«Τί ότι οδός άσεβών ευοδούται»
Με άλλο έναν φέρελπι νέο, να συγκαταριθμείται στην ιερώνυμη φάλαγγα των μαχητών της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ενισχύθηκε η Ιερά Μητρόπολης Λεμεσού. Πρόκειται για τον τελειόφοιτο της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Αββακούμ Ελπιδοφόρου, ο οποίος, με ιερό φόβο και δέος βαθύ, εισήλθε «εις το ενδότερον του καταπετάσματος», δια της επικλήσεως του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος και δια των χειρών του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου.
Η χειροτονία πραγματοποιήθηκε, στα πλαίσια αρχιερατικού συλλείτουργου, στο οποίο έλαβαν μέρος και οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Νεαπόλεως κ. Πορφύριος και Αμαθούντος κ. Νικόλαος, το πρωί του Σαββάτου, 12 Φεβρουαρίου 2022, στον Ιερό Ναό Αγίου Σάββα Ύψωνα. Του αγίους αρχιερείς περιέβαλαν, κύκλω του ιερού θυσιαστηρίου, πέρα των 30 ιερέων και διακόνων, από όλη την Κύπρο.
Στην μεγάλη, για την Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού, χαρά μετείχε και το Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Λευκωσίας δια των φοιτητών και του Προέδρου του, Καθηγητή κ. Χρήστου Οικονόμου, ο οποίος ανέλαβε τη διακονία του κηρύγματος, κατά ανάθεση του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Λεμεσού.
Στο κήρυγμά του ο ελλογιμώτατος Καθηγητής μίλησε, αρχικά, για τη σχέση προφητείας και ιερωσύνης, ενώ στη συνέχεια, λαμβάνοντας αφορμή από το ερώτημα του προφήτη Αββακούμ, το όνομα του οποίου φέρει ο νεοχειροτονηθείς διάκονος, ανέπτυξε και ανέλυσε το θέμα: «τί ότι οδός ασεβών ευωδούται».
Όπως επεσήμανε, το ερώτημα αυτό, το οποίο έθεσε ο προφήτης Αββακόυμ στον Θεό τον 6ο αιώνα π.Χ. παραμένει και σήμερα ζωντανό, έντονο και επίκαιρο και προβληματίζει τον καθένα από εμάς. Η απάντηση, βεβαίως, του Θεού είναι ότι: «Κύριος της ιστορίας είναι ο δίκαιος και ο άγιος Θεός και ότι ο Θεός προσπαθεί μέσα και από το φαινομενικά άδικο να δημιουργήσει δίκαιο και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη σωτηρία. Ο δίκαιος μπορεί προσωρινά να δοκιμάζεται, μπορεί προσωρινά να αδικείται από τον άνομο και τον παράνομο. Μπορεί προσωρινά να υφίσταται ταπείνωση, ευτελισμό, υποταγή, υποτέλεια, δουλικότητα, δουλεία, όμως ο δίκαιος Θεός θα έλθει η ώρα που θα αποδώσει την δικαιοσύνη του και το δίκαιο είναι πάντοτε με τον αγαθόν και όχι με τον άδικον».
«Αυτό το ερώτημα βάζουμε και εμείς σήμερα τον 21ο αιώνα για τον τόπο μας», τόνισε ο κ. Οικονόμου για να προεκτείνει το ερώτημα: «Γιατί αυτή η αδικία της κατάληψης του μισού νησιού μας; Γιατί αυτή η αδικία;».
«Αυτός ο τόπος, τον οποίο σημαδέψαμε με τον πολιτισμό, με τα ιερά και τα όσιά μας, με τα ήθη και τα έθιμά μας, με τις παραδόσεις μας, δεν σβήνει. Δεν διαγράφονται, ούτε από τους εχθρούς της πίστεως, ούτε από τους κατακτητές Τούρκους, φτάνει να μπορούμε να μένουμε πιστοί στην διδαχή του Αγίου Θεού. Να έχουμε την υπομονή και την καρτερία. Να κάνουμε τον αγώνα, τον πνευματικό του δικαίου. Να είμαστε φιλάνθρωποι, φιλόθρησκοι, φιλακόλουθοι, άνθρωποι, οι οποίοι δίνουμε τον εαυτό μας, όπως σήμερα ο αδελφός Αββακούμ προσέφερε τον εαυτό του στα Άγια των Αγίων. Και έτσι οι οικείοι του αγιάζονται και όλη η κοινωνία, εδώ της Λεμεσού, αγιάζεται και όλη η Κύπρος και όλη η οικουμενική ορθοδοξία».
Ο κ. Οικονόμου έκανε, επίσης, ιδιαίτερη μνεία και «στον σύγχρονο κόσμο της πανδημίας, όπου οι πάντες έχουμε τρομοκρατηθεί με καθημερινές ντιρεκτίβες, με διάφορες εντολές μέχρι κλεισίματος των εκκλησιών, την προτροπή αποχής από τη Θεία Κοινωνία, που είναι το σώμα και το αίμα του Χριστού, διότι οι μη επιστήμονες, οι μη ειδικοί της Θεολογίας εισπηδούν σε άλλους επιστημονικούς χώρους και γι’ αυτό τον λόγο είναι που δημιουργείται αυτή η κατάσταση».
Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και οι εκπρόσωποι της Ελλάδος και της Κύπρου στον Ευρωπαϊκό χώρο, παρασυρμένοι από την δυτική κουλτούρα και την Καλβινική θεώρηση των πραγμάτων, δεν μπορούν να καταλάβουν την ορθόδοξη παράδοση, την θεολογική αλήθεια. «Και δεν μπορούν να κατανοήσουν την Θεία Κοινωνία και θεωρούν ότι μπορεί να μολυνθεί ο άνθρωπος, διότι γι’ αυτούς δεν είναι σώμα και αίμα Χριστού. Για μας, όμως, επειδή είναι σώμα και αίμα Χριστού «εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν αιώνιον», είναι αμόλυντο. Είναι αυτό το βίωμα, το οποίο συστήθηκε από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, και αυτό το σώμα και το αίμα που μας τρέφει. Και μας τρέφει όχι μόνον ψυχικά, αλλά και σωματικά, γιατί ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική οντότητα».
Ο Καθηγητής Οικονόμου δεν παρέλειψε εδώ να ψέξει και το θέμα της τιμωρίας και των αποκλεισμών ιερέων επειδή, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, «ακολουθούν μια δική τους, κατά συνείδηση, πορεία. Αυτό αποτελεί λάθος νομοκανονικό και θεολογικό για τη ζωή της Εκκλησίας. Η Εκκλησία δεν τιμωρεί. Στηρίζει, παρηγορεί και πάντοτε αναθέτει στην ορθόδοξη θεολογική της πίστη τη δυνατότητα να προχωρεί προς τον πραγματικό στόχο, που είναι η σωτηρία και η λύτρωση του κάθε ανθρώπου. Και ο ιερέας αυτό ακριβώς διακονεί και επομένως θα πρέπει να τον αφήνουνε αδέσμευτο και ελεύθερο να διακονεί την Εκκλησία».
Κλείνοντας το κήρυγμά του ο κ. Οικονόμου και απευθυνόμενος προς τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιο εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες για την ευλογία της διακονίας του θείου λόγου και ευχήθηκε «να σας αξιώνει ο Θεός πάντοτε να διακονείτε με αυτόν τον ίδιο τρόπο επιτυχίας και ορθόδοξης θεολογικής ποιμαντικής φροντίδας τον λαό του Θεού. Και στον νέο διάκονο, από τα βάθη της ψυχής μου εύχομαι να διακονήσει μέχρι το τέλος της αναπνοής, της ζωής του, επάξια αυτό το θυσιαστήριο στο οποίο εισήλθε σήμερα».
Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας, ο νεοχειροτονηθείς διάκονος, του οποίου άλλα δυο αδέλφια συναριθμούνται στην χορεία των κληρικών της Μητροπόλεως Λεμεσού, έγινε δέκτης των ευχών και της αγάπης κλήρου και λαού.
Λουκάς Α. Παναγιώτου
Ακούστε εδώ ολόκληρη την ομιλία του Καθηγητή Χρήστου Κ. Οικονόμου: