Ο εγκρατής απέχει από τη λαιμαργία. Ο ακτήμονας, από την πλεονεξία. Ο ήσυχος από την πολυλογία. Ο αγνός από τη φιληδονία. Ο σεμνός από την πορνεία. Ο αυτάρκης από τη φιλαργυρία. Ο πράος από την ταραχή. Ο ταπεινός από την κενοδοξία. Ο ελεγκτικός από την υποκρισία. Επίσης, ο προσευχόμενος από την απελπισία, ο φτωχός από τα πολλά χρήματα, ο ομολογητής από την άρνηση, ο μάρτυρας από την ειδωλολατρία. Βλέπεις πως κάθε αρετή που γίνεται μέχρι θανάτου, δεν είναι άλλο παρά αποχή από την αμαρτία; Η αποχή από την αμαρτία είναι φυσικό έργο και όχι αντάλλαγμα της Βασιλείας των Ουρανών.
Άγιος Μάρκος ο Ασκητής