ΑΠΟΣΤΟΛΗ – Παναγία Βαρνάκοβα: Το μοναστήρι των στεναγμών

Ιδρύθηκε το 1077 από τον Όσιο Αρσένιο τον Βαρνακοβίτη επί αυτοκράτορος Μιχαήλ Ζ’ Δούκα και συμπληρώθηκε επί αυτοκράτορος Αλεξίου Α’ Κομνηνού ο οποίος κάποια χρόνια αργότερα αφιέρωσε τη ζωή του στο Θεό με το όνομα «Ακάκιος» και ετάφη μέσα στον ίδιο τον Ναό. Τα επόμενα χρόνια, ακολούθησε μία πληθώρα καταστροφών καθώς τον 15ο αιώνα πυρολύθηκε, λεηλατήθηκε από τους Τούρκους, ανατινάχτηκε από τον Κιουταχή, ερημώθηκε το 1984 και υπέστη μεγάλες ζημιές από τις φωτιές του 2017 και 2020.

Τίποτα όμως δεν ήταν αρκετό για να επιφέρει μία ολική καταστροφή στο μοναστήρι. Σημαντική σε αυτό, ήταν η συμβολή της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας που δέσποζε στο μοναστήρι, με μία χαρακτηριστική ρωγμή στο πρόσωπο της, που όπως λέγεται δημιουργήθηκε μετά από τοπικό σεισμό, την ώρα του τορπιλισμού του αντιτορπιλικού «Έλλη». Τον Ιούνιο του 2020 παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των μοναχών η εικόνα κάηκε ολοσχερώς αφήνοντας πίσω της εκτός από στάχτες και μία απέραντη θλίψη στις μοναχές που ζουν εκεί. Η Αρχοντάρισσαη αδερφή Κασσιανή μας τόνισε χαρακτηριστικά ότι «η χάρις της Παναγίας παραμένει εδώ, μπορεί η εικόνα να έφυγε όμως η παρουσία Της στη Μονή είναι πιο έντονη από ποτέ».

Τα θαύματα της Παναγίας είναιαμέτρητα, όμως τα περισσότερα από αυτά οι μοναχές δεν θέλησαν να τα εξιστορήσουνγια δικούς τους λόγους. Ένα από τα λίγα όμως που μοιράστηκαν μαζί μας ήταν το γεγονός ότι παρά το μέγεθος της η φωτιά περιορίστηκε σε συγκεκριμένα σημεία στη Μονή, και δεν έκαψε ούτε ένα μικρό κλαδί από το δάσος που την περιβάλλει .Και αυτό είναι θαύμα!

Τα αίτια της πυρκαγιάς και στις δύο περιπτώσεις ήταν ανεξήγητα, δεν έχει ακόμη διαπιστωθεί από τους ειδικούς ο λόγος για τον οποίο ξέσπασε. Οι αναμενόμενες αιτίες όπως το βραχυκύκλωμα, τα καντήλια, τα κεριά και οι κεραυνοί έχουν εξετασθεί και απορριφθεί ως ενδεχόμενα παραμένοντας έτσι ένα άλυτο μυστήριο. Η αδελφή Πορφυρία μας εκμυστηρευτικέ ότι πρόκειται για ένα ακόμη θαύμα της Παναγίας, ως η διδαχή της προς τους πιστούς για τις δοκιμασίες που μας φέρνουν πιο κοντά στο Θεό δίνοντας ως παράδειγμα και θυσιάζοντας το ίδιο της μοναστήρι, πράγμα που πιστεύει σύσσωμη η μοναστική κοινότητα.

Οι καταστροφές ήταν πολλές. Ένα μεγάλο μέρος του Ναού της Μονής καθώς και τα κελιά των μοναχών υπέστησαν ολική καταστροφή. Όμως η Παναγία, για ακόμη μία φορά δεν άφησε το μοναστήρι στην τύχη του. Τον Μάρτιο του 2018 η Αντωνία Μοροπούλου, χημικός μηχανικός και καθηγήτρια στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο πληροφορήθηκε για τη Μονή και δέχτηκε να αναλάβει, με την επιστημονική ομάδα της, εξολοκλήρου, την διεπιστημονική μελέτη και την αναστήλωση της Μονής έπειτα από την επιστροφή της από τα Ιεροσόλυμα και το δύσκολο έργο της στον Πανάγιο Τάφο. Η ίδια δήλωσε μεταξύ άλλων « Στόχος μας είναι να λάμψε και πάλι η ιστορίας μίας λαμπρής Μονής στενά συνδεδεμένης με την Εθνικής μας ιστορία. Δεν είναι εύκολο το έργο αυτό, χρειάζεται ειδική τεχνογνωσία. Οι δυσκολίες είναι πολλές καθώς η δύναμη φωτιάς ήταν καταλυτική.»