Στον τρόπο με τον οποίο σκέπτεται και λειτουργεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναφέρεται με άρθρο του στο περιοδικό ΤΙΜΕ ο καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Yale, Alan Mikhail. Στην ανάλυσή του που φέρει τον τίτλο “Γιατί ο έρωτας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με την Οθωμανική θα έπρεπε να ανησυχεί τον κόσμο” ο καθηγητής αναφέρεται στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας σε τεμένη, τις ανακοινώσεις για το κοίτασμα φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα και την υποδοχή αντιπροσωπείας της Χαμάς στην Άγκυρα.
«Όλα αυτά δείχνουν το ισλαμικό όραμα του Ερντογάν. Η επαναφορά του Ισλάμ στο εσωτερικό πηγαίνει χέρι-χέρι με την διασφάλιση φυσικών πόρων και την επιβολή της δύναμης της Τουρκίας στο εξωτερικό. Πάει όμως μαζί και με την καταπίεση στο εσωτερικό. Οι δημοκρατικοί άνθρωποι στην Τουρκία, την Μέση Ανατολή και όλον τον κόσμο θα πρέπει να ανησυχούν» γράφει ο καθηγητής του Yale.
Ο καθηγητής υποστηρίζει ότι για να κατανοήσει κανείς την προσπάθεια Ερντογάν να «αναβιώσει» την Οθωμανική αυτοκρατορία και να παρουσιάσει τον εαυτό του ως «σουλτάνο» θα πρέπει να προσδιορίσει ποιον σουλτάνο έχει ως πρότυπο ο πρόεδρος της Τουρκίας.
Σύμφωνα με τον Alan Mikhail πρότυπο του Τούρκου Ηγέτη είναι ο Σελίμ ο Α΄, ο οποίος πέθανε το 1520. Στα χρόνια του η Οθωμανική Αυτοκρατορία έγινε μια παγκόσμια αυτοκρατορία από μια περιφερειακή δύναμη.
Σημειώνεται ότι προσφάτως κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο με τίτλο “GOD’S SHADOW: Sultan Selim, His Ottoman Empire, and the Making of the Modern World” (Liveright/W.W. Norton & Co.)
«Θα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση για τον εναγκαλισμό του οράματος του Σελίμ από τον Ερντογάν. Το όραμα αυτό οδήγησε σε πολέμους, στην απόπειρα εξαφάνισης εθνικών μειονοτήτων και στο μονοπώλιο των παγκόσμιων οικονομικών πηγών. Ο Ερντογάν μαζί με την προσπάθεια του να μονοπωλήσει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου γύρω απο την Τουρκία, έχει κάνει πολεμικές εξορμήσεις στη Λιβύη, τη Συρία και την Υεμένη ενώ στο εσωτερικό καταδιώκει τις κοινότητες των Σιιτών, των Κούρδων, των Χριστιανών, των δημοσιογράφων, των γυναικών και των αριστερών» προσθέτει ο καθηγητής.
«Ενώ κάθε ηγέτης της σύγχρονης Τουρκίας έχει κρατήσει αποστάσεις από την κληρονομιά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και το Ισλάμ προκειμένου να παρουσιάσει ένα πιο “δυτικό”, “μοντέρνο” και “κοσμικό” πρόσωπο της τουρκικής δημοκρατίας, ο Ερντογάν είναι ο πρώτος που έχει αγκαλιάσει το οθωμανικό παρελθόν και την ισλαμική κληρονομία. Αν ο Σελίμ ήταν ο πρώτος Οθωμανός που ήταν σουλτάνος και χαλίφης, ο Ερντογάν είναι ο πρώτος δημοκρατικός ηγέτης που ισχυρίζεται ότι κατέχει και τους δύο τίτλους».
«Η αναπαραγωγή ενός πολιτικού προγράμματος που μοιάζει με αυτό του Σελίμ αποτελεί μια επικίνδυνη προοπτική για την Τουρκία, την Ανατολική Μεσόγειο και όλον τον κόσμο. Για να κάνει την Τουρκία ξανά οθωμανική απαιτείται βία, λογοκρισία και μια τοξική συμπεριφορά που έχει δείξει ο Ερντογάν ότι είναι αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει» καταλήγει το άρθρο.