- Του Μητροπολίτου Χαλκίδος Χρυσοστόμου
α. Αδικήθηκε απ´ εκείνους που μάλλον έχουν χάσει το μέτρο και φωτογραφίζουν τα πάντα μέσα στην λατρεία της Εκκλησίας. Μερικές φορές φωτογραφίζονται, ακόμη και το άγιο Δισκάριο, το άγιο Ποτήριο και η αγία λαβίδα, με το περιεχόμενό τους! (Το ίδιο λάθος κάνουν και θρησκευτικά περιοδικά και θρησκευτικοί ιστότοποι! Αλήθεια σκεφθήκαμε τί τύχη έχουν αυτά τα έντυπα με αυτές τις εικόνες και πού καταλήγουν;)
Δεν αμφισβητώ την καλή τους πρόθεση, αλλ’ ουκ έξεστι! Τέτοιες στιγμές δεν φωτογραφίζονται και δεν δημοσιεύονται.
Καλόν, μάλιστα, είναι να θυμηθούμε και την σχετική προτροπή του Κυρίου μας και να προστατεύουμε, ιδίως στην εποχή μας, τα άγια και τους μαργαρίτες! (Ματθ. ζ΄, 6).
β. Αδικήθηκε από μέσα μεταδόσεως πληροφοριών, που παρουσίασαν «το έγκλημα»! του Υπουργού και στηλίτευσαν το κακό παράδειγμα, που δίνει στους Πολίτες. Αλήθεια, ποιο έγκλημα και ποιο κακό παράδειγμα; Ο άνθρωπος, όπως φαίνεται σε άλλες φωτογραφίες, φορούσε την μάσκα και μέσα στην Εκκλησία και προφανώς την έβγαλε για να κοινωνήσει! Υπάρχει απαγόρευση για την θεία Κοινωνία;
Ωστόσο, όμως, δεν είμαστε τόσο αφελείς να πιστεύσουμε ότι στόχος εκείνων που τον κατέκριναν ήταν ο ή μόνον ο Υπουργός. Στόχος ήταν και είναι κυρίως το άγιο Ποτήριο και η θεία Κοινωνία!
Δεν μας είπαν όμως οι κατακρίνοντες, που περισσότερο φαίνεται να είναι αντι-κείμενοι και όχι αντικειμενικοί, πόσοι άνθρωποι νόσησαν από την θεία Κοινωνία, από τότε που χαλάρωσαν τα μέτρα και κοινώνησαν πάμπολλοι άνθρωποι;
γ. Αδικήθηκε, απ´ εκείνους που δεν είχαν την τόλμη να τον στηρίξουν! Μπορούσαν να πουν το απλό, ότι ο κ. Υπουργός φορούσε την μάσκα προστασίας, αλλά την έβγαλε για να κοινωνήσει! Η θεία Κοινωνία δεν είναι απαγορευμένη! Αφού δεν είπαν αυτό το απλό, που είναι αληθινό, γιατί προφανώς φοβήθηκαν την μανιώδη αντίδραση κάποιων και μερικών δημοσιογράφων, έτοιμων να «κρεμάσουν» με τα μανταλάκια της χλεύης και να εξοστρακίσουν όποιον εκδηλώνει αγάπη προς την Εκκλησία, πώς να περιμένουμε να πουν και το επίσης αληθές ότι δεν δικαιούνται, στην Δημοκρατία, μόνον οι άπιστοι και οι άθεοι να κάνουν τις επιλογές τους και να τις δηλώνουν ελεύθερα, αλλά δικαιούνται και οι πιστοί, να πιστεύουν; Άραγε ο προβλεπόμενος από το Νόμο σεβασμός προς «το διαφορετικό», δεν περιλαμβάνει και τον οφειλόμενο σεβασμό προς τους πιστούς;
δ. Αδικήθηκε, όμως, τουλάχιστον προς στιγμήν, και από τον ίδιο του τον εαυτό, ο κύριος Υπουργός, διότι δεν υποστήριξε την πράξη του με το όποιο κόστος, αλλά έσπευσε να κάνει την γνωστή δήλωση! (Ματθ. ι΄, 32).
Δεν τον κατακρίνω, Θεός φυλάξοι, διότι «ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση!» (Α΄ Κορινθ. ι΄, 12). Προβληματίζομαι, όμως, και ανησυχώ σοβαρά, όταν, σε εποχή Δημοκρατίας, ένας Υπουργός αισθάνεται την ανάγκη να κάνει δήλωση μετανοίας!
Έρχεται στο νου μου ο πανικός του Αποστόλου Πέτρου και η δειλία του, από την τρομοκρατία των Ιουδαίων κατά του Ιησού και των μαθητών Του…. Τρομαγμένος ο Απόστολος, ακόμη ενώπιον μιας παιδίσκης (!), αρνήθηκε τον Χριστό!
Και, βέβαια, εξελθών έξω (έχει σημασία, νομίζω, η έξοδος αυτή) έκλαυσε πικρώς (Λουκ. κβ΄, 54-62) και μετανοημένος αποκαταστάθηκε από τον Κύριο, που, ευτυχώς, είναι φίλος όλων των μετανοούντων! (Ιωάν. κα΄, 15). Φίλος των μετανοούντων όλων των εποχών!
ε. Ενδεχομένως, να αδικήθηκε και από μένα, με τούτη την αναφορά μου. Αν έτσι το αισθάνεται, του ζητώ να με συγχωρέσει.
Τελειώνοντας, θεωρώ πως χρέος όλων μας και ουσιαστική συμβολή στην προστασία της υγείας μας είναι και η υπεράσπιση της αληθινής ελευθερίας! Της Αλήθειας! και ασφαλώς της σοβαρότητος!