Η συνάντηση με το διάβολο, τον αρχαίκακο, που ταλαιπωρεί την ανθρωπότητα, γίνεται αιτία φόβου ή ελευθερίας, ανάλογα με την πνευματική μας κατάσταση.
- π. Ανδρέας Αγαθοκλέους
Στη χώρα των Γαδαρηνών ο Χριστός συναντιέται μαζί του στο πρόσωπο του άνδρα που κυριαρχείτο από αυτόν, εδώ και πολλά χρόνια. Η κατάσταση γινόταν ακόμα πιο τραγική και δύσκολη, γιατί μέσα του υπήρχαν «δαιμόνια πολλά», που τον ταλαιπωρούσαν, αλλοιώναν το πρόσωπό του «και ιμάτιον ουκ ενεδιδύσκετο και εν οικία ουκ έμενε, αλλ’ εν τοις μνήμασιν».
Αυτή η κυριαρχία του διαβόλου στον άνθρωπο έχει περιοριστεί με την παρουσία της Εκκλησίας του Χριστού για δυό χιλιάδες χρόνια, ώστε να μην συναντούμε τόσο συχνά κυριολεκτικά δαιμονισμένους.
Οι δαιμονικές δυνάμεις, όμως, που εκφράζονται με τα διάφορα πάθη, δεν έχουν εξαλειφθεί. Μας ταλαιπωρούν και ταλαιπωρούμεν. Ευτυχώς, το έργον του Χριστού, που ήλθε για να περιορίσει τα έργα του διαβόλου, συνεχίζεται μέσα στην Εκκλησία Του.
Όποιος θέλει να ελευθερωθεί, μπορεί.
Όποιος θέλει να θεραπευτεί, το πετυχαίνει.
Όποιος θέλει ν’ αλλάξει τρόπο ζωής, με το να γίνει Χριστοκίνητος από δαιμονοκίνητος, το κατορθώνει.
Η Εκκλησία είναι για όσους θέλουν κι αγωνίζονται. Γίνεται, τότε, με τα μυστήριά της, την καθοδήγηση, τη μετάνοιά μας και τη συνεχή εγρήγορση, το μέσο που θα ζήσουμε τη χαρά και την ειρήνη του Χριστού.
Τα εκατομμύρια των αγίων, γνωστών και αγνώστων, παλαιότερων και συγχρόνων, μας βεβαιώνουν για το εφικτό και την ομορφιά της ελευθερίας από τα πάθη.
Πηγή: pemptousia.gr