Ανείπωτη η ηθική ευφορία και η κατάνυξη την Τρίτη 26-11-24, για την ευλαβική εορτή του Αγίου Στυλιανού του Παφλαγόνος – προστάτη εν άλλοις των παίδων – στην ιστορική συνοικία του Γκύζη. Στην πολυφρόντιστη αισθητικά παλιά περιοχή της Αθήνας και βαρύτιμη ιστορικά, που κομίζει μύριες αναμνήσεις, από το κοινωνικό και πολιτισμικό μας πεδίο.
- Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Δίπλα στα περίφημα «προσφυγικά», που ενθυμίζουν εγκαυστικά την τραγωδία του μικρασιατικού ελληνισμού και την εκρίζωσή του, από τις προαιώνιες πατρογονικές εστίες, αλλά και πολύ κοντά στο θρυλικό γήπεδο του Παναθηναϊκού, που χάρισε στην ελληνική κοινωνία και με το Γουέμπλευ, στιγμές άφατης χαράς και δόξης. Δυναμικά έσπευσαν οι Αθηναίοι, τόσο από το 7ο Διαμέρισμα, όσο και από άλλες περιοχές της πόλης, στην καλλιεπή εκκλησία του Γκύζη, για να τιμήσουν τις πανηγυρικές εκδηλώσεις, στην μνήμη του κορυφαίου της Ορθοδοξίας μας Αγίου Στυλιανού. Κατά την ορθόδοξη παράδοση, ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε περί το 400 – 500 στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας – υπάρχει εξάλλου και απότμημα των λειψάνων του εκεί, που κατατείνει στο ότι ήταν η γενέθλιος περιοχή του –από πλούσιους γονείς, σε ένα περιβάλλον ηθικής ευκρασίας και κοινωνικής ευμάρειας.
Οι ευλαβείς γονείς του τον μεγάλωσαν με ηθικές αρετές και κυρίως την σύνεση και την εγκράτεια και με το ιδεώδες της προάσπισης από κάθε έπαλξη,της ιδέας του ανθρώπου. Και αυτή την παρακαταθήκη υιοθέτησε ο Άγιος Στυλιανός σε όλη τη ζωήν του. Αφότου απεβίωσαν οι ευγενείς του γονείς, ο Άγιος Στυλιανός, διεμοίρασε την περιουσία του, στους οικονομικά αδυνάτους της περιοχής και κατέφυγε στην έρημο, υιοθετώντας τον ασκητικό βίο. Στην έρημο ήλθε σε επαφή με άλλους ασκητές, με την συναναστροφή των οποίων μέσα από πνεύμα χριστιανικής αγάπης, ευπροσηγορίας και επιείκειας, ακεραίωσε το ηθικό του φρόνημα και την απαρασάλευτη προσήλωσή του στην διδασκαλία του Χρηστού. Διακρίθηκε ακόμα για την γαλήνη και την πραότητά του ο Άγιος Στυλιανός, την οποία είχε το χάρισμα να μεταδίδει και σε όσους τον επισκέπτονταν για τους δώσει πνευματική καθοδήγηση.
Η φήμη του μάλιστα για τις ιδιαίτερες αρετές της ασκητικής ζωής και της υψηλής χριστιανικής ευλάβειας που διέθετε, έκσπασε μακράν τα όρια της ερήμου και έφθασε στις πόλεις, από τις οποίες έσπευδαν να τον συμβουλευτούν. Ιδιαίτερη μάλιστα αγάπη έτρεφε ο κορυφαίος της ορθοδοξίας Άγιος Στυλιανός, για τα μικρά παιδάκια, που θεωρούσε ότι αποτελούσαν την πηγή της ταπεινότητας και ανεξικακίας. Χαρακτηριστικά μάλιστα έλεγε «αν η ταπεινοφροσύνη αποτελεί θεμέλιο των αρετών, η παιδική ηλικία είναι από τη φύση της περισσότερη ενάρετη, από ότι η μεγαλύτερη των φιλοσόφων» ! Και αισθάνονταν ανεκλάλητη χαρά, όταν οι γονείς πήγαιναν στον όσιο τα παιδιά τους, να τα ευλογήσει. Ο μεγαλοδύναμος Θεός, ευλογώντας τις χριστιανικές και φιλάνθρωπες αρετές του Οσίου Στυλιανού, του έδωσε το χάρισμα να αποθεραπεύει τα μικρά πάσχοντα παιδάκια, αλλά και να καθιστά εύτεκνους, τους άτεκνους γονείς. Έχοντας διανύσει μια μακρά ασκητική πορεία και ενάρετη χριστιανική ζωή, ο Άγιος Στυλιανός πλήρης δόξης και ημερών κοιμήθηκε, παραδίδοντας την άχραντη ψυχή του στον Κύριο.
Στον περικαλλή ναό λοιπόν του Αγίου Στυλιανού – που φεγγοβολούσε από την βυζαντινή πορφύρα και μεγαλοπρέπεια, με επιμέλεια και ηθική φροντίδα στολισμένος και κατηύ-γαζε την άχραντη κατάνυξη των πιστών – σύσσωμος ο λαός της Αθήνας έδωσε το βροντερό παρόν, για να τιμήσει την ιερά μορφή του Οσίου της Χριστιανοσύνης μας – προστάτη και πατέρα όλων των παιδιών του κόσμου. Της πανηγυρικής λειτουργίας χοροστάτησε ο σεπτός Επίσκοπος Ρωγών κ.κ. Φιλόθεος Θεοδωρόπουλος, συνεπικουρούμενος από τους ευλαβείς ιερείς του ναού κ.κ. πρωτοπρεσβύτερο Χρήστο Παναγιωτόπουλο,πρωτοπρεσβύτερο Γιακουμάκη Αθανάσιο,πρεσβύτεροΜπεζαΐτη Αντώνιοκαι Αρχιμανδρίτη π. Αμπόνη Θεολόγο.
Με το πέρας της λειτουργίας, επακολούθησε εκλιτάνευση της ιεράς εικόνος του Οσίου Στυλιανού, στους παρακείμενους δρόμους της οδού Παπαστράτου του ναού και υποτους χαρμόσυνες παιάνες της φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων και της Φιλαρμονικής της Πυροσβεστικής, που προσέδωσαν έναν μοναδικό πανηγυρικό χαρακτήρα στην τελετή, με τις ευφρόσυνες λιτανειακές μελωδίες τους. Κατάφορτοι από συγκίνηση και ευλάβεια οι κάτοικοι του Γκύζη, έραιναν από τις πολυκατοικίες τους την σεπτή εικόνα του Αγίου με άνθη και μύρα και προσεύχονταν κατανυκτικά να τους χαρίζει υγεία και να σκέπειυπο την προστασία του τα παιδιά τους, που ζούν σήμερα σε ένα παθογενές περιβάλλον, πνευματικής κατάπτωσης. Με την επάνοδο της πομπής στον ναό, τον λόγο έλαβε ο ευλαβής Επίσκοπος κ.κ. Φιλόθεος και αφού διεμήνυσε το ηθικά ευγενές μήνυμα του Αρχιεπισκόπου μας Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιεωρωνύμου, για την χαρμόσυνη εορτή του Αγίου Στυλιανού, ευχήθηκε από καρδιάς στον φιλόχριστο ναό των Αθηνών, υγεία και δύναμη, για την συγκινητική του παρουσία στις εορταστικές εκδηλώσεις, ευχαρίστησε τους ευγενείς εθελοντές, τις κυρίες του φιλοπτώχου ταμείου και το ενοριακό συμβούλιο, για την συμβολή του στον άρτιο εορτασμό της πανηγύρεως, την Φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων και της Πυροσβεστικής, για την χαρμόσυνη παρουσία τους, που λάμπρυνε την τελετή, αλλά και την Ελληνική Αστυνομία για την συνδρομή της στα άψογα μέτρα. Επακολούθησε η ανάκρουση του εθνικού ύμνου, που προξένησε ηθικάρίγη σε όλους τους πιστούς.Στην πανηγυρική λιτανεία παρέστησαν στελέχη της αυτοδιοίκησης και ο αντιναύαρχος, επίτιμος Α΄ Υπαρχη-γός του Λιμενικού Σώματος και αντιπρόεδρος του ενοριακού συμβουλίου του Ιερού Μητροπολιτικού ναού Αθηνών κ-ος Πελοπίδας Αγγελόπουλος.
Και του χρόνου με υγεία. Χρόνια Πολλά και πανευφρόσυνα. Και ο Άγιος Στυλιανός, η ενάρετη αυτή κολώνα της Ορθοδοξίας μας, να σκέπει εσάς και τα παιδιά σας και να χαριτώνει την έντιμη ζωή σας !
Παραθέτουμε το Απολυτίκιο του Αγίου Στυλιανού:
Στήλη ἔμψυχοςτῆςἐγκρατείας, στῦλοςἄσειστοςτῆςἘκκλησίαςΣτυλιανὲἀνεδείχθηςμακά-ριε• ἀνατεθεὶςγὰρΘεῷἐκνεότητοςκατοικητήριονὤφθηςτοῦ Πνεύματος. Πάτερ ὅσιεΧρι-στὸντὸνΘεὸνἱκέτευεδωρίσασθαιἡμῖντὸ μέγα ἔλεος.
