Μήνυμα επί τη εορτή της Αναλήψεως δημοσιεύει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βρυούλων κ. Παντελεήμων. “Συγκλονιστικό το Γεγονός της Θείας Αναλήψεως. “Συμφέρει ημίν ίνα εγώ απέλθω. Εάν γάρ μη απέλθω,ο Παράκλητος ούκ ελεύσεται προς υμάς”(Ιώ.16.7)” αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Σεβασμιώτατος. Σε άλλο σημείο, τονίζει: “Μη ξεχνάμε αδελφοί μου, πως είμαστε μέχρι θανάτου αιχμάλωτοι της αγάπης Του. Μην μας τρομάζουν οι επιθέσεις του κακού”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΛΥΤΙΚΑ:
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Συγκλονιστικό το Γεγονός της Θείας Αναλήψεως. “Συμφέρει ημίν ίνα εγώ απέλθω. Εάν γάρ μη απέλθω,ο Παράκλητος ούκ ελεύσεται προς υμάς”(Ιώ.16.7).
Με αυτά τα λόγια ο Κύριος,προετοιμαζει τους μαθητές του,πριν το θαύμα που θα ζήσουν.
Έκπληξη όχι μόνο για τους Αποστόλους, αλλά και για τους Αγγέλους ακόμη, η θριαμβευτική άνοδος του Κυρίου στους Ουρανούς.
Ο Θεάνθρωπος Κύριος είναι Αυτός που ανεβαίνει πάνω από τους Αγγέλους και Αρχαγγέλους και θα καθίσει εκ δεξιών του Πατρός.
” Άρατε Πύλας….εισελεύσετε ο βασιλεύς της δόξης….
Κύριος κραταιός και δυνατός…
Κύριος των δυνάμεων”, (23ος ψαλμός 7.9).
Αυτή η ανύψωση, είναι και δική μας Ευλογία και τιμή, ανέκφραστη, απερίγραπτη, συγκλονιστική.
Κλειστές οι Πύλες του Ουρανού για τους ανθρώπους. Η αμαρτία χώρισε τη γη από τον Ουρανό. Τον Ουρανό που δεν βρίσκεται κάπου στο διάστημα πέρα από τους πλανήτες ή σε κάποιο άγνωστο γαλαξία. Αλλά είναι,η αληθινή μας πατρίδα. Η Βασιλεία του Θεού,η Αιώνια ζωή. Αυτό ,που μας επιστρέφει ο Θεός, που χάσαμε με την υπερηφάνεια και την αμαρτία μας. Η Ενανθρώπιση του Θεού Λόγου, έδωσε στον άνθρωπο την δυνατότητα να ξαναβρεί τον Ουρανό, την Βασιλεία Του Θεού.
Έγινε ο Θεός και άνθρωπος,για να μετάσχει στην φύση μας,να την ανυψώσει,να την θεώση,να την σώσει και μαζί με αυτήν όλο το ανθρώπινο Γένος. Αυτό το γεγονός εορτάζουμε στην Ανάληψη του Κυρίου.
Οι μαθητές Του, με τα μάτια τους καρφωμένα πάνω Του, συγκλονισμένοι ,δεν χόρταιναν να απολαμβάνουν τη Θεϊκή δόξα Του, όταν μέσα στην ηρεμία της φύσεως, απλά, σιγά σιγά, άρχισε να μην πατά πάνω στη γη και να ανέρχεται στον Ουρανό, μέχρι που χάθηκε από τα μάτια τους, ενώ η φωνή έντονα τους διαβεβαίωνε :
“Δεν θα σας αφήσω μόνους πάντα δίπλα σας θα είμαι,να σας στηρίζω,να σας Ευλογώ”.
Τα τρία χρόνια που έζησαν μαζί Του,τον πίστεψαν και τον ομολόγησαν ως Υιό του Θεού, κυρίως μετά την Ανάσταση Του.
Συνήθισαν όμως να τον βλέπουν περισσότερο σαν άνθρωπο, σαν φίλο, σαν δάσκαλο.
Μετά την Ανάσταση Του,πάλιν σαν άνθρωπο τον βλέπουν. Τον αισθάνονται όμως περισσότερο ως Θεό, γιατί έχουν πλέον απτές αποδείξεις της Θεότητος Του.
Τον εγνώρισαν καταδιωκόμενο. Τώρα,τον ακούνε να λέει : ” Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης”. Τους δίνει πλέον εντολές : “πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα Έθνη, βαπτίζοντες….διδάσκοντες”.
Τα σωματικά μάτια τους, τον βλέπουν να ανεβαίνει θριαμβευτικά στον Ουρανό. Έχουν πλέον την βεβαιότητα της Θεότητος Του και του γεγονότος της Αναστάσεως.
Ο χωρισμός τους από την Ανάληψη Του,ο αποχωρισμός που ζούν οι μαθηταί,δεν είναι πρόξενος λύπης αλλά χαράς.
Γιατί βλέπουν ενώ ανέρχεται , τα υψωμένα σε σχήμα Ευλογίας χέρια Του,τα τρυπημένα από τα καρφιά του Σταυρού, να τους ευλογούν με στοργή και αγάπη.
“Εν τω Ευλογείν”, συνεχώς,όχι στιγμιαία, αλλά αδιάκοπα, μέχρι που χάθηκε από τα μάτια τους, που σημαίνει, ότι η Ευλογία του Αναληφθέντος Κυρίου, θα συνεχίζεται μέχρι της συντελείας του αιώνος σε κάθε άνθρωπο, για να ενισχύει την πίστη,να δυναμώνει τη θέληση Του.
Χαίρουν οι μαθηταί για τον αποχωρισμό, γιατί έχουν την ελπίδα ότι δεν θα τους αφήσει ορφανούς. Θα στείλει άλλον Παράκλητο. Το Πνεύμα το Άγιον, που θα συνεχίσει το δικό του έργο και θα τους οδηγεί “είς πάσαν την αλήθειαν” (Ιώ.ιδ.16,8).
Χαίρουν ακόμη, διότι κατά την Αγγελική μαρτυρία , “Ούτως ελεύσεται πάλιν”(πρξ.α,11) θα επιστρέψει με τον ίδιο τρόπο, μετά δόξης,με συνοδεία όλων των Ουρανίων Αγγελικών Ταγμάτων, όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεώς μας “. “… και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς”.
Όλες αυτές οι Θεϊκές διαβεβαιώσεις, έδωσαν στους Αποστόλους, δύναμη και παρηγοριά,στον πόνο του αποχωρισμού.
Άνοδος ένδοξη και επάνοδος ένδοξη “εν νεφέλαις μετά δυνάμεως και δόξης πολλής”.
Αδελφοί μου αγαπημένοι•
Ανελήφθη από την γη μας ο Κύριος, όμως η Χάρις Του είναι στην ψυχή του καθενός μας.
Στις ψυχές, που τον αγάπησαν,τον πίστεψαν,που τηρούν τις εντολές Του,που προσεύχονται,που κοινωνούν το σώματος και του αίματος Του και χαρίζει δύναμη για τους αγώνες της ζωής.
Αδιάκοπα “εντυγχάνει υπέρ ημών” (Εβρ.7,25) και μας υπενθυμίζει : “Εγώ Ειμί μεθ’υμών πάσας τας ημέρας της ζωής υμών”.
Ο Απόστολος Παύλος δηλώνει:
“Αυτός εστίν η κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας” ( Κόλασ.1,18).
Η Εκκλησία είναι το ίδιο το σώμα Του. Γι αυτό και μόνον, εντός αυτής ο άνθρωπος σώζεται.
Μη ξεχνάμε αδελφοί μου,πως είμαστε μέχρι θανάτου αιχμάλωτοι της αγάπης Του. Μην μας τρομάζουν οι επιθέσεις του κακού.
Να παρακαλούμε τον Κύριο,η Ευλογία Του προς τους μαθητές του κατά την Ανάληψη Του,να είναι έντονη πάνω στον καθένα μας χωριστά και ακατάπαυστη.
Βέβαιοι ότι θα τον δούμε όλοι κατά την επάνοδο Του, μακάρι να είμαστε όλοι για πάντα μαζί Του στη Βασιλεία Του και να μη λείψει κανένας μας από κοντά Του!
“Υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από αυτήν”;
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Ο ΒΡΥΟΥΛΩΝ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ.