Η πόρτα της πτέρυγας των μελλοθανάτων, στις αγροτικές φυλακές της Αγυιάς άνοιξε εύκολα το πρωί της Πέμπτης, δύσκολα ήταν όλα τα υπόλοιπα και σαν ο χρόνος να γύρισε πίσω.
Ήχοι, ψίθυροι, βήματα στο διάδρομο, κλειδιά που γυρίζουν και άλλα βήματα, κουρασμένα, χτυπήματα, βογγητά, σιωπή. Λίγες μέρες μετά την απόφαση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και συγκεκριμένα της γενικής γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφίας Νικολάου, να εγκρίνει πρόταση του συμβουλίου της Αγροτικής φυλακης της Αγυιάς Χανίων, προκειμένου τα «κελιά των μελλοθανάτων” να γίνουν μουσείο, η κάμερα της ΕΡΤ Χανίων βρέθηκε στην απομονωμένη πτέρυγα με τα 12 κελιά, μέσα στα οποία φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν δεκάδες αντιστασιακοί Κρητικοί κατά την Γερμανική κατοχή. Τέσσερις τοίχοι, ένας φεγγίτης, μία ξύλινη πόρτα και κοινόχρηστη τουαλέτα. Σε αυτά τα κελιά περνούσαν τις τελευταίες μέρες της ζωής τους πριν εκτελεστούν από τους Γερμανούς, μερικές εκατοντάδες μέτρα μακρύτερα, στο Γολγοθά όπως ονομάζεται το σημείο, οι Κρητικοί που αντιστάθηκαν στους Γερμανούς. Εκεί βρέθηκαν χαραγμένα στίς ξύλινες πόρτες συνθήματα, μηνύματα, ημερομηνίες. Ήταν ο μόνος τρόπος που είχαν οι μελλοθάνατοι να πουν αντίο στους δικούς τους. Όπως το μήνυμα που βρέθηκε σε ένα από τα κελιά, κάτω από τον ασπρισμένο τοίχο, όπου ένας Κρητικός άφησε το δικό του συγκινητικό αντίοq “Σας παρακαλώ να συγχωρήσετε τους εκτελεστές μου…”