Είμαστε στη διάρκεια του ιερού Σαρανταλείτουργου για την μεγάλη Δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων, όπου θα εορτάσουμε σε λίγες μέρες.
Ετοιμαζόμαστε για να εορτάσουμε αυτή τη μεγάλη εορτή όσο πιο έτοιμοι μπορούμε να είμαστε.
- Γράφει ο Σωτήριος Θεολόγου
Άραγε, όμως, οι ψυχές μας είναι έτοιμες να γεννηθεί ο Χριστός;
Είναι έτοιμες οι ψυχές μας να γίνουν φάτνη για να γεννηθεί ο Σαρκωμένος Λόγος;
Η απάντηση μάλλον είναι όχι.
Δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο.
Γιατί;
Γιατί, ακόμα και στις μέρες μας, παλεύουμε να αποκτήσουμε για το εγώ. Παλεύουμε να ικανοποιήσουμε το ανικανοποίητο εγώ μας και πάλι είμαστε δυστυχισμένοι. Πατάμε πάνω επί πτωμάτων για να γίνουμε αυτό που θέλουμε, χωρίς να νοιαζόμαστε για τους άλλους. Χωρίς να ενδιαφερόμαστε για τον συνάνθρωπό μας. Χωρίς να δείχνουμε λίγο ανθρωπιά και αγάπη.
Μπορεί να είμαστε χρόνια στο χώρο της Εκκλησίας, όμως δεν μάθαμε ακόμα τίποτα. Δεν μάθαμε απολύτως τίποτα, από το παράδειγμα του Χριστού μας. Δεν μάθαμε τίποτα για την ταπείνωσή Του, όπου καταδέχτηκε να γίνει άνθρωπος για να σώσει όλους εμάς.
Ας προσέξουμε· έζησε με ταπείνωση, δεν υποχρέωσε τους άλλους να ζούνε με ταπείνωση. Δεν υποχρέωσε κανέναν. Άφησε όλους και μας αφήνει, μέχρι σήμερα, να επιλέξουμε ελεύθεροι τι θέλουμε. Ή το καλό ή το κακό.
Εμείς, ακόμα, επιλέγουμε το κακό. Επιλέγουμε τη δυστυχία του άλλου. Επιλέγουμε να καταστρέψουμε τους άλλους για να φανούμε εμείς.
Αυτό είναι το χριστιανικό βίωμα; Αυτό είναι το παράδειγμα του Χριστού; Αυτό δίδαξε να κάνουμε ως άνθρωποι;
Μακάρι, η εορτή των Χριστουγέννων να γίνει το έναυσμα ώστε να ζήσουμε σύμφωνα με το παράδειγμα του Χριστού. Να γεννηθεί στις καρδιές μας η αγάπη, η ομόνοια, η αλληλεγγύη, η συγχωρητικότητα.
Όχι στους άλλους.
Πρώτα σε εμάς.
Πρώτα σε εμένα.
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!!!