Αρχιμανδρίτης Ζαχαρίας Ζάχαρου, Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας
Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι παράδοξο και αντινομικό. Μας κηρύττει με βεβαιότητα ότι στη ζωή των μαθητών του Χριστού η θλίψη και η χαρά, ο θάνατος και η ζωή αλληλοεξαρτώνται και διαδέχονται το ένα το άλλο. Αρκεί μόνο να υπάρχει η πίστη στον Θεό και η παράδοση στην αγάπη του Ιησού Χριστού. Πριν από την πτώση δεν υπήρχε πόνος ούτε λύπη. Μετά από την πτώση, όμως, ο άνθρωπος στερήθηκε τη ζωηφόρο σχέση που είχε με τον άγιο Θεό και στη ζωή του μπήκε το δηλητήριο του θανάτου. Ο θάνατος δεν δημιουργήθηκε από τον Θεό, αλλά ήταν αποτέλεσμα της αυθαίρετης γνώμης του ανθρώπου και της δικαιοσύνης του Θεού. Ήταν αφενός η δίκαιη μισθαποδοσία για την παρακοή στο θείο θέλημα και αφετέρου ο τρόπος για να τεθεί ένα τέρμα στο κακό. Στα τέλη των αιώνων ήλθε ο Ίδιος ο Χριστός πάνω στη γη. Η ζωή του Χριστού ήταν δοξασμένη με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, αλλά και συνυφασμένη με απέραντη θλίψη και απερινόητο πόνο. Ο Κύριος μας αποκάλυψε πως τα παθήματα και ο πόνος, ακόμη και ο θάνατος, γίνονται μέσα που εκφράζουν την τέλεια θεία αγάπη. Ο θάνατός Του ήταν τέλεια έκφραση της αγάπης, της υπακοής Του προς τον Ουράνιο Πατέρα, αλλά και της αγάπης Του για τον πεπτωκότα άνθρωπο.