Εκείνη η γυναίκα με πήγε σ’ ένα δωμάτιο όπου υπήρχαν πολλά ράφια με ρουχισμό και ιατρικές στολές. Μου διάλεξε τη μικρότερη ρόμπα, την έφερε στα μέτρα μου κι άρχισε να τη ράβει στη ραπτομηχανή.
Όσο έραβε, μου αφηγούνταν για τον άνθρωπο, τον οποίο η μοίρα ήθελε να συναντήσω στο δρόμο μου.
– Ο Βαλεντίν Φέλιξοβιτς [ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός, αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως] είναι χειρουργός σταλμένος από τον Θεό, μου έλεγε.
Κάνει εγχειρήσεις, που δεν μπορεί να κάνει κανείς: ξαναφτιάχνει τα οστά, τις αρθρώσεις που είναι κατεστραμμένες από θραύσματα.
Διαβάζει τις προσευχές και τα οστά και οι αρθρώσεις ξαναγίνονται. Ξέρεις πόσο τον αγαπάνε οι ασθενείς -δεν μπορεί να το περιγράψει κανείς με λόγια!…
Κι εμείς όλοι γιατροί, τραυματιοφορείς, αδερφές, νοσοκόμοι, τον θεωρούμε βοηθό του Θεού εδώ στη γη.
Μαρτυρία της Ιουλίας Ντμιτρίεβνα Μιρόνοβα όπως δημοσιεύεται στο βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου Αντωνοπούλου, νυν Μητροπολίτη Αργολίδας, “Συνοδοιπορία με τον Άγιο Λουκά”, τόμος Α’, των εκδόσεων Πορφύρα.