«Κινδυνεύει το λίκνο του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας, η Μέση Ανατολή, να μείνει χωρίς χριστιανούς και τα προσκυνήματά μας στους Αγίους Τόπους να αποκτήσουν μουσειακό χαρακτήρα. Αυτό δεν πρέπει, όσο μπορούμε, να το επιτρέψουμε».
Τα παραπάνω τόνισε ο Γενικός Γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), μέλος της Βουλής των Ελλήνων, δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος, στον σύντομο χαιρετισμό που κλήθηκε να απευθύνει στο Β´ Επιστημονικό Συνέδριο Μνήμης Μικρασιατικού Ελληνισμού (1922-2022), που διοργάνωσε η Ειδική Συνοδική Επιτροπή Πολιτιστικής Ταυτότητος της Εκκλησία της Ελλάδος.
Το συνέδριο με θέμα «Η Ορθόδοξη Εκκλησία στη Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη από τους πρώτους Χριστιανικούς αιώνες μέχρι και τα δραματικά γεγονότα του 20ου αιώνος» πραγματοποιήθηκε στο Συνοδικό Μέγαρο υπό την προεδρία του Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιου.
«Δυστυχώς, η γενοκτονία, που ξεκίνησε στο πρώτο τέταρτο του εικοστού αιώνα, των χριστιανών της οθωμανικής αυτοκρατορίας, των χριστιανών της Εγγύς Ανατολής, ολοκληρώνεται στις μέρες μας με όλα αυτά που συμβαίνουν στην ευρύτερη γειτονιά μας. Κινδυνεύει το λίκνο του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας, η Μέση Ανατολή, να μείνει χωρίς χριστιανούς και τα προσκυνήματά μας στους Αγίους Τόπους να αποκτήσουν μουσειακό χαρακτήρα. Αυτό δεν πρέπει, όσο μπορούμε, να το επιτρέψουμε», είπε χαρακτηριστικά.
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος συνεχάρη εκ μέρους της ΔΣΟ την Εκκλησία της Ελλάδος «για την πρωτοβουλία αυτών των συνεδρίων -τρία στη σειρά- για τον ελληνισμό της καθ’ ημάς Ανατολής με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή σε συνέχεια 10 συνεδρίων που είχαν γίνει το προηγούμενο διάστημα, με αφορμή την συμπλήρωση των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση, από τον αγώνα της εθνικής ανεξαρτησίας. Αυτά τα συνέδρια, αναμφίβολα, συμβάλλουν στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης.
Η Εκκλησία, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο τότε, συνέβαλλαν καθοριστικά στη διατήρηση της εθνικής ελληνικής συνείδησης των Ελλήνων της οθωμανικής αυτοκρατορίας, των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ακόμη και εκείνων που στα χρόνια της μακράς δουλειάς έχασαν την ελληνική τους γλώσσα και τουρκοφώνησαν. Ιδιαίτερα στα μέρη των παππούδων μου, στην αγιοτόκο Καππαδοκία που έδωσε και τους έσχατους αγίους των ημερών μας, τον άγιο Παΐσιο και τον άγιο Αρσένιο, διατήρησαν την ελληνική τους συνείδηση χάρη στην Ορθόδοξη Εκκλησία που αποδείχθηκε κιβωτός εθνικής σωτηρίας, μέσω της καραμανλίδικης γραφής και της μετάφρασης στην γλώσσα που μίλαγε ο λαός των κειμένων της εκκλησίας μας».
Ο επικεφαλής της ΔΣΟ και ιστορικός ερευνητής απευθυνόμενος στον Μητροπολίτη Δημητριάδος εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πραγματοποίηση των συνεδρίων σε βάθος τριετίας. Όπως είπε, «μπορεί η περσινή χρονιά ουσιαστικά να χάθηκε με το κορονοϊό, αλλά είναι σημαντικό ότι για 3 χρόνια θα γίνονται αντίστοιχα συνέδρια, καθώς και η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν το 1922, το ‘23 ήταν η συνθήκη της Λοζάνης -που επέβαλε για πρώτη φορά την υποχρεωτικότητα ανταλλαγής πληθυσμών- και το 1924 ήταν η χρονιά εγκατάστασης και των τελευταίων προσφύγων στην Ελλάδα. Οπότε, ορθώς έχουμε μια τριετία, αντιστοίχως, μετά από 100 χρόνια, αφιερωμένη στον ελληνισμό της καθ’ ημάς Ανατολής».
