«Μπαλωθιές από όπλα χωρίς σφαίρες. Μπαλωθιές θεατρικές, με νεροπίστολα», χαρακτηρίζει ο ομότιμος καθηγητής Ιστορίας Κωνσταντίνος Φωτιάδης την πρόθεση της τουρκικής κυβέρνησης να διεκδικήσει (και να επαναπατρίσει) τα κειμήλια που ανήκουν στην ιστορική μονή της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα.
Σύμφωνα με τα όσα έχουν αφήσει να εννοηθούν τα τουρκικά δημοσιεύματα, που επικαλούνται δηλώσεις του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού Νουρί Έρσοϊ, η διεκδίκηση δεν αφορά τα κειμήλια που βρίσκονται στην Αγια-Σοφιά της Κωνσταντινούπολης και τα οποία θα πρέπει να επιστρέψουν στον φυσικό τους χώρο, ή τα κειμήλια που θεωρείται ότι εκλάπησαν από Αμερικανούς στρατιώτες του ΝΑΤΟ, αλλά μπορεί να αφορά και τα ιστορικά κειμήλια που φυλάσσονται στην Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο. Στα δημοσιεύματα αναφέρεται ότι υπήρξε επίσκεψη Τούρκων εμπειρογνωμόνων και στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα βρίσκονται η εικόνα της Παναγίας Σουμελά, το χειρόγραφο Ευαγγέλιο του οσίου Χριστοφόρου και ο σταυρός του Μανουήλ του Γ’ του Μεγαλοκομνηνού. Επίσης, στη Σουμελά της Τραπεζούντας ανήκε και ένας χρυσοκέντητος επιτάφιος.
Μιλώντας στον Λάμπρο Ζαχαρή για το Sputnik, ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης σημείωσε ότι το αίτημα διεκδίκησης του ελληνισμού και των ελληνικών αρχαιοτήτων, εκτός από ανιστόρητο, εντάσσεται στη λογική της ψυχρής πολιτικής των γειτόνων. «Το μόνο που θέλουν είναι να βρίσκονται συνεχώς στην επικαιρότητα. Ωστόσο, αυτό τους βλάπτει και δεν φαίνεται να το καταλαβαίνουν», εκτιμά.
Προσθέτει δε ότι τα χριστιανικά κειμήλια από τη γειτονική χώρα θα έπρεπε να μεταφερθούν στη χώρα μας. «Όπως εμείς ζητάμε τα Γλυπτά του Παρθενώνα, οι Τούρκοι ζητούν τα κειμήλια σαν μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Με μια διαφορά, όμως: εμείς ζητάμε κομμάτια του ελληνισμού, όπως και του χριστιανισμού, πράγματα που όντως είναι δικά μας. Αν είχαμε μια σοβαρή κυβέρνηση θα ζητούσε να μεταφερθούν όλα τα κομμάτια του χριστιανισμού στην πατρίδα μας, ώστε να μη μαγαρίζονται», αναφέρει.
Την ίδια ώρα, ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης τονίζει την ανάγκη να δοθούν κάποια «ιστορικά μαθήματα».
Το 1930, υπενθυμίζει ο ομότιμος καθηγητής Ιστορίας, μετά από συνεννόηση των πρωθυπουργών Ελλάδας-Τουρκίας, Ελευθερίου Βενιζέλου και Ισμέτ Ινονού, δόθηκε εντολή να αναζητηθούν και να μεταφερθούν τα ιερά κειμήλια στην Ελλάδα. Μέχρι το 1951 βρίσκονταν ως εκθέματα στο βυζαντινό μουσείο, οπότε και χτίστηκε το νέο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο.
Ο χρυσός σταυρός του Μανουήλ Γ’ του Μεγαλοκομνηνού
«Για την εικόνα της Παναγίας Σουμελά έδωσε άδεια ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός και μάλιστα με τιμές και συνοδεία στον καλόγερο που πήγε στο παρεκκλήσι της Αγία Βαρβάρας και βρήκε την εικόνα της Παναγίας Σουμελά και τον χρυσό σταυρό του Μανουήλ Γ’ του Κομνηνού. Αυτά και άλλα κειμήλια ήρθαν και επίσημα με την άδεια της τουρκικής κυβέρνησης στην Ελλάδα. Η ίδια η Τουρκία συμφώνησε ότι ανήκαν στην Ελλάδα», επισημαίνει.
Και καταλήγει με το εξής ερώτημα: «Με την ίδια λογική, γιατί δεν απευθύνονται και στη Γερμανία, ώστε να ζητήσουν το αρχαίο θέατρο της Περγάμου, το οποίο βρίσκεται σε κεντρικό σημείο του Βερολίνου, όπου είχε διαλυθεί πέτρα-πέτρα και είχε μεταφερθεί εκεί;».