Στην Κύπρο την αέρινη τη γη, ζει η αγνή ψυχή;

Ήταν ποιητικός συνειρμός του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά. Μια ερώτηση με βεβαία τότε την καταφατική απάντηση, σαν μια ακόμη επιβεβαίωση της παγκοίνως εγνωσμένης απλότητος και υπέρκαλλης αγνότητος της κυπριακής ψυχής!
Σήμερα, αν ετίθετο το ίδιο ερώτημα, σε μια προβληματική αναζήτησης απάντησης, μετά τα σύγχρονα φαινόμενα και ακροώμενα, θα ημπορούσε αυτή άνετα να ταλαντευθεί ανάμεσα στο ναι και το όχι.
Αν λάβουμε υπόψη ότι η Κύπρος διεκδικεί μια από τις πρωτεύουσες θέσεις στη διαφθορά μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε δεν είναι παράξενη η ως άνω νέα προβληματική στη διεκδικούμενη απάντηση.
Όπως, δεν είναι καθόλου παράξενο, μέσα από τη γενική σήψη που επικρατεί στην Κύπρο, να αναδυθεί το μανιτάρι της σατανολατρείας, με το γνωστό τραγούδι που θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στον επόμενο ευρωπαϊκό διαγωνισμό. Είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα της γενικής διαφθοράς.
Είναι το μόνο φυσικό αποτέλεσμα που θα μπορούσε κάποιος να αναμένει. Αφού η Κύπρος πρωτεύει στο να ποιεί τα έργα του διαβόλου -γι αυτό και πρωτεύει στη διαφθορά- είναι φυσικό να αναμένεται να αναδείξει και το Θεό που προσκυνεί και στον οποίο υποτάσσεται. Που δεν είναι άλλος από το διάβολο!
Άραγε όμως είναι έτσι τα πράγματα; Μήπως η πλειονότητα του λαού της Κύπρου εξακολουθεί να παραμένει αγνή και καθαρή; Απλά οι ιθύνοντες ευθύνονται για τη διαφθορά και τη επαγόμενη σατανολατρεία και δεν εκφράζουν το φρόνημα του λαού που δήθεν εκπροσωπούν και τις αξίες του; Πως μπορεί να επήλθε τόση διάβρωση στις συνειδήσεις των Κυπρίων, ώστε από νήσος των αγίων και φίλη Χριστού, να έχει γίνει η νήσος της διαφθοράς και δούλη του διαβόλου;
Τολμούμε να πούμε με βεβαιότητα πως όχι! Δεν είναι δυνατό να έχει γίνει αυτή η κατάπτωση! Απλά παρεισέφρυσαν σε θέσεις κλειδιά αδόκιμοι νόες, κεκαυτηριασμένην έχοντες την συνείδησιν και αυτοί αμαυρώνουν την εικόνα του κυπριακού λαού και προσβάλλουν ως μη ώφειλε και ατιμάζουν τα Ιερά και όσιά του.
Τους οποίους οφείλει να περιθωριοποιήσει ο κυπριακός λαός για να διασώσει την Χριστοκεντρική Παράδοσή του, την αγιότητά του, την ευγένειά του, την τιμή και την αξιοπρέπειά του. Για να αποδειχθεί άξιος συνεχιστής των αγνών προγόνων του. Γιατί βαδίζει πάνω σε κόκκαλα αγίων και δικαίων, φίλων του Χριστού. Και αυτή την Παράδοση -που είναι παράλληλα τιμή και ευθύνη για τον ίδιο και τα παιδιά του- δεν μπορεί να την παίξει στα ζάρια, ούτε να την αποβάλει από πάνω του ως ξένο σώμα. Γιατί είναι οστούν από τα οστά του και σάρκα από την σάρκα του! Είναι η αλήθεια της οντότητός του, είναι το φως της ζωής του, είναι η οδός του προς την αιώνια Βασιλεία του Θεού, το σημείο μεταφυσικής τομής, έλξης, πυροδότησης και έμπνευσης όλων των παραλλήλων προσκαίρων δράσεων και γηίνων ενεργειών του, είναι αυτή τούτη η ζωή του.
Αρχιμανδρίτης Εφραίμ
Καθηγούμενος της Ιεράς και Σεβασμίας
Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου