Την 107η επέτειο Απελευθέρωσης εόρτασε η Νάουσα
Την Πέμπτη 17 Οκτωμβρίου, το πρωί, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης με την ευκαρία του εορτασμού της 107ης επετείου της απελευθέρωσης της πόλεως.
Στο τέλος, τελέστηκε Δοξολογία με την παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και ακολούθησε τρισάγιο πεσόντων στο ηρώο της πόλεως και κατάθεση στεφάνων.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ
Σκιρτᾶ καί ἀγάλλεται ἡ ἡρωική καί μαρτυροτόκος πόλη τῆς Ναούσης, ἑορτάζοντας σήμερα τά ἐλευθέριά της. Χαίρει καί πανηγυρίζει, τιμώντας τήν ἐπέτειο τῆς ἀπελευθερώσεώς της ἀπό τούς Τούρκους τό 1912. Εὐφραίνεται καί δοξάζει τόν Θεό, γιατί ἀπολαμβάνει τό μέγα δῶρο τῆς ἐλευθερίας, αὐτό γιά τό ὁποῖο οἱ πατέρες μας ξεσηκώθηκαν τό 1822 καί ἀγωνίστηκαν μέ τόλμη καί γενναιότητα καί δέν δίστασαν νά θυσιάσουν καί τή ζωή τους ἀκόμη, εἴτε ὑπερασπιζόμενοι τήν πόλη τους ἀπό τούς Τούρκους πού εἶχαν εἰσβάλει γιά νά καταπνίξουν τήν ἐπανάσταση, εἴτε ὁμολογώντας θαρραλέα τήν πίστη τους ἐνώπιον τοῦ Τούρκου πασᾶ στό Κιόσκι.
Ἡ ἐπέτειος αὐτή τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς πόλεώς μας μετά ἀπό αἰῶνες πικρῆς σκλαβιᾶς καί ἡ προσδοκία τῶν πατέρων μας γιά τήν ἡμέρα πού θά ἀπολάμβαναν ἐπιτέλους τήν ἐλευθερία τους, εἶναι ἀσφαλῶς ἡμέρα μνήμης καί τιμῆς, εἶναι ἡμέρα εὐγνωμοσύνης πρός ἐκείνους πού ἀγωνίσθηκαν καί θυσιάσθηκαν γιά νά ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι, ἀλλά εἶναι καί μία ἡμέρα ἀτομικοῦ καί συλλογικοῦ προβληματισμοῦ.
Τί κάνουμε ἐμεῖς γιά αὐτή τήν ἐλευθερία, τήν ὁποία μέ κόπους καί μέ θυσίες μᾶς κληροδότησαν οἱ πατέρες μας; Πόσο ἕτοιμοι καί πρόθυμοι εἴμαστε νά τήν διατηρήσουμε καί νά τήν στερεώσουμε;
Αὐτά εἶναι κάποια ἀπό τά ἐρωτήματα στά ὁποῖα καλούμεθα νά ἀπαντήσουμε μέ εἰλικρίνεια καί ὡς ἄτομα καί ὡς ἔθνος. Διότι ἡ εἰρήνη, αὐτό τό μεγάλο καί σπουδαῖο ἀγαθό γιά τόν ἄνθρωπο, δέν εἶναι δυστυχῶς μόνιμο στή ζωή του. Πολλοί εἶναι αὐτοί πού τήν ἐποφθαλμιοῦν. Πολλοί εἶναι αὐτοί πού ἀναπτύσσουν ὑπερβολικές φιλοδοξίες καί ἐπεκτατικές τάσεις καί ἀδιαφοροῦν γιά τά δικαιώματα καί τά δίκαια τῶν ἄλλων ἀνθρώπων.
Γι᾽ αὐτό καί εἶναι ἀνάγκη νά ἀγρυπνοῦμε καί νά ἀγωνιζόμαστε γιά τήν ἐλευθερία μας, γιατί ἡ ἀδιαφορία μας γιά τήν πατρίδα καί τό κοινό καλό ἤ ἀκόμη ἡ προσκόλλησή μας στό ἀτομικό μας συμφέρον θέτει σέ κίνδυνο τήν ἐλευθερία, ἐφόσον κανείς δέν τήν ὑπερασπίζεται καί κανείς δέν εἶναι πρόθυμος νά θυσιάσει κάτι ἔστω ἀπό τό προσωπικό του συμφέρον γιά νά τήν διαφυλάξει.
Ἄν ἀνατρέξουμε στήν Ἱστορία καί ἐξετάσουμε μέ ποιόν τρόπο στερηθήκαμε τήν ἐλευθερία μας ἀλλά καί ποιά ἦταν τά βασικά ἐμπόδια ἐξαιτίας τῶν ὁποίων κινδυνεύσαμε νά χαθεῖ ὁ ἀγώνας γιά τήν ἐλευθερία καί νά παραμείνουμε ὑπόδουλοι στούς Τούρκους, δέν θά δυσκολευθοῦμε νά ἀναγνωρίσουμε τόν ρόλο τῆς ἰδιοτελείας καί τοῦ προσωπικοῦ συμφέροντος, τά ὁποῖα εἶναι συχνά καί οἱ αἰτίες τῆς διχόνοιας καί τοῦ ἀλληλοσπαραγμοῦ, πού ἀνοίγουν διάπλατα τίς κερκόπορτες στόν ἐχθρό καί σφετεριστή τῆς ἐλευθερίας μας.
Καί αὐτά δέν ἀφοροῦν μόνο τό ἱστορικό παρελθόν. Δέν ἀφοροῦν μόνο τούς ἀγῶνες τῶν πατέρων μας ἐναντίον τοῦ Τούρκου δυναστοῦ. Ἀφοροῦν καί τό σήμερα. Γιατί καί σήμερα κινδυνεύει ἡ ἐλευθερία μας, ὅπως καί τότε. Κινδυνεύει ὄχι μέ τόν τρόπο πού κινδύνευε πρίν ἀπό μερικούς αἰῶνες, ἀλλά μέ τούς ὕπουλους τρόπους πού χρησιμοποιοῦν διάφοροι γιά νά περιορίσουν τήν ἐλευθερία μας ὡς ἄτομα καί ὡς ἔθνος, καί τούς ὁποίους ἐμεῖς διευκολύνουμε πολλές φορές μέ τήν ἀπερίσκεπτη συμπεριφορά μας, πού περιορίζεται μόνο σέ ὅ,τι μᾶς συμφέρει καί μᾶς διευκολύνει ἀτομικά, ἀδιαφορώντας γιά τίς συνέπειες πού ἔχει αὐτή ἡ ἐπιλογή μας γιά τήν ἐλευθερία καί τήν ἀνεξαρτησία μας ὡς ἔθνος καί ὡς κοινωνία καί μακροπρόθεσμα καί ὡς ἄτομα.
Ἄς εἴμαστε, λοιπόν, προσεκτικοί καί ἄς ἐπαγρυπνοῦμε γιά νά μήν πέσουμε στίς παγίδες ὅσων θέλουν νά μᾶς στερήσουν τήν ἐλευθερία μας, θέλουν νά περιορίσουν τά δικαιώματά μας, θέλουν νά συρρικνώσουν τήν ἐθνική μας ἰδιοπροσωπία, ὑποδουλώνοντάς μας ὄχι ἐδαφικά, ἀλλά πνευματικά.
Ἄς εἴμαστε προσεκτικοί καί ἄς ἐπαγρυπνοῦμε γιά νά μήν πέσουμε στίς παγίδες τῶν ἀδυναμιῶν μας καί τῶν παθῶν μας, τά ὁποῖα περιορίζουν τήν ἐλευθερία μας καί μᾶς κάνουν ἄτομα ἐξαρτημένα πού δέν μποροῦν νά ἀπολαύσουν τή φυσική ἐλευθερία.
Καί δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι ἡ στέρηση τῆς ψυχικῆς καί νοητικῆς ἐλευθερίας καί ἡ πνευματική ὑποδούλωση τῶν ἀνθρώπων εἶναι πιό βαρειά καί πιό δυσβάστακτη ἀπό τή στέρηση τῆς φυσικῆς ἐλευθερίας.
Γι᾽ αὐτό καί ἔχουμε χρέος νά προσπαθοῦμε, καί ὡς ἄτομα καί ὡς ἔθνος, νά εἴμαστε ἀπαλλαγμένοι ἀπό τίς μικρότητες καί τίς ἀδυναμίες πού μᾶς δεσμεύουν καί μᾶς ὑποδουλώνουν. Καί νά εἴμαστε ἕτοιμοι καί πρόθυμοι γιά κάθε θυσία προκειμένου νά διατηρήσουμε τήν ἐλευθερία μας, τήν ὁποία μέ τόσους κόπους καί τόσες θυσίες μᾶς χάρισαν οἱ πατέρες μας, ὥστε νά τούς τιμοῦμε ἐπάξια.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.
