ΕΝΙΑΥΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
π. Δημητρίου Μπόκου
Ο Χριστός πήγε κάποτε στη Ναζαρέτ, στην πόλη όπου είχε μεγαλώσει. Ήταν Σάββατο και εισήλθε στη Συναγωγή, όπου διάβασε μια προφητεία του προφήτη Ησαΐα που αναφερόταν στον ερχομό του Μεσσία. Κατόπιν είπε στους συμπατριώτες του ότι η προφητεία αυτή εκπληρωνόταν στο πρόσωπό του, την ώρα εκείνη που τον άκουγαν να ομιλεί (Κυριακή της Ινδίκτου).
Η προφητεία έλεγε ότι το Άγιο Πνεύμα θα κατοικήσει πάνω στον Μεσσία. Στην προ Χριστού εποχή όσοι αποστέλλονταν από τον Θεό, -ιερείς, προφήτες, βασιλείς,- χρίονταν με αγιασμένο έλαιο, δείγμα ότι λάμβαναν αγιασμό και ευλογία για το έργο τους. Για τον λόγο αυτό ονομάζονταν «χριστοί Κυρίου». Τον Μεσσία όμως τον χρίει ο ίδιος ο Θεός με το Άγιο Πνεύμα. Γι’ αυτό και κατ’ εξοχήν ονομάζεται Χριστός.
Οι άλλοι χριστοί με τη χρίση τους έπαιρναν μια μικρή δόση αγιασμού, προφήτευαν με μέτρο και σε ορισμένες μόνο στιγμές. Ο Χριστός όμως λαμβάνει ως άνθρωπος ολόκληρο το Άγιο Πνεύμα.«Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ». Πάνω του, σε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση του, κατοικεί «παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς»(Κολ. 2, 9).Ο εκλεκτός αυτός απεσταλμένος γνωρίζει τα πάντα για τον Θεό. «Τα ρήματα του Θεού λαλεί. Ου γαρ εκ μέτρου δίδωσιν ο Θεός το Πνεύμα»(Ιω. 3, 34). Στον Χριστό το Πνεύμα δίδεται όχι με μέτρο, αλλά με αφθονία, συνεχώς και απεριόριστα. Κατέχει πλήρως και σε απόλυτο βαθμό τη θεία αποκάλυψη. Διδάσκει αλάνθαστα και με πλήρη ακρίβεια τη διδασκαλία του Θεού.
Ο μοναδικός αυτός Χριστός Κυρίου αποστέλλεται στον κόσμο και εγκαινιάζει «ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν». Η ανθρώπινη ιστορία αλλάζει πλέον σελίδα. Κάτι νέο ανατέλλει στην πολυστέναχτη γη. Οι άνθρωποι είχαν καταντήσει φτωχοί και γυμνοί από όλα τα πλούτη με τα οποία τους είχε προικίσει η χάρη του Θεού. Οι καρδιές τους είχαν γίνει συντρίμμια. Είχαν καταστεί δέσμιοι από το βάρος της αμαρτίας. Βρίσκονταν σε δεινή αιχμαλωσία και πνευματική τύφλωση. Και τότε έρχεται «το πλήρωμα του χρόνου». Η εποχή που ο Θεός εξαποστέλλει τον Υιό του στον κόσμο και αρχίζει να πραγματοποιείται το θείο σχέδιο για την ανθρώπινη σωτηρία. Πώς έγινε φανερή η αλλαγή που έφερε ο Χριστός;
Ο Πρόδρομος Ιωάννης έστειλε κάποτε δύο μαθητές του να ρωτήσουν τον Χριστό, αν είναι όντως ο προσδοκώμενος Μεσσίας. Ο Χριστός δεν απάντησε με ένα ναι ή ένα όχι, αλλά είπε: Κοιτάξτε τί γίνεται γύρω σας και από αυτό θα καταλάβετε ποιος είμαι πραγματικά. «Τυφλοί αναβλέπουσι, λεπροί καθαρίζονται, κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται», άνθρωποι φτωχοί και παραγκωνισμένοι από τους ισχυρούς της γης ευαγγελίζονται. Ακούνε το χαρμόσυνο μήνυμα της Βασιλείας του Θεού και γεμίζουν χαρά, ελπίδα και αισιοδοξία. Και από τα ορατά και αισθητά αυτά θαύματα, όσοι έχουν μάτια και αυτιά κατανοούν το θαύμα της εσωτερικής αλλαγής των ανθρώπων, με την άφεση των αμαρτιών και την πνευματική τους ανόρθωση και πορεία.
Στο εξής οι άνθρωποι δεν θα κλαίνε ανέλπιδα. Ο πόνος τους δεν θα ’ναι αδιέξοδος. Θα ξέρουν ότι κοντά τους, δίπλα τους, ανάμεσά τους,θα υπάρχει πάντα και θα συμβαδίζει μαζί τους στον δικό τους δρόμο ως τη συντέλεια των αιώνων Εκείνος,που θα σκουπίζει τα δάκρυά τους, θα θεραπεύει τις τσακισμένες ψυχέςτους, θα βαστάζει αντί γι’ αυτούς τα δικά τους βάσανα.
Ευλογημένος λοιπόν ο χρόνος του Θεού, τότε «που ’βγήκεν ο Χριστός στη γη να περπατήσει».
Καλή ευλογημένη εβδομάδα! Καλό μήνα!