Έντονη ανησυχία έχουν προκαλέσει τα απανωτά κρούσματα βίας προς τους χριστιανικούς πληθυσμούς σε περιοχές κυρίως της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Αποκορύφωμα των καθημερινών αυτών διώξεων αποτέλεσε η δολοφονική επίθεση από τζιχαντιστές σε κατηχητικό σχολείο στην Συρία που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 8 μικρών χριστιανόπουλων. Η πράξη αυτή συγκλόνισε τη παγκόσμια κοινή γνώμη με τους περισσότερους προκαθημένους να την καταδικάζουν απερίφραστα και να ενώνουν τις προσευχές τους έτσι ώστε να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα στο βωμό του θρησκευτικού εξτρεμισμού.
Καταδίκη της επίθεσης από τον Ορθόδοξο κόσμο
Συγκλονισμένος από τον τραγικό θάνατο των παιδιών στην Συρία, δήλωσε με επιστολή του προς τον Πατριάρχη Αντιοχείας κ.κ. Ιωάννη ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας εξέφρασε και αυτός την οδύνη του για τον άδικο χαμό των παιδιών στη Σελευκούπολη. Από την πλευρά του ο Πατριάρχης Βουλγαρίας τόνισε ότι η λύπη του είναι διπλή διότι τα θύματα υπήρξαν παιδιά. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών στο συλλυπητήριο γράμμα του ανέφερε μεταξύ άλλων: “Το ημέτερον ψυχικόν άλγος κατέστη έτι βαρύτερον εκ του θανάτου οκτώ παιδίων, άτινα παρηκολούθουν το μάθημα της Κατηχήσεως. Διά μίαν εισέτι φοράν διαπιστούμεν τα τραγικά αποτελέσματα του θρησκευτικού μίσους, όπερ τυφλοί τον ανθρώπινον νουν και καθιστά τον άνθρωπον δαιμονιώδη, ικανόν ίνα σκορπίζη τον θάνατον και την ανείπωτον θλίψιν”. “Μέ βαθύτατη ὀδύνη πληροφορηθήκαμε τά τραγικά γεγονότα τῆς ἄγριας δολοφονίας ἀθώων Ὀρθοδόξων παιδιῶν στήν Σελευκούπολη τῆς Συρίας, καί μάλιστα κατά τή διάρκεια χριστιανικοῦ μαθήματος, ἀπό φανατικούς Τζιχαντιστές -τάχα ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ-. Συμμεριζόμαστε ὁλόψυχα τόν ἀβάσταχτο πόνο τῶν οἰκογενειῶν τῶν παιδιῶν καί τοῦ Ποιμενάρχου αὐτῶν, τῆς προσφιλοῦς Ὑμετέρας Θειοτάτης Μακαριότητος” ανέφερε μεταξύ άλλων και Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιος.
Οι διωγμοί εναντίον των Χριστιανών. Ένα διαχρονικό φαινόμενο
Οι διώξεις όμως εναντίον των Χριστιανών δεν αποτελούν ένα φαινόμενο του σήμερα. Από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της η Εκκλησία υφίσταται διωγμούς. Το μήνυμα του Ευαγγελίου για ειρήνη φαίνεται πως ενοχλούσε πάντα τους “ισχυρούς” της κάθε περιόδου. Η αρχική αδιαφορία των Ρωμαίων, που υπήρξαν οι πρώτοι διώκτες του χριστιανισμού, προκάλεσε τον θόρυβο, όταν οι χριστιανοί έγιναν οι άνθρωποι που κατείχαν ανώτερες θέσεις στην κοινωνία τους. Οι πρώτοι που αντέδρασαν με συκοφαντίες εναντίον των χριστιανών ήταν οι εκπρόσωποι του εθνικού ιερατείου, γιατί έχαναν σταδιακά το σεβασμό που απολάμβαναν στη ρωμαϊκή κοινωνία και περιορίζονταν τα τεράστια οικονομικά τους οφέλη από τις προσφορές των πιστών και από τις θυσίες. Παράλληλα, ένας μεγάλος αριθμός επαγγελματιών (αγαλματοποιοί, αργυροχόοι, οικοδόμοι κ.ά.), που είχε οικονομικά συμφέροντα από την εθνική λατρεία, άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα. Αυτές, λοιπόν, οι ομάδες κατηγόρησαν τους χριστιανούς για «αθεΐα» και για εγκληματικές πράξεις και έτσι άρχισαν οι πρώτες περιστασιακές διώξεις. Η κατάσταση χειροτέρεψε προς τα τέλη του 1ου αι., όταν ο Αυτοκράτορας Δομιτιανός απαίτησε να λατρεύεται ο ίδιος από τους Ρωμαίους υπηκόους ως Κύριος και Θεός. Την αυτοκρατορική λατρεία αρνήθηκαν οι χριστιανοί, με αποτέλεσμα να οδηγούνται στο μαρτύριο. Παράλληλα, η αύξηση του αριθμού των χριστιανών και το νέο ήθος που πρόβαλλαν με τη ζωή τους στις ανθρώπινες σχέσεις, αντιμετωπίστηκαν ως κίνδυνος για το ρωμαϊκό κράτος.
Αλλά και κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας οι χριστιανοί δεν έπαψαν να μαρτυρούν για τον Χριστό. Η απάντηση στο ερώτημα των τούρκων αν δέχονται να αρνηθούν τον Χριστό και να ασπαστούν το Ισλάμ τις περισσότερες φορές ήταν αρνητική με αποτέλεσμα τη θανάτωση τους. Αυτός ο μαρτυρικός θάνατος ανέδειξε ένα νέφος μαρτύρων της περιόδου που η εκκλησία μας τους ονόμασε Νεομάρτυρες. Τα δεινά όμως δεν σταμάτησαν μόνο σε αυτή την περίοδο. Πλήθος ανθρώπων διώχθηκε, φυλακίστηκε και θανατώθηκε στα χρόνια του κομμουνισμού σε διάφορα κράτη που είχαν υιοθετήσει την κομμουνιστική αντίληψη και θεωρία. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα διώξεων των χριστιανών στη Ρωσία, την Ρουμανία, την Σερβία και στην Αλβανία, η οποία μάλιστα πρωτοτύπησε στο ζήτημα της πίστης απαγορεύοντας δια νόμου κάθε θρησκευτική ελευθερία και με αυτόν τρόπο έγινε η μόνη χώρα παγκοσμίως που δια νόμου απαγόρευσε την έκφραση της θρησκευτικής ελευθερίας.
Οι διώξεις στην Αφρική σήμερα
Την ίδια ώρα που η Συρία θρηνεί τα 8 αθώα χριστιανόπουλα πληθαίνουν τα κρούσματα βίας εναντίον πρώην μουσουλμάνων στην Ουγκάντα, που βαπτίστηκαν Χριστιανοί.
«Το κάψιμο του σπιτιού είναι απλώς μια προειδοποίηση. Εάν συνεχίσετε να πιστεύετε στον Χριστό και δεν επιστρέψετε στο Ισλάμ, τότε να περιμένετε μια χειρότερη εξέλιξη, που δεν έχετε ξαναδεί». Με αυτά τα λόγια μουσουλμάνοι εξτρεμιστές στην ανατολική Ουγκάντα απειλούν έναν πρώην μουσουλμάνο που επέλεξε να ακολουθήσει το δρόμο του Χριστού.
Ο Γιούσουφ Τούλο, 35 ετών, άφησε το Ισλάμ και παρά τις απειλές που δέχθηκε βαπτίστηκε Χριστιανός τον περασμένο Οκτώβριο.
Ο Τούλο λάμβανε τους τελευταίους μήνες πολλά απειλητικά μηνύματα αλλά δεν υπέκυψε με αποτέλεσμα να του κάψουν το σπίτι, το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς.
«Έχουμε χάσει τα πάντα σε αυτό το σπίτι: κλινοσκεπάσματα, ρούχα, βιβλία, έγγραφα και άλλα οικιακά αντικείμενα αξίας», σε τοπικό χριστιανικό μέσο.
Σύμφωνα με το Morning Star News, έκτοτε η οικογένειά του ζει σε φίλους και γείτονες και παρά το φόβο και τις απειλές δεν εγκαταλείπει την πίστης της.
Η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην Ουγκάντα πάντως, δεν χάνει ούτε το θάρρος ούτε τον ζήλο της και συνεχίζει με αμείωτη ένταση το έργο της στο πλευρό των ανθρώπων της περιοχής, που μαστίζονται από τη φτώχεια, την πείνα και τις ασθένειες.
Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση του Σεβ. Μητροπολίτου Καμπάλας & Πάσης Ουγκάντας, κ. Ιωνά που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της Αδελφότητος Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής:
«Με συγκινημένη καρδία, ευχαριστούμε και δοξάζουμε τον Πανάγαθο και Παντοδύναμο Θεό δι’ όλα τα αγαθά και επιτεύγματα, τα οποία εδωρίσατο εις την Επαρχίαν μας ταύτη τής Ουγκάντας κατά την πρόσφατη εικοσαετία. Ομοίως, εκ μέρους όλων των συνεργατών, κληρικών και λαϊκών μελών του σώματος του Χριστού ενταύθα, ευχαριστούμε την Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής, ιδιαιτέρως δε, τους δωρητές και δωρήτριες ως και τα σεβαστά μέλη τού Διοικητικού Συμβουλίου, διά την ανέκαθεν ηθική, οικονομική και πνευματική υποστήριξη του ιεραποστολικού έργου στην Ουγκάντα».
Τι δείχνει νέα έρευνα για την Ορθοδοξία στην Αφρική
Παρά τις διώξεις, τις δολοφονίες, τις επιθέσεις και τους προπηλακισμούς η Ορθοδοξία στην Αφρική όχι μόνο αντιστέκεται αλλά ανθεί με αξιοσημείωτους ρυθμούς.
Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, Έλληνες Ιερείς και ιεραπόστολοι δίνουν καθημερινό αγώνα, κηρύττοντας τον λόγο του Θεού με κίνδυνο της ζωής τους, βαπτίζοντας Χριστιανούς και τελώντας γάμους.
Και όπως δείχνουν τα στοιχεία πρόσφατης αμερικανικής έρευνας του κέντρου Pew ο αριθμός των Χριστιανών στην αφρικανική ήπειρο αυξάνεται σταθερά και η τάση αυτή αναμένεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια.
Ενδεικτικό της τάσης που έχει διαμορφωθεί είναι ότι το 2015 μόνο τρεις χώρες της Αφρικής συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο των χωρών με αριθμητικά μεγάλο αριθμό Χριστιανών: η Νιγηρία, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και η Αιθιοπία οι οποίες είχαν τότε συνολικά 216 εκατομμύρια Χριστιανούς.
Μέχρι το 2060, το Pew Center εκτιμά ότι στην Αφρική θα υπάρχουν 727 εκατομμύρια Χριστιανοί στην Αφρική, με σημαντική αύξηση να καταγράφεται επίσης στην Τανζανία, την Ουγκάντα και την Κένυα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται από ιεραποστολές οι Ιερείς με κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή και τη ζωή των οικογενειών τους κηρύττουν τον λόγο του Θεού. Η ιερά Μητρόπολη Μαδαγασκάρης αναφέρει ότι κάθε χρόνο γίνονται 1.300 έως 1.500 βαπτίσεις, καθ’όλη την διάρκεια του χρόνου. Οι βαπτίσεις γίνονται σε ιερούς ναούς, όπου υπάρχουν, σε ποτάμια, κάτω από δένδρα και πρόχειρες τέντες. Μετά το τέλος των βαπτίσεων γίνονται οι γάμοι των ενηλίκων, που έχουν οικογένεια.
Τι δείχνει έρευνα για τις διώξεις χριστιανών προσφύγων που είναι στην Ελλάδα
Τραγική είναι η κατάσταση για τους χριστιανούς πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με έκθεση που παρουσιάστηκε προσφάτως σε συνέδριο στη Μεγάλη Βρετανία οι Χριστιανοί πρόσφυγες αντιμετωπίζουν διώξεις από τους ισλαμιστές εξτρεμιστές στα στρατόπεδα και τα κέντρα προσφύγων στην Ευρώπη, και βασανίζονται προκειμένου να ασπαστούν το Ισλάμ. Στη πιο δεινή θέση είναι εκείνοι που βαπτίστηκαν Χριστιανοί, ενώ ήταν μουσουλμάνοι. Στην έκθεση τονίζεται ότι παρόλο που το διεθνές δίκαιο τους προστατεύει, οι κανόνες σπάνια εφαρμόζονται επειδή οι αξιωματούχοι φοβούνται ότι θα κατηγορηθούν για διακρίσεις. Σύμφωνα με την Yochana Darling, η οποία μίλησε στο συνέδριο του Westminster, και είναι επικεφαλής οργάνωσης που ασχολείται με τους Χριστιανούς πρόσφυγες στην Ελλάδα η κατάσταση είναι πολύ άσχημη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στην δημοσιότητα, οι Χριστιανοί πρόσφυγες στην Αθήνα περιτριγυρίζονταν από μουσουλμάνους εξτρεμιστές, οι οποίοι τους παρουσιάζουν βίντεο από το Ισλαμικό Κράτος, στο οποίο απεικονίζονται Χριστιανοί να αποκεφαλίζονται. Και τους απειλούν ότι αυτή θα είναι η τύχη τους αν δεν ασπαστούν το Ισλάμ. Ένας Ιρανός πρόσφυγας στην Ελλάδα υπέστη καρδιακή προσβολή όταν περίπου πενήντα εξτρεμιστές τον απείλησαν και τον κακοποίησαν όταν επέστρεψε από την εκκλησία με την οικογένειά του. Οι εξτρεμιστές έριξαν βενζίνη στο προσωρινό σπίτι τους και κράτησαν μαχαίρια στους λαιμούς των γυναικών και των παιδιών. «Οι Χριστιανοί χλευάζονται, κακοποιούνται λεκτικά και απειλούνται. Τα τελευταία τρία χρόνια καταγράψαμε αμέτρητες περιπτώσεις σωματικών και σεξουαλικών επιθέσεων» αναέφρε η Darling.
Το 2016, τόσο η Open Doors στη Γερμανία όσο και η ICC στην Ελλάδα δημοσίευσαν δύο χωριστές αναφορές για τη δίωξη των χριστιανών προσφύγων. Οι εκθέσεις αυτές ήταν ανεξάρτητες η μία από την άλλη, αλλά παρήγαγαν σχεδόν ταυτόσημα αποτελέσματα: Κατά το χρονικό αυτό διάστημα, 87-88% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι διώχθηκαν σε καταυλισμούς προσφύγων». Η «τιμωρία» για όσους ασπάζονται τον Χριστιανισμό είναι ο βιασμός και ακολουθούν βασανιστήρια μέχρι να «επιστρέψουν στο Ισλάμ». Οι γυναίκες και τα παιδιά απειλούνται με μαχαίρια στο λαιμό, ενώ οι άνδρες χτυπιούνται με μεταλλικούς σωλήνες και άλλα εργαλεία. Τους λούζουν με βενζίνη και τους απειλούν ότι θα τους κάψουν μόνο και μόνο επειδή διαβάζουν τη Βίβλο και ψέλνουν ή προσεύχονται. Οι σκηνές τους καταστρέφονται. Στην έκθεση γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο στρατόπεδο της Μόριας στη Λέσβο, όπου το 95% των Χριστιανών προσφύγων δηλώνει ότι δεν μπορεί ούτε να διαβάσει τη Βίβλο.