«Το Βυζάντιο μπορεί να είχε παρακμάσει, αλλά ποτέ δεν παραδόθηκε. Έπεσε μαχόμενο γενναία», τονίζει, σε συνέντευξή του στο Πρακτορείο ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, με αφορμή τη σημερινή “μαύρη” επέτειο της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους το 1453, ο Καθηγητής του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας ΑΠΘ, κ. Κωνσταντίνος Χρήστου.
Ο κ. Χρήστου, αναφέρθηκε στις απόπειρες που έγιναν κατά καιρούς για την κατάληψη της Βασιλεύουσας, από λαούς όπως οι Πέρσες και οι Άραβες, στην εκκλησιαστική κατάσταση στους χρόνους πριν και μετά την Άλωση, αλλά και στην ελληνική συνείδηση του Βυζαντίου, η οποία, όπως σημειώνει, «δεν έσβησε ποτέ».
«Το Βυζάντιο υπήρξε πρότυπο κοινωνικής και κρατικής οργάνωσης για την Ευρώπη», υπογράμμισε σε άλλο σημείο της συνέντευξης, επισημαίνοντας πως δημιούργησε πρώτο απ’ όλους κοινωνική πολιτική, ήδη από τον 4ο αιώνα, με την ίδρυση νοσοκομείων, γηροκομείων και άλλων κοινωνικών δομών, τα οποία στη συνέχεια υιοθέτησε και η Δύση.
Αναφέρθηκε και στην καθοριστική συμβολή του Βυζαντίου στην εξέλιξη του ευρωπαϊκου κόσμου, τονίζοντας πως “κατάφερε να αντιμετωπίσει και να αναχαιτίσει απειλές που έθεταν σε κίνδυνο την Ευρωπαϊκή εξέλιξη, όπως τους Πέρσες και κυρίως το Αραβικό ισλάμ. Εκχριστιάνισε και εισήγαγε στον πολιτισμό ένα πολύ σημαντικό τμήμα της Ευρωπαϊκής ηπείρου, που ήταν οι Σλάβοι της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης”, γι’ αυτό κι εμείς σήμερα «οφείλουμε να τιμούμε το Βυζάντιο ως ένα μεγάλο κομμάτι της εθνικής μας ιστορίας και να είμαστε περήφανοι γι’ αυτό», συμπέρανε.
Ως προς το ζήτημα της προκατάληψης που υπάρχει γενικά για το Βυζάντιο, ο κ. Χρήστου οριοθέτησε την αρχή του προβλήματος αυτού από την περίοδο του διαφωτισμού και έπειτα.
Ακούστε τη συνέντευξη:
Συνέντευξη στον Νικόλαο Ζαΐμη
Μοντάζ: Μανώλης Δημελλάς