Επίκαιρο θεολογικό κείμενο δημοσιεύει η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) υπό τον τίτλο: “Θεία Κοινωνία: Φάρμακον αθανασίας, αντίδοτον του μη αποθανείν”, όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρει: “Στο μέγα και υπερφυές αυτό Μυστήριο, μεταλαμβάνοντας Σώμα και Αίμα Χριστού, μεταλαμβάνουμε τον ίδιο τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, καθότι, στο πρόσωπό Του, η ανθρώπινη φύση Του, η σάρκα Του και το αίμα Του είναι ενωμένη υποστατικά με την θεότητά Του. Επομένως, κοινωνώντας οι πιστοί το άχραντο Σώμα Του και το τίμιο Αίμα Του, κοινωνούμε ταυτόχρονα και την Θεία φύση του Κυρίου μας και γινόμαστε στ’ αλήθεια κατά χάριν θεοί. Και επειδή στις μέρες μας ηγέρθη λόγος βέβηλος και θρασύς από επιστήμονες και μάλιστα ιατρούς, που πολεμούν το θεοσύστατο και θεοποιόν τους χριστιανούς Μέγα αυτό Μυστήριο, διασπείροντας στον κόσμο την ψευδή είδηση ότι από την Θεία Κοινωνία είναι πολύ πιθανό να μεταδοθούν ιοί και μικρόβια θανατηφόρα, είναι αναγκαίο να απαντηθεί και να αποκρουσθεί άμεσα αυτή η βαριά ύβρις και συκοφαντία εναντίον της πίστεώς μας”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
Θεία Κοινωνία:
Φάρμακον αθανασίας,
αντίδοτον του μη αποθανείν
«Θεουργόν Αἶμα φρίξον, ἂνθρωπε, βλέπων∙
ἂνθραξ γάρ ἐστι τούς ἀναξίους φλέγων∙
Θεοῦ τό Σῶμα καί οἱ θεοί με καί τρέφει∙
θεοῖ τό πνεῦμα, τόν δέ νοῦν τρέφει ξένως.»
Κατά την βραδινή μας προσευχή, εφόσον πρόκειται την επόμενη ημέρα να μεταλάβουμε, διαβάζουμε οι χριστιανοί την Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως, στην οποία περιέχονται και τα παραπάνω προσευχητικά λόγια. Αν πράγματι κατανοούμε αυτά που διαβάζουμε, συνειδητοποιούμε τη μεγάλη αξία του υπερφυούς και φρικτού Μυστηρίου:
Η Θεία Κοινωνία μας βοηθά στην τελείωση ή στην κατά χάριν θέωσή μας, είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού που, τρώγοντάς το και πίνοντάς το, ενωνόμαστε πραγματικά με τον Θεάνθρωπο Κύριο μας (Μαρκ. 14, 22-24, Ματθ. 26, 26-28, Ιωάν. 6, 53-56, Α΄ Κορινθ. 11, 27).
Η Θεία Κοινωνία είναι πραγματική και όχι συμβολική κοινωνία, είναι ένωση των χριστιανών με τον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, επειδή, ακριβώς, κατά την Ορθόδοξη Πίστη μας, ο άρτος και ο οίνος μεταβάλλονται πραγματικά, με την παντοδύναμη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, σε Σώμα και Αίμα Ιησού Χριστού.
Ο άρτος και ο οίνος της Θείας Ευχαριστίας δεν συμβολίζουν το Κυριακό Σώμα και Αίμα, όπως κακόδοξα φρονούν οι Προτεστάντες, αλλά είναι το πραγματικό Σώμα και Αίμα του Χριστού.
Στο μέγα και υπερφυές αυτό Μυστήριο, μεταλαμβάνοντας Σώμα και Αίμα Χριστού, μεταλαμβάνουμε τον ίδιο τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, καθότι, στο πρόσωπό Του, η ανθρώπινη φύση Του, η σάρκα Του και το αίμα Του είναι ενωμένη υποστατικά με την θεότητά Του. Επομένως, κοινωνώντας οι πιστοί το άχραντο Σώμα Του και το τίμιο Αίμα Του, κοινωνούμε ταυτόχρονα και την Θεία φύση του Κυρίου μας και γινόμαστε στ’ αλήθεια κατά χάριν θεοί.
Και επειδή στις μέρες μας ηγέρθη λόγος βέβηλος και θρασύς από επιστήμονες και μάλιστα ιατρούς, που πολεμούν το θεοσύστατο και θεοποιόν τους χριστιανούς Μέγα αυτό Μυστήριο, διασπείροντας στον κόσμο την ψευδή είδηση ότι από την Θεία Κοινωνία είναι πολύ πιθανό να μεταδοθούν ιοί και μικρόβια θανατηφόρα, είναι αναγκαίο να απαντηθεί και να αποκρουσθεί άμεσα αυτή η βαριά ύβρις και συκοφαντία εναντίον της πίστεώς μας.
Η Θεία Κοινωνία καθώς προείπαμε, αποτελεί τη μετάληψη από τους πιστούς του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Η Ορθόδοξη Θεολογία τονίζει ότι, λόγω της ενώσεως στο ένα πρόσωπο του Θεανθρώπου της Θείας με την ανθρώπινη φύση Του, η Θεία φύση του Κυρίου προσδίδει ή κοινοποιεί (αντίδοση) στην ανθρώπινη φύση Του τα χαρακτηριστικά («τις τελειότητες») της, την απάθεια, την αθανασία, την μακαριότητα και όλες τις Θεϊκές της ιδιότητες. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν εμείς οι χριστιανοί κοινωνούμε Σώμα και Αίμα Κυρίου, πραγματικά θεωνόμαστε κατά χάριν και μετέχουμε στις Θεϊκές ιδιότητες («τελειότητες»), χωρίς όμως επ’ ουδενί να παύουμε να είμαστε άνθρωποι. Πως είναι λοιπόν δυνατόν το υπέρτατο αυτό Μυστήριο, που μας κάνει κατά χάριν θεούς, μας ζωοποιεί και με την χάρη του Θεού μας αφθαρτίζει, αυτό το ίδιο να μας μεταδίδει ιούς θανατηφόρους; Μόνον όσοι είναι άπιστοι ή αιρετικοί (Προτεστάντες) αρνούνται την πραγματική μεταβολή των Ευχαριστιακών Δώρων σε Σώμα και Αίμα Χριστού και αφήνουν να εμφιλοχωρήσει στο μυαλό τους η άτοπη και βέβηλη αυτή σκέψη.
Η Θεία Κοινωνία μπορεί όντως να μας βλάψει, να γίνει η Θεία Μετάληψη «άνθραξ τους αναξίως φλέγων», πραγματική φλόγα που καίει τους ανάξιους, δηλαδή τους αμετανόητα αμαρτωλούς, η βλάβη αυτή, όμως, δεν προξενείται από μικρόβια και ιούς αλλά από την προσέλευσή μας στο μέγα Μυστήριο, χωρίς Εξομολόγηση – μετάνοια και συγχώρεση των αμαρτιών μας από τον Πνευματικό (Εξομολόγο). Στην περίπτωση αυτή, η Θεία Μετάληψη, αντί να γίνεται πρόξενος ζωής αιώνιας και αθάνατης, γίνεται αιτία ασθενειών ή ακόμη και σωματικού θανάτου, όπως αδιάψευστα μας πληροφορεί ο ουρανοβάμων Απόστολος Παύλος (Α΄ Κορινθ. 11, 27-30). Η αιτία λοιπόν της όποιας τυχόν βλάβης είναι σαφώς η δική μας αμετανοησία, ψυχική πώρωση και αναισθησία και όχι φυσικά τα μικρόβια!
Η Θεία Ευχαριστία (Θεία Λειτουργία) και όλα τα χριστιανικά Μυστήρια τελούνται από τους ιερείς μας εντός των ιερών ναών, με τη φυσική παρουσία και την προσωπική συμμετοχή των πιστών. Η Θεία Λειτουργία επ’ ουδενί δεν αντικαθίσταται από την ατομική κατ’ οίκον προσευχή, η οποία είναι μεν απαραίτητη, όμως, δεν αναπληρώνει τη Θεία Λειτουργία (Θεία Κοινωνία). Γι’ αυτό και σε περιόδους σκληρών διωγμών της Εκκλησίας (Ρωμαιοκρατία, Τουρκοκρατία, άθεος Κομμουνισμός), οι χριστιανοί κατέφευγαν κρυφά στις κατακόμβες ή με κίνδυνο της ζωής τους πήγαιναν στις λιγοστές εκκλησίες, που απέμεναν ανοικτές, για να μετάσχουν στη Θεία Λειτουργία και να μεταλάβουν των Αχράντων Μυστηρίων.
Η Θεία Ευχαριστία είναι το κεντρικό μυστήριο της Εκκλησίας μας, που συγκροτεί το Σώμα του Χριστού, δηλαδή την Εκκλησία, διότι μας ενώνει με τον Χριστό, καθιστώντας μας «Θείας φύσεως κοινωνούς» (Β΄ Πέτρ. 1,4). Μας συγκροτεί ταυτόχρονα και μεταξύ μας, σε μια ενότητα, στο Πανάγιο Σώμα του Θεανθρώπου, την Εκκλησία ολοκληρώνοντάς μας ως αληθινούς εν Χριστώ αδελφούς. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η σχέση, η κοινωνία μας με τον Θεό δεν είναι μόνο πνευματική –μυστική– ατομική, όπως στην προσευχή, αλλά είναι και ορατή –σωματική– δια μέσου όλων των πιστών, όπως στη Θεία Λειτουργία (Θεία Κοινωνία). Γι’ αυτό η Εκκλησία, χωρίς τη Θεία Λειτουργία (Θεία Κοινωνία) και τα άλλα ιερά Μυστήρια, παύει να επιτελεί το αγιαστικό και θεοποιό έργο της για τους ανθρώπους.
Εμείς οι χριστιανοί, σε κάθε εποχή εκκλησιαζόμαστε και, προετοιμασμένοι και εξομολογημένοι, κοινωνούμε του Μυστικού Δείπνου του Κυρίου, δηλαδή της Θείας Ευχαριστίας. Το κάνουμε, ιδιαίτερα κάτω από τις σημερινές συνθήκες, κατά τις οποίες κάποιοι από τους κρατικούς λειτουργούς και από τα ΜΜΕ κάνουν προσπάθειες, παρεμβάσεις και κηρύγματα, προκειμένου να ενσπείρουν τον ανθρώπινο φόβο στους Έλληνες πολίτες, ισχυριζόμενοι ότι, με τη συμμετοχή τους στη Θεία Κοινωνία υπάρχει κίνδυνος μολύνσεώς τους από τον Κορωναϊό. Όσοι αποδέχονται και ασπάζονται αυτή την κακόβουλη προπαγάνδα εναντίον του Αγίου Ποτηρίου της Θείας Ευχαριστίας, υπονομεύουν την πνευματική τους ζωή και το αιώνιο μέλλον τους. Και τούτο διότι μη υπακούοντας στον Χριστό, που έδωσε οδηγία να τελούμε τη Θεία Ευχαριστία και να κοινωνούμε, κλείνουν την πόρτα εισόδου στην Αιώνια ζωή, που άνοιξε στους ανθρώπους ο Ιησούς Χριστός, φοβούμενοι ότι, αντί της δωρεάς του αγιασμού και της αθανασίας, μέσω του Τιμίου Σώματος και Αίματος του Κυρίου μπορεί να τους μεταδοθεί μόλυνση και θάνατος.
Όσο για τους λειτουργούς της Πολιτείας απαιτούμε από αυτούς, να μη ξανακλείσουν τις Εκκλησίες μας. Εάν δεν θέλουν να σέβονται την Ιερή μας Παράδοση, τουλάχιστον, ας σεβαστούν το Σύνταγμά μας, για την πιστή τήρηση του οποίου έχουν δώσει όρκο. Το Σύνταγμά ρυθμίζει με σαφήνεια τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας: Σύμφωνα με τον «Πατριαρχικό Τόμο του 1850», ο οποίος έχει ενταχθεί, με το άρθρ. (3) στο Σύνταγμα, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως ανώτατη Εκκλησιαστική αρχή, διοικεί «τα της Εκκλησίας, κατά τους θείους και ιερούς κανόνας, ελευθέρως και ακωλύτως από πάσης κοσμικής επεμβάσεως».
Καλούμε λοιπόν όλους, όσους επιθυμούν να ζούνε τη συνέχεια της αγιοπνευματικής εμπειρίας των Αγίων της Εκκλησίας μας, να προσέρχονται στους Ιερούς Ναούς και να κοινωνούν με φόβο (σεβασμό) Θεού, πίστη και αγάπη και αφοβία έναντι των ανθρωπίνων φόβων, προσευχόμενοι με τα λόγια της παρακάτω γνωστής προσευχής:
«Τοῦ Δείπνου σου τοῦ µυστικοῦ,
σήµερον Υἱὲ Θεοῦ, κοινωνόν µε παράλαβε·
οὐ µὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς σου τὸ Μυστήριον εἴπω,
οὐ φίληµά σοι δώσω, καθάπερ ὁ Ἰούδας,
ἀλλ’ ὡς ὁ Λῃστὴς ὁµολογῶ σοι.
Μνήσθητί µου Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου».
Το ΔΣ της ΠΕΘ