Επίκαιρο Μήνυμα εκδόθηκε εκ μέρους της Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνελεύσεως της Μπενελούξ επί τη ευκαιρία της προσεχούς Κυριακής της Ορθοδοξίας.
“Η Ορθοδοξία είναι πρωτίστως η Εκκλησία που καλείται να διαδραματίση σήμερον τον ρόλον της εις έναν κόσμον ο οποίος δυστυχώς αποχριστιανίζεται όλον και περισσότερον. Η Ορθοδοξία είναι δυναμική και όχι στατική ή τυπική. Είναι ζωντανή καθώς και ο Χριστός ο οποίος είναι «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13,8)” αναφέρεται, μεταξύ άλλων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:
Τὰ μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως τῆς Μπενελοὺξ ἀπευθύνουν αὐτὸ τὸ μήνυμα ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας ἡ ὁποία ἑορτάζεται ἀπὸ τοῦ ἔτους 1983 τὴν κοινήν συμμετοχὴν ὅλων τῶν ἐκπροσώπων τῶν διαφόρων Ὀρθοδόξων παρουσιῶν εἰς Βρυξέλλας διὰ τὸ Βέλγιον καὶ ἐδῶ καὶ κάποια ἔτη εἰς τὸ Ρόττερνταμ διὰ τοὺς Ὀρθοδόξους τῆς Ὁλλανδίας. Ἐπίσης ἀπὸ τοῦ ἔτους 2014 τελοῦνται διορθόδοξα συλλείτουργα καὶ εἰς τὸ Μεγάλο Δουκᾶτον τοῦ Λουξεμβούργου. Ἐκ τοῦ γεγονότος τοῦ ὅτι ἐφέτος δὲν εἶναι δυνατὁς ὁ ἀπὸ κοινοῦ ἑορτασμός, οἱ ἱεράρχαι-μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως τῆς Μπενελοὺξ ἐπιθυμοῦν νὰ ἐκφράσουν τὴν ἑνότητά των διὰ τοῦ μηνύματος αὐτοῦ.
Ἡ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὀνομασία ἡ ὁποία ἐδόθη εἰς τὴν πρώτην Κυριακὴν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἑορτάζει τὸν Θρίαμβον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τὴν νίκην της ἔναντι τῆς εἰκονομαχίας, διὰ τῆς ἀποκαταστάσεως τῆς προσκυνήσεως τῶν ἱερῶν εἰκόνων εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἑορτὴ ποὺ ἐθεσπίσθη τὸ ἔτος 843. Ἡ τιμητικὴ προσκύνησις τῶν εἰκόνων ἀπηγορεύθη τὸ 730 ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος τοῦ Γ΄ὁ ὁποῖος εἶχεν διατάξει τὴν καταστροφήν των. Χρόνια ἀργότερα ἡ προσκύνησις τῶν εἰκόνων ἀπεκατεστάθη ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος Θεοφίλου, κατόπιν ὀράματος τῆς Θεοτόκου.
Διὰ τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς, ἡ ἀπαγόρευσις καὶ ἡ ἄρνησις τῆς τιμῆς τῶν εἰκόνων τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παρθένου Μαρίας καὶ τῶν ἁγίων ἀποτελεῖ αἵρεσιν. Εἶναι ἡ αἵρεσις τῆς εἰκονομαχίας. Ἡ ἄρνησις τῆς εἰκόνος εἶναι διὰ τὴν Ὀρθόδοξον θεολογίαν ἄρνησις τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ.
Ἡ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς νίκης καὶ τοῦ θριάμβου τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἡμέρα ἀναστάσεως. Ἡ χαρὰ τῆς ἀποκαταστάσεως ἐκφράζεται διὰ ὕμνων, διὰ ἑορταστικῶν συλλειτούργων, διὰ τῆς λιτανεύσεως τῶν εἰκόνων. Αὐτὴ ἡ ἡμέρα τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχει καὶ ἕναν ἔντονον μυστικὸν χαρακτῆρα διότι ἀποτελεῖ ἐπίσης καὶ μία ἡμέραν περισυλλογῆς καὶ ἐνδοσκοπήσεως, ὅπου διερωτούμεθα διὰ τὸν τρόπον μὲ τὸν ὁποῖον δείχνομεν τὴν λάμψιν τοῦ φωτός της εἰς τὸν σημερινὸν κόσμον.
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ νὰ γίνωμεν πιστὰ καὶ ἀληθινὰ τέκνα της, ἔχοντας ἐμπιστοσύνην πὼς κατ’αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ μᾶς θεωρήσῃ ὁ Κύριος ἀξίους νὰ γίνωμεν μέλη τῆς αἰωνίου Βασιλείας Του. Αὐτὴ ἡ ἑορτὴ εἶναι ἐπίσης δι’ἡμᾶς ἡ εὐκαιρία νὰ ἀναρωτηθῶμεν: τί εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ τὶ σημαίνει διὰ τὴν ζωήν μας; Εἶναι δύσκολον νὰ πῇ κανεὶς τὶ εἶναι πραγματικὰ ἡ Ὀρθοδοξία, διότι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι περισσότερον ἐμπειρία παρὰ λογικὴ διεργασία.
Εἶναι δυνατὸν νὰ περιγράψῃ κανεὶς κάποια χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ ὄχι τὴν ἰδἰαν τὴν φύσιν της. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι πρωτίστως ἡ Ἐκκλησία ποὺ καλεῖται νὰ διαδραματίσῃ σήμερον τὸν ρόλον της εἰς ἕναν κόσμον ὁ ὁποῖος δυστυχῶς ἀποχριστιανίζεται ὅλον καὶ περισσότερον. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι δυναμικὴ καὶ ὄχι στατικὴ ἢ τυπική. Εἶναι ζωντανὴ καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ὁ ὁποῖος εῖναι «χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοῦς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8). Ἡ ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ καθῆκον μας νὰ μεταλαμπαδεύσωμεν τὴν πίστιν μας. Πῶς ὅμως εἶναι δυνατὸν νὰ γίνῃ τοῦτο ἐὰν ἡμεῖς οἱ ἴδιοι δὲν λαμβάνομεν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ προσωπικῶς μὲ τὴν σοβαρότητα ποὺ τοῦ ἁρμόζει καὶ δὲν τὸν διαδίδομεν; Ἔχοντες αὐτὰς τὰς σκέψεις ἑνώνομεν θερμὰς τὰς προσευχάς μας πρὸς τὸν Κύριον διὰ τὴν σύντομον ἀποκατάστασιν τῆς ὁρατῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ποὺ κατὰ τὰς ἡμέρας μας δοκιμάζεται!
Λόγῳ τῆς πανδημίας, εἶναι μία δύσκολη περίοδος αὐτὴ ποὺ διανύομεν, τόσον εἰς τὴν ἐκφρασιν τῆς λατρευτικῆς μας ζωῆς ὅσον καὶ εἰς τὴν καθημερινήν μας ζωήν. Οἱ ἰατροὶ καὶ ὅλον τὸ νοσηλευτικὸν προσωπικόν, ἄνδρες καὶ γυναῖκες ποὺ μὲ γενναιότητα καὶ αὐτοθυσίαν ξεπερνοῦν τοὺς ἑαυτούς των εἰς τὸν ἀγῶνα κατὰ τῆς ἀσθενείας, εἶναι συνεχῶς εἰς τὰς σκέψεις καὶ τὰς προσευχάς μας. Τοὺς χρεωστοῦμεν εὐγνωμοσύνην.
Δοξάζομεν τὸν Θεὸν διότι δυνάμεθα ἐπιτέλους νὰ διακρίνωμεν μίαν ἀκτῖναν ἐλπίδος ὅτι συντόμως αὐτὴ ἡ μάστιγα θὰ ἀνήκῃ εἰς τὸ παρελθόν. Ἐλπίζομεν καὶ προσευχώμεθα ὅπως τὰ διἀφορα μέτρα ποὺ ἔχουν ληφθεῖ ὑπὸ τῶν κυβερνήσεων καθὼς καὶ τὰ ἐμβόλια που προτείνονται εἰς τὸν πληθυσμὸν συμβάλλουν εἰς τὸ νὰ ξεπερασθῇ ταχέως ἡ κρίσις ποὺ διανύομεν. Ἀκόμη ὀλίγον ὑπομονή ! Ἐν τῷ μεταξὺ πρέπει νὰ συνεχίσωμεν νὰ προστατεύωμεν τοὺς ἑαυτούς μας καὶ τοὺς ἄλλους τηροῦντες εὐσυνειδήτως καὶ ὑπευθύνως τὰ ἰσχύοντα ὑγιειονομικὰ μἐτρα.
Προσευχόμεθα ὅπως ὁ Θεὸς σᾶς δίδῃ ἀκόμη δύναμιν διὰ νὰ διαπεράσητε αὐτὴν τὴν περίοδον. Ἑνώνομεν τὰς εὐχάς μας διὰ νὰ σᾶς εὐχηθῶμεν εὐλογημένον στάδιον μετανοίας καὶ καθάρσεως κατὰ τὸν καιρὸν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς !
Σᾶς προσκαλοῦμεν ἤδη εἰς τὸ μέγα διορθόδοξον ἀρχιερατικὸν Συλλείτουργον διὰ τὴν Κυριακὴν τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 2022 εἰς τὸν Μητροπολίτικὸν Ναὸν τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων εἰς τὰς Βρυξέλλας καὶ ἀκολούθως εἰς τὰ διορθόδοξα ἑορταστικὰ συλλείτουργα εἰς τὸ Μέγα Δουκᾶτον τοῦ Λουξεμβούργου καὶ εἰς τὸ Ρόττερνταμ.
11 Μαρτίου 2021
Οἱ ἱεράρχαι-μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως τῆς Μπενελούξ.