Στο ναό που ιερούργησε τελευταία φορά ως επίσκοπος, στον ιερό ναό Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως, τελέστηκε προχθές το τριήμερο μνημόσυνο, του μακαριστού μητροπολίτη Αχελώου Ευθυμίου.
Της Πεντηκοστής το 2014, είπε ότι: «δεν πρέπει να αφήνουμε το γήρας να μας εκθέτει ενώπιον της Εκκλησίας» και σταμάτησε να ιερουργεί. Με σωφροσύνη είχε παραιτηθεί νωρίτερα των διοικητικών και άλλων υποχρεώσεων του, από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, αλλά και την Ιερά Σύνοδο. Ενώ το ίδιο έκανε όταν πληροφορήθηκε ότι η καταργημένη από τον νόμο 590/1977 θέση του, ως Βοηθού Επισκόπου, ενεργοποιήθηκε με νομοθετική τροπολογία στο άρθρο 44 του νόμου 4521/2018. Παραιτήθηκε, δίνοντας την δυνατότητα στην εκκλησία, να έχει στην διάθεση της την εκλογή νεότερου επισκόπου για τη θέση αυτή.
Το πρωί της Πέμπτης 26 Δεκεμβρίου 2019, στο ναό της αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως και στη λειτουργία την οποία τέλεσε ο αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Μεάντζια για την εορτή της Συνάξεως της Θεοτόκου, εψάλη το τριήμερο μνημόσυνο του αειμνήστου ιεράρχου, παρουσία και του προέδρου του εκκλησιαστικού Συμβουλίου του εν λόγω ναού, αρχιμανδρίτου Σεραφείμ Δημητρίου, ο οποίος υπήρξε γραμματεύς του, επί μιά δεκαετία 2000- 2010, στην διεύθυνση ποιμαντικού έργου της αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Ο μητροπολίτης Ευθύμιος το βράδυ της 24ης Δεκεμβρίου μετά το δείπνο και την βραδινή προσευχή του, πλάγιασε να ξεκουραστεί, την επομένη θα εκκλησιαζόταν για την εορτή των Χριστουγέννων. Στις 21:30 όταν η οικονόμος πλησίασε την κλίνη του, να επιβεβαιώσει ότι πήρε ένα φάρμακο που λάμβανε πριν τον ύπνο, τον βρήκε κεκοιμημένο.
Γεννημένος στο Αγρίνιο της Αιτωλοακαρνανίας την 1η Μαΐου του 1928. Με καταγωγή από το Βουλγαρέλι της Άρτας, έζησε 51 χρόνια της ζωής του ως βοηθός επίσκοπος των τεσσάρων τελευταίων Αρχιεπισκόπων Αθηνών, κατοικώντας τα πλείστα εξ αυτών στο Παλαιό Ψυχικό.
Μετά την εγκύκλιο παιδεία, υπακούοντας στα κελεύσματα της οικογενείας, ξεκίνησε να σπουδάσει ιατρική, την οποία όμως εγκατέλειψε σύντομα, θελγόμενος από την θεολογία.
Την αγάπη του προς τον Θεό και την Εκκλησία, την εκδήλωσε από τη νεότητά του συμμετέχοντας σε πλείστες δραστηριότητες ως νεαρός θεολόγος και αργότερα κληρικός.
Πρωτοπόρος σε εισηγήσεις και δράσεις για τους νέους, τους φτωχούς, την οικολογία. Υπήρξε εκ των ιδρυτών του «ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ», διεθνούς οργανώσεως ορθοδόξου νεολαίας. Ιεραπόστολος, έφτασε στην Αφρική και την Άπω Ανατολή. Μελετητής της αστικής ποιμαντικής, με διδακτορικό επί του θέματος, οργάνωσε την ποιμαντική της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, επί ημερών των αρχιεπισκόπων Ιερωνύμου του Α΄ και Χριστοδούλου.
Ακαταπόνητος συγγραφέας, με περισσότερους από 100 τίτλους βιβλίων στο ενεργητικό του, κοιμήθηκε σε ηλικία πλέον των 90 ετών, έχοντας υπό έκδοση από την Αποστολική Διακονία τέσσερα βιβλία, δύο με ειδικά θέματα και δύο τόμους με αδημοσίευτα κείμενά του, υπό τον τίτλο Ανάλεκτα.
Η εξόδιος ακολουθία, θα ψαλεί το Σάββατο 28η Δεκεμβρίου ε.έ. και ώρα 12η μεσημβρινή στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών, εις τον οποίο χειροτονήθηκε επίσκοπος. Από το πρωί θα εκτεθεί η σορός σε λαϊκό προσκύνημα και θα τελεσθεί αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Η ταφή της σορού Του, θα γίνει στον παλαιό ναό του αγίου Χριστοφόρου, στην γενέτειρά του, το Αγρίνιο Αιτωλοακαρνανίας.
Το μνημόσυνο για τις 9 ημέρες θα τελέσει την 1η Ιανουαρίου 2020, στο ναό της αγίας Βαρβάρας Χαλανδρίου. Στο ναό αυτό, με την συμπαράσταση του πρωτοπρεσβυτέρου Χρήστου Καραγεώργου, εκκλησιαζόταν κάθε Κυριακή και εορτή, μεταλάμβανε των Αχράντων Μυστηρίων και κήρυττε προς τους πιστούς. Με οδηγό τον εκ των συνεργατών της εκκλησιαστικής κοινότητος Ευδόκιμο Παπαϊωάννου, μετέβαινε, έως και πριν λίγες ημέρες, ενώ είχε προγραμματίσει και την μετάβαση του με τον ίδιο τρόπο, για να εκκλησιαστεί τα Χριστούγεννα, επομένη της εις Κύριον εκδημίας του.
Στο ναό του Αγίου Δημητρίου Παλαιού Ψυχικού, ενορία της κατοικίας του, θα τελεσθεί την Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020, το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνό Του. Εκεί όσο θεωρούσε ότι μπορούσε να οδηγεί, μετέβαινε με το αυτοκίνητο του, εκκλησιαζόταν και δεχόταν στο μυστήριο της εξομολογήσεως τα πνευματικά του τέκνα. Μάλιστα ο εκ των εφημερίων του ναού πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Βλαβιανός, διευθυντής ανθρωπίνου δυναμικού της αρχιεπισκοπής Αθηνών, εξυπηρετούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, την υπηρεσιακή επικοινωνία του με την εκκλησιαστική διοίκηση, με την αρωγή και του ποτέ γραφέα Του στην διεύθυνση ποιμαντικού έργου, εκκλησιαστικού υπαλλήλου Ιωάννου Γαρυφάλου.
