ΚΥΡΙΑΚῌ Δ΄ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην
ε΄ 1 – 15
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα. 2 ἔστι δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρα, ἡ ἐπιλεγομένη Ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα. 3 ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν. 4 ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι. 5 ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ. 6 τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι; 7 ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν· ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγὼ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει. 8 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. 9 καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρε τὸν κράβαττον αὐτοῦ καὶ περιεπάτει. ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. 10 ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ· Σάββατόν ἐστιν· οὐκ ἔξεστί σοι ἆραι τὸν κράβαττον. 11 ἀπεκρίθη αὐτοῖς· Ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. 12 ἠρώτησαν οὖν αὐτόν· Τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; 13 ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν· ὁ γὰρ Ἰησοῦς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ. 14 μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται. 15 ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλε τοῖς Ἰουδαίοις ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)
Ὕστερα ἀπ’ αὐτά ἦταν ἡ ἑορτή τῶν Ἰουδαίων, πιθανότατα ἡ ἑορτή τῶν Πουρίμ, πού ἔπεφτε περίπου ἕνα μήνα πρίν τό Πάσχα. Κατά τήν ἑορτή αὐτή ἀνέβηκε ὁ Ἰησοῦς στά Ἱεροσόλυμα.
2 Ἐκεῖ, στά Ἱεροσόλυμα, κοντά στήν προβατική πύλη τοῦ τείχους τῆς πόλεως ὑπάρχει κάποια λίμνη στήν ὁποία κολυμποῦσαν, καί ἡ ὁποία στήν ἑβραϊκή γλώσσα ὀνομαζόταν Βηθεσδά. Ἡ κολυμβήθρα αὐτή εἶχε τριγύρω της πέντε στοές, πέντε θολωτά ὑπόστεγα.
3 Σ’ αὐτά τά θολωτά ὑπόστεγα βρίσκονταν ξαπλωμένοι πάρα πολλοί ἄρρωστοι, τυφλοί, κουτσοί, ἄνθρωποι μέ κάποιο μέλος πιασμένο καί ἀναίσθητο ἤ ἀτροφικό· κι ὅλοι αὐτοί περίμεναν νά κινηθεῖ τό νερό τῆς κολυμβήθρας.
4 Διότι ἀπό καιρό σέ καιρό ἕνας ἄγγελος κατέβαινε στήν κολυμβήθρα καί ἀνατάραζε τά νερά της. Καί ὅποιος ἔμπαινε πρῶτος σ’ αὐτή μετά τήν ἀνατάραξη τοῦ νεροῦ, γινόταν ὑγιής, ὁποιαδήποτε κι ἄν ἦταν ἡ ἀρρώστια πού εἶχε.
5 Ὑπῆρχε λοιπόν ἐκεῖ ἀνάμεσα στό πλῆθος τῶν ἀρρώστων καί κάποιος ἄνθρωπος πού ἦταν ἄρρωστος τριάντα ὀκτώ ὁλόκληρα χρόνια.
6 Ὅταν τόν εἶδε ὁ Ἰησοῦς νά εἶναι ξαπλωμένος κάτω καί μέ τό θεῖο του βλέμμα διέκρινε ὅτι ἀπό πολύ καιρό εἶχε αὐτήν τήν ἀσθένεια, τοῦ εἶπε: Θέλεις νά γίνεις ὑγιής; Καί μέ τήν ἐρώτηση αὐτή ὁ Κύριος ἔδινε ἀφορμή στόν παράλυτο νά ζητήσει τή βοήθειά του.
7 Πράγματι λοιπόν ὁ ἄρρωστος τοῦ ἀποκρίθηκε: Κύριε, δέν ἔχω ἄνθρωπο νά μέ ρίξει στήν κολυμβήθρα ἀμέσως μόλις ἀναταραχθοῦν τά νερά της. Κι ἐνῶ προσπαθῶ νά πλησιάσω ἐγώ μόνος μου, προλαβαίνει ἄλλος καί κατεβαίνει στό νερό πρίν ἀπό μένα.
8 Τοῦ λέει ὁ Ἰησοῦς: Σήκω ἐπάνω, πάρε τό κρεβάτι σου στόν ὦμο σου καί περπάτα.
9 Κι ἀμέσως ὁ ἄνθρωπος ἔγινε καλά, πῆρε τό κρεβάτι του καί περπατοῦσε ἐλεύθερα. Ἦταν ὅμως Σάββατο ἡ ἡμέρα πού ἔγινε αὐτό.
10 Ἔλεγαν λοιπόν οἱ πρόκριτοι Ἰουδαῖοι στόν θεραπευμένο: Σήμερα εἶναι Σάββατο. Δέν ἐπιτρέπεται νά σηκώνεις καί νά μεταφέρεις τό κρεβάτι σου.
11 Αὐτός ὅμως τούς ἀποκρίθηκε: Ἐκεῖνος πού μέ ἔκανε καλά μέ θαῦμα καί θεϊκή δύναμη, αὐτός μοῦ εἶπε, πάρε τό κρεβάτι σου καί περπάτα.
12 Μετά λοιπόν ἀπό τήν ἀπάντηση αὐτή τόν ρώτησαν ἐκεῖνοι: Ποιός εἶναι ὁ ἄνθρωπος αὐτός πού σοῦ εἶπε, πάρε τό κρεβάτι σου καί περπάτα;
13 Ὁ θεραπευμένος ὅμως παράλυτος δέν ἤξερε ποιός εἶναι· διότι ὁ Ἰησοῦς εἶχε φύγει ἀπαρατήρητος καί εἶχε ἐξαφανιστεῖ. Καί ἦταν εὔκολο νά ἐξαφανιστεῖ, διότι ὑπῆρχε πολύς λαός στόν τόπο πού ἔγινε τό θαῦμα.
14 Ὕστερα ἀπό ἀρκετό καιρό τόν βρῆκε ὁ Ἰησοῦς στό ἱερό καί τοῦ εἶπε: Βλέπεις, τώρα ἔχεις γίνει ὑγιής. Πρόσεξε λοιπόν ἀπό δῶ καί πέρα νά μήν ἁμαρτάνεις πιά, γιά νά μή πάθεις τίποτε χειρότερο ἀπό τήν ἀσθένεια πού εἶχες, καί ἡ ὁποία σοῦ προκλήθηκε ἀπό τίς ἁμαρτίες σου. Πρόσεξε μήν πάθεις χειρότερη συμφορά στό σῶμα σου, καί χάσεις μαζί μέ τήν ὑγεία τοῦ σώματός σου καί τήν ψυχή σου.
15 Ἔφυγε τότε ὁ ἄνθρωπος ἀπό τό ἱερό καί, ἀφοῦ συνάντησε τούς Ἰουδαίους, τούς ἀνήγγειλε ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἦταν αὐτός πού τόν γιάτρεψε.
(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ – ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ – ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)