Το τηλεγράφημα θα μπορούσε να γράφει: «Η Τουρκία παγιδεύτηκε στην Αγία Σοφία – Θα της κοστίσει αργά και βασανιστικά – ΣΤΟΠ».
Η συζήτηση στο εσωτερικό της Τουρκίας για το αν οι χριστιανικές απεικονίσεις της Αγίας Σοφίας θα καλυφθούν με κουρτίνες, λέιζερ ή κάποιου είδους εφέ, προκαλούν τη θυμηδία του διεθνούς ακροατηρίου, υποβιβάζοντας τη διεθνή αξιοπρέπεια της γείτονος, ενώ, για πρώτη φορά, μετά από τόσους αιώνες, προβάλλεται με τέτοια ένταση η χριστιανική καταβολή του οικοδομήματος από άκρη σε άκρη της Γης, οδηγώντας την Τουρκία υπό την πίεση άρθρωσης επιχειρημάτων, τα οποία καταλήγουν στο όριο ανιστόρητων καθημερινών σκετς.
ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ ΘΑ ΑΝΑΛΥΣΕΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΙΩΝΕΣ
Είναι φανερό ότι το θέμα της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, κοστίζει στην γείτονα και σε ότι αφορά όλες τις υπόλοιπες δήθεν ιστορικές διεκδικήσεις της, όπως επιθυμεί να τις προβάλλει. Δεν κοστίζει καθοριστικά και άμεσα, δεδομένου ότι μέσα στη διπλωματία το καθετί προσθέτει, αφαιρεί και λειτουργεί αποθηκευτικά μέσα στην πάροδο του πολιτικού χρόνου. Η Αγία Σοφία κοστίζει και θα κοστίσει αργά και βασανιστικά, με την καθιέρωση στη συνείδηση του διεθνούς ακροατηρίου ότι η Τουρκία κατέχει κάτι το λαμπρό, το διαχρονικά σημαντικό, το οποίο δεν είναι δικό της και προσπαθεί να το οικειοποιηθεί με αγαρμποσύνη. Υποθέτει κανείς, ότι, εν ευθέτω χρόνω, το διεθνές ακροατήριο θα προχωρήσει για πρώτη φορά μετά από αιώνες στην ανάλυση ερωτημάτων, τα οποία θα τίθενται ως εξής: «Και, αφού δεν ανήκει στην Τουρκία, σε ποιον ανήκει;».
«ΑΦΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΑΝ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ»
Η χριστιανική καταβολή της Αγίας Σοφίας κηρύττεται, κατ’ ετούτην την ώρα, σε κάθε πιθανή και απίθανη γωνία της υφηλίου, όπως ποτέ άλλοτε δε συνέβη αυτό, ακριβώς λόγω της ασεβούς μετατροπής της, δεδομένου ότι η τωρινή συγκυρία των αιώνων χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα των ειδήσεων μέσω του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικών δικτύωσης. Το γεγονός αυτό χαρακτηρίζει τον διπλωματικό «εγκλωβισμό» της Τουρκίας μέσα στην Αγία Σοφία, αφού κάθε αντίδραση της γείτονος επί του θέματος είναι μία ακόμη επιβεβαίωση της ανυπαρξίας επιχειρημάτων ενώπιον του διεθνούς ακροατηρίου, το οποίο δε δυσκολεύεται να καταλάβει ότι όποιος πάει να κρύψει, από κάπου έχει κλέψει, ενώ δε θα πρέπει να υποτιμάται και ένα αίσθημα αυστηρής αξιοκρατίας και δικαίου το οποίο γνωρίζουμε ότι διατηρείται, αν και με σκληρό πρόσωπο, στη Δύση, το οποίο, αργά και βασανιστικά, θα καταλήξει στη δήλωση: «Αφού την καταπάτησαν, θα πρέπει να επιστρέψει σε όποιον ανήκει».
ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΑ Η ΥΦΗΛΙΟΣ ΘΑ ΙΧΝΗΛΑΤΕΙ, ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙ, ΘΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙΤΑΙ
Σε περίπτωση που ο Ερντογάν έχει χρησιμοποιήσει την Αγία Σοφία για επικοινωνιακούς λόγους αποπροσανατολισμού της τουρκικής κοινής γνώμης, τότε, αποδεικνύεται ότι το τέχνασμα πληρώνεται εθνικά με το ίδιο ακριβώς νόμισμα, διότι οι εχθροί της Τουρκίας απέκτησαν το ηθικό πλεονέκτημα για να τη σέρνουν επικοινωνιακά, ασχέτως το ποιο άλλο θέμα συζητείται, ακριβώς πάνω στη βάση του θέματος της Αγίας Σοφίας και στρέφοντας όποτε το επιθυμούν την κουβέντα προς αυτήν την αλλοπρόσαλλη μετατροπή του ιερού χώρου σε τζαμί.
Η διπλωματική θέση της Τουρκίας είναι κατ’ ετούτη την ώρα δυσχερής, με τον διεθνή τύπο να στοχεύει τον Ερντογάν για την Αγία Σοφία και με μία σειρά θεμάτων που εμπλέκουν την Τουρκία ανοιχτά στη διεθνή σκακιέρα. Το κόστος για τη γείτονα θα αποδειχτεί σταδιακά, ανεπαίσθητα αλλά και αισθητά, σε οποιαδήποτε διεκδίκησή της, με τους πολίτες ανά την υφήλιο να σχηματίζουν μαζικές εντυπώσεις, οι οποίες δε θα εξαλειφθούν έτσι εύκολα από τη διεθνή συλλογική μνήμη. Αργά και βασανιστικά, η υφήλιος θα ιχνηλατεί, θα μαθαίνει, θα πληροφορείται για την Αγία Σοφία, εωσότου διατυπωθεί και απαντηθεί το ερώτημα: «Αφού δεν ανήκει στους Τούρκους, σε ποιον ανήκει;».
Κώστας Παναγόπουλος – Πρακτορείο «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»