Τον Προστάτη τους, Άγιο Νεομάρτυρα Γεώργιο, τιμούν σήμερα τα Ιωάννινα. Εκτός από την πρωτεύουσα της Ηπείρου, τον Άγιο “Φουστανελά” όπως τον αποκαλούν ένεκα της απεικόνισής του με την φουστανέλα, τιμά και η Προεδρική Φρουρά, καθώς από το 2018 ο Άγιος Γεώργιος ο εν Ιωαννίνοις μαρτυρήσας, καθιερώθηκε ως προστάτης των Ευζώνων.
Στα Ιωάννινα οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν νωρίς το απόγευμα της Τρίτης, 16 Ιανουαρίου, στον Σεπτό Οίκο του Αγίου. Με την άμαξα –το παραδοσιακό παϊτόνι- όπως καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια, η εικόνα του Αγίου Γεωργίου μεταφέρθηκε στο εικονοστάσι που βρίσκεται μπροστά στην κεντρική πύλη του Κάστρου. Εκεί έγινε δέηση και πλήθος πιστών προσκύνησε την εικόνα του Πολιούχου.
Στη συνέχεια και αφού η άμαξα διέσχισε τους κεντρικούς δρόμους της πόλης, η εικόνα μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου στην Πλατεία Πάργης ο οποίος είναι το επίκεντρο του εορτασμού.
Ο βίος και το μαρτύριο του Αγίου
Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε το 1808 μ.Χ. στο χωριό Τζούρχλι (ή Τζούραλη) της επαρχίας Γρεβενών (σήμερα φέρει την ονομασία Άγιος Γεώργιος), από γονείς φτωχούς γεωργούς, τον Κωνσταντίνο και τη Βασίλω. Ο Γεώργιος, επειδή οι γονείς του ήταν φτωχοί, παρέμεινε αγράμματος. Ορφάνεψε σε παιδική ηλικία και πήγε στα Ιωάννινα, όπου έγινε ιπποκόμος του Χατζή Αβδουλά, αξιωματικού του Ιμίν πασά, στον οποίο και παρέμεινε για οκτώ χρόνια.
Κατά τον Οκτώβριο του 1836 μ.Χ. συκοφαντήθηκε από εχθρούς του, Τούρκους, ότι δήθεν προηγουμένως εξισλαμίστηκε και κατόπιν επανήλθε στη χριστιανική θρησκεία. Μπροστά στον κριτή, ο Γεώργιος απολογήθηκε με θάρρος και απέδειξε ότι ποτέ δεν έγινε αρνησίθρησκος. Έτσι, αφού βρέθηκε και απερίτμητος, τον άφησαν ελεύθερο.
Αργότερα πήρε σύζυγο ονόματι Ελένη και στις 30 Δεκεμβρίου του 1837 γεννήθηκε το παιδί τους, που 8 μέρες μετά, στις 7 Ιανουαρίου, εορτή του Προδρόμου, βαπτίστηκε και, λόγω της ημέρας, έλαβε το όνομα Ιωάννης.
Στην συνέχεια, ο Γεώργιος, προσλήφθηκε ιπποκόμος του μουσελίμη Φιλιατών και πήγε στην πόλη αυτή. Κατόπιν, με άδεια του αφέντη του, επέστρεψε στα Ιωάννινα για δικές του υποθέσεις, όπου την 12η Ιανουαρίου του 1838, ημέρα Τετάρτη, κάποιος Οθωμανός τον συκοφάντησε ότι δήθεν ήταν προηγουμένως Τούρκος και ξανάγινε χριστιανός. Έτσι συνελήφθη, φυλακίστηκε και με τη βία οι Τούρκοι προσπαθούσαν να τον αλλαξοπιστήσουν. Ο Γεώργιος, όμως, παρέμεινε αμετάπειστος, ομολογώντας τον Χριστό. Μάταια λαός και κλήρος προσπαθούσαν να τον πείσουν να δραπετεύσει από τη φυλακή. Αυτός επέμενε να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Τρεις φορές που οδηγήθηκε στον κριτή, συνεχώς ομολογούσε την πίστη του.
Έτσι τη Δευτέρα, 17 Ιανουαρίου 1838, ο Γεώργιος απαγχονίστηκε στην αγορά.
Τρεις ημέρες έμεινε κρεμασμένος στην αγχόνη και στο διάστημα αυτό κάθε βράδυ ένα ουράνιο φως έλαμπε στο κεφάλι του. Από την ώρα δε εκείνη ένας καταιγισμός θαυμάτων πλημμύρισε την πόλη. Πλήθος παραλύτων και πασχόντων από ποικίλες ασθένειες, προστρέχοντας στον Άγιο, λάμβαναν τη θεραπεία τους. Ακόμη και «μια Τούρκα (Τουρκάλα) άρπαξε την κάλτσα από το πόδι του αγίου και έτρεξεν εις μίαν άρρωστη Τούρκα, ήτις εθεραπεύθη αμέσως». Γι’ αυτό και στις εικόνες ο Άγιος εικονίζεται κρεμασμένος και φορώντας κάλτσα μόνο στο ένα πόδι. Η πρώτη μάλιστα εικόνα του φιλοτεχνήθηκε 13 μόλις ημέρες μετά το μαρτύριό του. Έπειτα, το λείψανό του, δωρήθηκε από τον Μουσταφά πασά στον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Ιωακείμ και τάφηκε με τιμές δίπλα στο ιερό Βήμα του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Αθανασίου.
Την 26η Οκτωβρίου 1971 έγινε η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του Αγίου, στο ναό που έφερε το όνομά του και κτίστηκε στον τόπο που πριν ήταν το σπίτι του. Ο Άγιος τιμάται και στην Κέρκυρα στην «Παναγία των ξένων», όπου εικονίζεται ως νεαρός φουστανελοφόρος.
