Τα Χριστούγεννα είναι αφιερωμένα στον Χριστό και κάθε φορά που λησμονούμε τη θρησκευτική διάσταση των εορτών, χάνουμε κάτι πολύ σημαντικό και ουσιώδες για την πραγματική σημασία τους.
- Του Πανοσιολ. Αρχιμ. Νεκταρίου Δαρδανού
Πρωτοσυγκέλλου Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας, Σπετσών & Αιγίνης
Σίγουρα η εμπορική διάσταση των Χριστουγέννων είναι πιο ελκυστική, ίσως γιατί δεν απαιτεί να κοιτάξουμε εκεί όπου νιώθουμε περισσότερο γυμνοί και ανασφαλείς, μέσα στην καρδιά μας. Κάθε φορά όμως που καταφεύγουμε στην ύλη γιατί φοβόμαστε να κοιτάξουμε καλύτερα μέσα μας, η αληθινή μαγεία των Χριστουγέννων δεν θα μας αγγίζει όσα ψηλά δέντρα κι αν στολίσουμε, όσα μπαλκόνια κι αν φωταγωγήσουμε, όσα υπέροχα γλυκά κι αν διαφημίσουμε στα social media πως φτιάξαμε.
Αναρωτιέται όμως κανείς κατά πόσο οι άνθρωποι κατάλαβαν τη σημασία της γέννησης του Χριστού και αναλογίζεται μήπως η άγνοια της σημασίας του θείου μυστηρίου είναι ίσως η κυριότερη αιτία για την οποία ενώ εκατομμύρια άνθρωποι προσφέρουν τη «λατρεία των χειλέων» στον γεννημένο Σωτήρα του κόσμου, ο σκοπός της ενανθρωπήσεώς Του εξακολουθεί να παραμένει απραγματοποίητος.
Διότι δεν μπορούμε να λέμε ότι «γιορτάζουμε Χριστούγεννα» όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό. Ούτε δικαιούμαστε να λέμε ότι γιορτάζουμε Χριστούγεννα, όταν στο επίκεντρο της γιορτής βρίσκεται ο εαυτός μας, παραβλέποντας ή και περιφρονώντας ίσως τον συνάνθρωπό μας. Τα ευαγγέλια της Εκκλησίας αιώνες τώρα διακηρύσσουν τη χριστιανική πίστη ότι «Έτσι φανερώθηκε η αγάπη του Θεού σε μας :
Aπέστειλε τον Yιό Tου τον μονογενή στον κόσμο, για να ζήσουμε δι’ Aυτού», όπως γράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Αυτήν τη φιλανθρωπία του Θεού για τον άνθρωπο μας θυμίζουν τα Χριστούγεννα και μας προτρέπουν να αξιοποιήσουμε αυτήν τη δωρεά Του στην καθημερινή προσωπική μας ζωή αλλά και στην κοινωνική μας δράση. Τα Χριστούγεννα δεν είναι μια ετήσια αναμνηστική γιορτή αλλά μια καθημερινή βίωση της Αγάπης. Μιας Αγάπης που φανερώθηκε στον κόσμο την ημέρα της Γέννησης του Θεανθρώπου.
Τότε γιορτάζουμε λοιπόν αληθινά Χριστούγεννα, όταν γιορτάζουμε τη δική μας εν Χριστώ αναγέννηση, την οποία εκδηλώνουμε με την έμπρακτη αγάπη μας προς τον οποιοδήποτε συνάνθρωπό μας.
Δυστυχώς όμως ζούμε χωρίς αγάπη και χωρίς θυσιαστικό φρόνημα….καλλιεργώντας συνεχώς μια αυτοαναφορικότητα δίχως τέλος.
Οπότε μιλάμε για απολυτοποίηση της ύλης, για την άκρατη κοσμικότητα, για την απόρριψη κάθε πνευματικής πλευράς των πραγμάτων. Τελικά μιλάμε για Χριστούγεννα χωρίς Χριστό!
Τα υλικά αγαθά, με λογική και μέτρο και στο βαθμό που μας είναι απαραίτητα, δεν τα απορρίπτουμε βέβαια. Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος «και τα λαμπάκια και το δέντρο καλά είναι, μη μένουμε όμως μόνο σ’ αυτά»!
Η ζωή δεν μπορεί να καταναλώσει τα πάντα και η καταναλωτική κοινωνία δεν μπορεί ούτε και θα μπορέσει ποτέ να δώσει τα πάντα!
Λοιπόν, ας προετοιμαστούμε όσο καλύτερα μπορούμε για τα πνευματικά Χριστούγεννα. Μας είναι απαραίτητη η ευφροσύνη τους. Αυτό το προάγγελμα της Ουράνιας Βασιλείας. Αυτή η απόδειξη ότι μέσα μας ο Χριστός γεννήθηκε!
Άγια και ευλογημένα Χριστούγεννα!