Σχολεία κλειστά από 10 Μαρτίου. Καταστήματα εστίασης κλειστά από 14 Μαρτίου. Εμπορικά καταστήματα κλειστά από 18 Μαρτίου. Απαγόρευση κυκλοφορίας από 23 Μαρτίου. Η χώρα σε καραντίνα λόγω του φονικού κορονοϊού και συνεχίζουμε για το καλό όλων μας να “Μένουμε σπίτι” βρίσκοντας ο καθένας διαφορετικές διεξόδους και ασχολίες.
Κι επειδή τα μέτρα απαγόρευσης δεν κάνουν εξαιρέσεις, το zarpanews.gr απευθύνθηκε σε γνωστούς Χανιώτες και τους ζήτησε να περιγράψουν πώς περνούν την μέρα τους, ποια είναι τα συναισθήματα και οι ανησυχίες τους.
Σήμερα, σε υπερτοπικό μέσο της Κρήτης, απαντά ο δρ. Κωνσταντίνος Β. Ζορμπάς, Γενικός Διευθυντής της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης
Πώς βιώνετε αυτόν τον αναγκαστικό εγκλεισμό; Είναι εκούσιος ο εγκλεισμός. Όχι αναγκαστικός. ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ από αγάπη και όχι από φόβο. Μένουμε σπίτι, αναλαμβάνουμε την ευθύνη, βοηθάμε την Πολιτεία να αντιμετωπίσει τούτη την ακραία κατάσταση. Για όσο χρειαστεί. Συγχαίρουμε τη συνεργασία μεταξύ της Πολιτείας και των Επιστημόνων και την υπακοή των πολιτών. Παρ’ όλα αυτά, ο εγκλεισμός δημιουργεί τεράστιες προκλήσεις και δεν μπορείς να τις αντιμετωπίσεις όσα ψυχικά αποθέματα κι εάν έχεις. Πάντως φυσικός αποκλεισμός δεν σημαίνει κοινωνικός αποκλεισμός.
Πόσες ημέρες είστε στο σπίτι; Από τις αρχές Μαρτίου, μετά την επιστροφή μου από την Αθήνα. Από την αρχή αυτής της δοκιμασίας και ιδιαίτερα από την πρώτη ανακοίνωση για απαγόρευση της κυκλοφορίας, δηλαδή τριάντα με σαράντα ημέρες κατά προσέγγιση. Δύσκολη περίοδος για όλους μας.
Πόσο συχνά – για ποιο λόγο κυρίως βγαίνετε από το σπίτι; Η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης (ΟΑΚ) βρίσκεται σε έναν πανέμορφο τόπο στο Κολυμπάρι και είμαστε τυχεροί μέσα στην ατυχία μας, από αυτή την άποψη. Σπίτι και εργασία συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τον τόπο εργασίας από τον τόπο διαμονής. Βρισκόμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση σε περίπτωση που συνάνθρωποί μας χρειαστούν τη βοήθεια και την αρωγή μας. Και είναι πολλοί…
Τι γίνεται με τη δουλειά; Η φετινή Άνοιξη ήταν εξαιρετικά δύσκολη για όλα τα μέλη του Συνδέσμου των Ακαδημιών της Ευρώπης. Το έργο των Ακαδημιών, ως τόπος συνάντησης, στηρίζεται στη συνάντηση των ανθρώπων για διάλογο και εξεύρεση λύσεων -ακριβώς αυτό που στερούμεθα σήμερα. Σε τέτοιες στιγμές, πρέπει να συνεργαστούμε και να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλον. Το γράφω αυτό γνωρίζοντας ότι πολλές Ακαδημίες, αλλά και πολλοί συνάνθρωποί μας, θα πρέπει να αγωνιστούν για την επιβίωσή τους.