Στις 13 Δεκεμβρίου της περασμένης χρονιάς ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατέθεσε μήνυση εναντίον του Πρίνστον ζητώντας να επιστραφούν αρχαία βυζαντινά χειρόγραφα που βρίσκονται παρανόμως στη συλλογή της κεντρικής βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου. Πρόκειται για συνέχεια της υπόθεσης με τα ιερά κειμήλια ελληνικών μοναστηριών που εκλάπησαν από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου – το 2016 επεστράφη στη Δράμα ο Κώδικας 1424 που βρισκόταν στην κατοχή της Λουθηριανής Θεολογικής Σχολής του Σικάγο.
Τα κειμήλια που διεκδικεί το Πατριαρχείο είναι το «Υπόμνημα στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο» του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου (955 μ.Χ.), η «Ουράνιος Κλίμακα» του Αγίου Ιωάννη της Κλίμακος γραμμένο στην Κωνσταντινούπολη από τον γραφέα Ιωσήφ (1081 μ.Χ.), και κάποιες σελίδες που χρονολογούνται στον 9ο αιώνα και ίσως να είναι μέρος του «Υπομνήματος στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο».
Στην αγωγή αναφέρεται ότι εκλάπησαν το 1917 από ελληνικό μοναστήρι της Παναγίας της Εικοσιφοινίσσης στο Παγγαίο, όπως και ο Κώδικας 1424.
Τον ισχυρισμό αυτόν όχι μόνο τον απορρίπτει το Πρίνστον, αλλά ζητά και να του επιστραφούν τα δικαστικά έξοδα. Δημοσίευμα της πανεπιστημιακής εφημερίδας The Daily Princetonianεπικαλούμενο τα νομικά έγγραφα που κατατέθηκαν στις 22 Φεβρουαρίου τονίζει ότι υπάρχουν αποδείξεις ότι τα δύο βυζαντινά χειρόγραφα έγιναν δωρεά στον Άγιο Ανδρέα των Ρώσων το 1877, πολύ πριν από τον Α΄Παγκόσμιο, και στη συνέχεια πωλήθηκαν από τη μονή.
Επιπλέον, το πανεπιστημιακό ίδρυμα αναφέρει ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο «στερείται γνώσης και των απαραίτητων πληροφοριών», σημειώνει ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι βουλγαρικά στρατεύματα λεηλάτησαν τη μονή, ούτε ότι τα επίδικα χειρόγραφα περιλαμβάνονται στα κλεμμένα κειμήλια. Ακόμα, ζητά να οριστεί επισήμως ως νόμιμος ιδιοκτήτης.
Στην υπόθεση το Φανάρι εκπροσωπείται από τον ομογενή Γιώργο Τσουγκαράκη, οποίος σε παλαιότερη συνέντευξή του στην εφημερίδα New York Times είχε τονίσει η διεκδίκηση των κειμηλίων γίνεται με βάση έναν κατάλογο που συντάχθηκε το 2010 από το Πρίνστον και αφορά τα ελληνικά χειρόγραφα από τον 6ο έως τον 19ο αιώνα. «Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό είναι η ισχυρότερη απόδειξη που μπορούμε να έχουμε», ανέφερε ο δικηγόρος μιας και σε εκείνη την έκδοση για κάποια από τα χειρόγραφα υπάρχει η σημείωση ότι «αφαιρέθηκαν από το μοναστήρι το 1917 από τις βουλγαρικές Αρχές».
Πηγή: www.pontos-news.gr