Έχει αγριέψει το Γένος και έθνος μας, έχομε ανάγκη, λοιπόν, από επανευαγγελισμό. Έχομε ανάγκη επιστροφή στις ρίζες μας. Στην Εκκλησία μας. Στην πατρίδα μας. Στην ιστορία μας την αγία, πο ’λεγε ο Γέροντας Πορφύριος. Και σε ό,τι καλό, ωραίο και υψηλό. Γιατί, καθώς σιγοπαλιώνει ο πλανήτης μας κι η βαρβαρότητα είναι επί θύραις κι η ισοπέδωση μας έχει ήδη παραλάβει, έχομε, λοιπόν, ανάγκη από το φως του κόσμου, τον Χριστό.
Έχομε ανάγκη από το φως της ορθοδοξίας. Και η Ελλάς, και στα αρχαία χρόνια, με τον ελληνισμό, με τη χάρη και τη σοφία, εφώτισε τον κόσμο. Αλλά κυρίως και κατ’ εξοχήν τον φώτισε και τον εφρόντισε και μέσω του Βυζαντίου και όχι μόνον, με την ελληνορθοδοξία. Με τη Ρωμιοσύνη, που όλα τα έθνη μπήκαν στον Χριστό κι έγιναν ένα έθνος. Ένα έθνος άγιον. Βασίλειον ιεράτευμα και όλα τα υπόλοιπα, που λέει ή Εκκλησία.
Ας έχομε την ευχή του, ας έχουν την ευχή του και οι διδάσκαλοι του Γένους και έθνους μας, που τόσο μεγάλη και σπουδαία αποστολή έχουν, και ας πρεσβεύει στο θρόνο της Θείας μεγαλοσύνης και για τη φτωχή και δύστηνο πατρίδα μας ο άγιος Κοσμάς και ας αναδεικνύει και άλλους Κοσμάδες Αιτωλούς, που τόσο τους χρειαζόμαστε.
Πηγή:https://www.pemptousia.gr,Από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη, π. Ανανία Κουστένη, “Θερινό συναξάρι”, τόμος Β’, των εκδόσεων Ακτή, Λευκωσία 2009