“Τα παιδιά επιτρέπεται να εργάζονται μόνο στο εργαστήρι της παιδικής τους αθωότητας”, τονίζει ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος, σε μήνυμά του για τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας.
Ο Σεβασμιώτατος, αφού αναφέρεται στην έκταση του θλιβερού φαινομένου της παιδικής εργασίας, αλλά και στην επιδείνωση που παρουσιάστηκε εξαιτίας των επιπτώσεων της πανδημίας, επισημαίνει ότι η σημερινή ημέρα συνιστά για όλους μας “μια ηχηρή υπενθύμιση, ότι οφείλουμε να επαγρυπνούμε και να επιδεικνύουμε τα ανθρωπιστικά αντανακλαστικά μας με κάθε ευκαιρία, όσο κοντά ή μακριά κι αν βρισκόμαστε από το πρόβλημα”. “Κανείς δεν πρέπει να σιωπά, να αγνοεί ή να επαναπαύεται όσο παιδικές ψυχές βασανίζονται, όσο χαμόγελα ξεθωριάζουν κι όσο όνειρα καταστρέφονται”, συμπληρώνει.
Καταληκτικά δε, υπογραμμίζει ότι “χρειαζόμαστε τα παιδιά στον ρόλο τους και στην αποστολή για την οποία προορίζονται: Να ονειρεύονται και να σχεδιάζουν έναν κόσμο καλύτερο από τον δικό μας!”.
Ακολουθεί ολόκληρο το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας για την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας:
Τα παιδιά επιτρέπεται να εργάζονται μόνο στο εργαστήρι της παιδικής τους αθωότητας. Εκεί να αναλώνουν τον χρόνο και τον κόπο τους, εκεί να πλάθουν τον κόσμο των ονείρων τους όπως τους υπαγορεύει η άδολη αγάπη της αγνής καρδιάς τους.
Δυστυχώς, εν έτει 2021 και σε μια εποχή που όλοι μιλούν για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεκάδες εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να στερούνται τα θεμελιώδη δικαιώματά τους, ορισμένες πτυχές των οποίων παραμένουν κυριολεκτικώς κενό γράμμα.
Το δικαίωμα στην ανεμελιά, το δικαίωμα στο παιχνίδι, το ιερό δικαίωμα στην εκπαίδευση και τόσα άλλα τα οποία πρέπει να συμβαδίζουν με την τρυφερή παιδική ηλικία, για τουλάχιστον ένα στα δέκα παιδιά ανά τον κόσμο έχουν θυσιαστεί στον βωμό της εργασίας και της εκμετάλλευσης. Το θλιβερό αυτό φαινόμενο, μολονότι συναντάται κατά κύριο λόγο στις φτωχές χώρες, είναι υπαρκτό ωστόσο και στις λεγόμενες ανεπτυγμένες, αν και σε μικρότερη έκταση.
Επιπροσθέτως, η πανδημία που ενέσκηψε τον τελευταίο έναν και πλέον χρόνο σε όλη την ανθρωπότητα, δείχνει να μεταβάλλει δραματικά επί τα χείρω τους δείκτες που περιγράφουν τον εφιάλτη της παιδικής εργασίας. Το όποιο έδαφος κερδήθηκε τα προηγούμενα χρόνια στη δύσκολη μάχη για την καταπολέμηση του φαινομένου, όχι μόνο χάνεται εξαιτίας των συνθηκών της πανδημίας, αλλά η κατάσταση επιδεινώνεται περαιτέρω όπως μαρτυρούν οι πρόσφατες έρευνες διεθνών οργανισμών.
Με δεδομένες τις διαμορφούμενες συνθήκες, καθίσταται περισσότερο επίκαιρη η σημασία της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Παιδικής Εργασίας. Και συνιστά για όλους μας μια ηχηρή υπενθύμιση, ότι οφείλουμε να επαγρυπνούμε και να επιδεικνύουμε τα ανθρωπιστικά αντανακλαστικά μας με κάθε ευκαιρία, όσο κοντά ή μακριά κι αν βρισκόμαστε από το πρόβλημα. Κανείς δεν πρέπει να σιωπά, να αγνοεί ή να επαναπαύεται όσο παιδικές ψυχές βασανίζονται, όσο χαμόγελα ξεθωριάζουν κι όσο όνειρα καταστρέφονται.
Χρειαζόμαστε τα παιδιά στον ρόλο τους και στην αποστολή για την οποία προορίζονται: Να ονειρεύονται και να σχεδιάζουν έναν κόσμο καλύτερο από τον δικό μας!