Ο Γάμος για εμάς τους ορθοδόξους χριστιανούς, έχει ιερό και μυστηριακό χαρακτήρα. Δεν είναι μια απλή τελετουργία ή μια νομική πράξη. Είναι κάτι βαθύτερο. Γι’ αυτό και ο απόστολος Παύλος στην προς Εφεσίους επιστολή του χαρακτηρίζει το Γάμο ως «Μυστήριο μέγα εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» ( 5, 32 -33).
Του Νικόλαου Ζαΐμη
Στην εποχή που ζούμε, πολλές φορές έχουμε γίνει μάρτυρες σε ισοπεδωτικά φαινόμενα που έχουν να κάνουν με παραδοσιακές αξίες. Τις τελευταίες δεκαετίες μάλιστα ούτε ο Γάμος δεν ξέφυγε από το πνεύμα αυτό. Από Ιερό Μυστήριο βλέπουμε πολλές φορές να ευτελίζεται σε συμβόλαιο συμβίωσης και μια απλή πράξη συγκατοίκησης, γιατί έτσι απλά το επιβάλουν τα «ήθη» του σήμερα. Μέσα σε όλα αυτά όμως, υπάρχουν νέοι άνθρωποι που δεν κλείνουν θετικά το μάτι σε τέτοιες «παραδόσεις», αλλά επιλέγουν αυτό που αιώνες τώρα μας διδάσκει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Βιώνουν το μυστήριο ως τρόπο ζωής.
Πριν λίγες ημέρες, σε ένα χωριό λίγα χιλιόμετρα από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, το Καλογοραντζή, ο Θανάσης και η Κυριακή ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου στον Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Ήταν ένας Γάμος που “έγραψε” ιστορία στα ελληνοαλβανικά σύνορα, αφού η καταγωγή του νέου ζευγαριού δεν είναι συνδεδεμένη με την περιοχή. Ο Θανάσης από την Φθιώτιδα και η Κυριακή από την Κρήτη, μεγάλωσαν στην Αθήνα, όπου και ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους. Σήμερα εργάζονται και οι δυο στην πρωτεύουσα, και όπως μας τόνισαν «ουδέποτε σκεφτήκαμε να εγκαταλείψουμε την Ελλάδα λόγω της κρίσης και να βρούμε εργασία σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Η μετανάστευση δεν είναι λύση στην κρίση».
Η επιλογή του τόπου δεν ήταν τυχαία
«Όταν αποφασίσαμε να παντρευτούμε, γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι οι ανοιχτοί γάμοι, ειδικά με τον τρόπο που τελούνται στην πατρίδα μου, την Κρήτη, δεν ήταν κάτι το οποίο μας αντιπροσώπευε. Θέλαμε πραγματικά να γευθούμε την ουσία του μυστηρίου, που συνοψίζεται πολύ όμορφα στις ευχές του μυστηρίου της Εκκλησίας μας» μας λέει η Κυριακή.
Ο Θανάσης μας περιγράφει πως η επιλογή του τόπου δεν ήταν τυχαία, αλλά μια παιδική φιλία στάθηκε η αφορμή για να φτάσουν ως εκεί και να ξεφύγουν από την πεζότητα της Αθήνας.
«Η επιλογή του τόπου δεν ήταν τυχαία. Ήταν μια ευκαιρία να ξεφύγουμε όμως από την πεζότητα της Αθήνας. Εννοώ, την πολλές φορές μηχανική τέλεση του μυστηρίου και τον περιορισμό στο γλέντι που θα επακολουθήσει. Όχι, δεν είναι αυτό το οποίο πρέπει ένας ορθόδοξος χριστιανός να αναζητά από το μυστήριο του γάμου. Έτσι, επιλέξαμε ένα χωριό στο οποίο διακονεί την Εκκλησία ένας παιδικός μου φίλος, ο π. Ελευθέριος Μπαλάκος, με τον οποίο γνωριζόμαστε από τα χρόνια που είμασταν συνκατασκηνωτές στον Παρνασσό. Από το 2013 ο π. Ελευθέριος βρίσκεται στην Ιερά Μητρόπολη Αργυροκάστρου. Θα μπορούσαμε απλά να τον είχαμε προσκαλέσει στην Αθήνα. Εμείς επιλέξαμε όμως να βιώσουμε το μυστήριο εκεί».
Η απόφαση που ξάφνιασε
Το ζευγάρι μας είπε πως η απόφαση αυτή ξάφνιασε αρχικά το περιβάλλον τους, αλλά όλοι στη συνέχεια αποδέχτηκαν την απόφασή τους με χαρά.
«Δεν σας κρύβω ότι δεν είχαμε από την πρώτη στιγμή κανέναν ενδοιασμό για την επιλογή μας αυτή», απαντούν και οι δυο στο ερώτημά μας, αν αρχικά προβληματίστηκαν για την κίνησή τους αυτή. Ενώ η Κυριακή μας διηγείται και ένα περιστατικό που συνέβη όταν πήγαν να βγάλουν τις άδειες γάμου.
«Όταν ήρθε η στιγμή να συγκεντρώσουμε ορισμένα δικαιολογητικά για την τέλεση του μυστηρίου, επισκεφτήκαμε το γραφείο Γάμων της Ιεράς Μητροπόλεως Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού. Όταν αναφέραμε το πού θα πραγματοποιηθεί το μυστήριο, η αλήθεια είναι πως εξεπλάγησαν. Αμέσως όμως μας έδωσαν συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία μας αυτή. Μας επεσήμαναν μάλιστα, πως με την επιλογή μας παρέχουμε στήριξη σε αυτές τις ενορίες καθώς το έχουν πραγματικά ανάγκη. Κυρίως όμως γιατί με τον τρόπο αυτό, θεωρώ, πως δίνεται η μαρτυρία πως πατρίδα, ας μου επιτραπεί η έκφραση, των μυστηρίων είναι η Εκκλησία του Χριστού. Και αυτή υπάρχει σε όλο τον κόσμο. Πορευόμαστε πλέον στον έγγαμο βίο με την όμορφη αυτή εμπειρία της βίωσης του μυστηρίου, με την ελπίδα πλέον πως θα μεταδώσουμε αυτή την αγάπη για την Εκκλησία και στους απογόνους μας».
Όσο και να θέλουμε πολλές φορές να εντάξουμε το γάμο στις κοινωνικές δομές ή τις νομικές διαδικασίες της ανθρώπινης ζωής κι έτσι να αντιμετωπίζεται με μια σειρά από κοινωνικά ή νομικά μέτρα, στο βάθος θα παραμένει η έκφραση και το κριτήριο των προσωπικών σχέσεων του άνδρα κα της γυναίκας, της μοναδικής τέχνης να ζει ο ένας για τον άλλο. Ο Θανάσης και η Κυριακή είδαν το μυστήριο ως τρόπο ζωής, αυτό άλλωστε τους οδήγησε και σε αυτή τους την επιλογή.
Ελπίδα μας είναι αυτά τα φαινόμενα να αυξηθούν έτσι ώστε «ο Θεός ο άχραντος… να ευλογεί τον γάμο και να παρέχει την αγάπη εν τω συνδέσμω της ειρήνης».
