε από τον Τριαδικό Θεό να γίνει θαυματουργός χάριν της παρηγορίας που προσέφερε στους ανθρώπους.
Επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά η πληθώρα Αγίων και Οσίων της Πίστεως μας σε όλα τα μήκη και πλάτη της πατρίδας μας. Εκκλησίες, Μοναστήρια και Ασκητήρια μαρτυρούν αυτό τον πολύτιμο πνευματικό θησαυρό που ο Θεός χάρισε στην Κύπρο μας.
Ιδιαίτερα σήμερα τιμάται η μνήμη του Οσίου Πανηγυρίου στην κοινότητα Μαλούντας της επαρχίας Λευκωσίας, η οποία από το 2007 ευρίσκεται στα διοικητικά όρια της Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής, που ιδρύθηκε επί Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου Β΄. Ο Μακαριώτατος είχε μεταξύ άλλων, το όραμα της διεύρυνσης της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου για την καλύτερη ποιμαντική φροντίδα του λαού του Θεού. Ο Θεός αξίωσε τον Κύπρου Χρυσόστομο Β΄ να υλοποιήσει κι αυτή την ιστορική τομή άμα τη αναλήψει της πνευματικής και διοικητικής ευθύνης του πηδαλίου της κατά Κύπρον Εκκλησίας το 2006. Ευθύνη όλων ημών των επιγόνων Ιεραρχών να μη λησμονούμε ευγνωμονώντας κάθε μέρα και περισσότερο την μητέρα την κατά Κύπρον Εκκλησία του αναστημένου Ιησού Χριστού.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου