Περνώντας τον Αύγουστο τις διακοπές μου στο ορεινό χωριό μου Σταυροδρόμι Γορτυνίας, δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω τις παρακλήσεις και τη θεία λειτουργία, στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γιατί ελλείψει τακτικού ιερέως, έγιναν ελαχιστότατες.
- Μιχάλης Μιχαλακόπουλος
Άκουγα λοιπόν από μεταδόσεις με τα σύγχρονα μέσα τις σχετικές ακολουθίες και απολάμβανα το μεγαλείο των κειμένων των ύμνων και του μέλους.
Η αδιατάρακτη ησυχία του χωριού, ο καθαρός αέρας του βουνού, η πλημμυρίδα του πράσινου από ποικίλα δέντρα, συνέθεταν ένα παραδεισένιο τόπο, που δεν θέλεις να αφήσεις και να πας αλλού ή να γυρίσεις στο «κλεινόν άστυ».
Μια μέρα ψάχνοντας σε κάτι συρτάρια μιας τραπεζαρίας (ξύλινο ψηλό τραπέζι, διάδοχο του … τραγουδισμένου σοφρά), που τρώγαμε παλιά, συγκεντρωμένη όλη η οικογένεια, βρήκα ένα δισκάκι cd και το έβαλα στο παλιό μηχάνημα να παίξει! Ανάμεσα στα εξαιρετικά τραγούδια που περιείχε, ξεχώρισα ένα, που με συγκίνησε ο στίχος, η μουσική και η ερμηνεία. Εκφράζει ένα μέρος από τα μηνύματα του Χριστού με τρόπο γνήσιο και απλό, με λόγο ευθύ και σαφή, που συγκινεί και διαπερνά τις καρδιές κάθε ευαίσθητου ανθρώπου, είτε πιστεύει στο Χριστό, είτε όχι.
Το παραθέτω και το αφιερώνω σε όσους θελήσουν να το … γευθούν.
«Το ψωμί είναι στο τραπέζι,
Το νερό είναι στο σταμνί,
Το σταμνί στο σκαλοπάτι,
Δώσε του ληστή να πιεί.
——-
Το ψωμί είναι στο τραπέζι,
Το νερό είναι στο σταμνί,
Το σταμνί στο σκαλοπάτι,
Δώσε του Χριστού να πιεί.
——–
Δώσε μάνα του διαβάτη,
του Χριστού και του ληστή,
Δώσε μάνα να χορτάσει,
Δώσε αγάπη μου να πιεί».
Πηγή: pemptousia.gr