Του Νικολάου Ξεξάκη
Προέδρου της Εστίας Θεολόγων Χάλκης και Φίλων αυτής
Ομοτίμου Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών
Εντός συγκινητικής, σεμνής και πανηγυρικής ατμοσφαίρας εωρτάσθη, την 13ην Σεπτεμβρίου 2024, ημέραν Παρασκευήν, η 180η επέτειος από της ιδρύσεως της περικλεούς Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, της ευρισκομένης επί του ευλογημένου και παραδεισίου «Λόφου της Ελπίδος» της Ερατεινής Χάλκης των Πριγκηποννήσων. Το επικρατήσαν ευφρόσυνον και χαροποιόν κλίμα υπήρξεν αντάξιον του ιστορικού και λαμπρού εορταστικού γεγονότος.
Εις τον χαιρετισμόν, τον οποίο απηύθυνα, υπό την ιδιότητα του Προέδρου της Εστίας Θεολόγων Χάλκης και Φίλων αυτής, μεταξύ άλλων, ανέφερα τα ακόλουθα:
«Μετά πολλαπλών εντόνων αισθημάτων ευγνωμοσύνης, τιμής, συγκινήσεως, υπερηφανίας και χαράς, ακριβέστερον δε χαρμολύπης, προσέρχομαι εις την Χαλκίτιδα Τροφόν Σχολήν – κατόπιν της τιμητικής προσκλήσεως του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Σεβαστής Εφορείας της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος Χάλκης – υπό την ιδιότητα του Προέδρου της Εστίας Θεολόγων Χάλκης και Φίλων αυτής, προκειμένου να συμμετάσχω, μετ’ ενίων ομογαλάκτων, εις τον εορτασμόν της 180ης ιστορικής επετείου της ποτνίας και περιωνύμου Τροφού Σχολής από της ιδρύσεώς της. Σημειωτέον ότι την 1ην Οκτωβρίου 1844 ηυλογήθη η έναρξις της λειτουργίας της Σχολής, την δε 8ην του αυτού μηνός η έναρξις των μαθημάτων».
«Κατά την επετειακήν αυτήν σεμνήν εορταστικήν εκδήλωσιν, ευλαβώς, γηθοσύνως και ευγνωμόνως, η σκέψις των ομογαλάκτων στρέφεται προς το πολυσέβαστον πρόσωπον του αοιδίμου Οικουμενικού Πατριάρχου Γερμανού του Δ’. Ο λόγος, βεβαίως, είναι προφανής, δεδομένου ότι αγλαόν καρπόν του ενθέου και διακαούς ζήλου του προς την παιδείαν απετέλεσε το λαμπρόν τούτο σέμνωμα της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, επί του «Λόφου της Ελπίδος» της ερατεινής Χάλκης των Πριγκηποννήσων, το οποίον διεδραμάτισε σημαντικόν μέρος εις την πνευματικήν πορείαν του ιστορικού, μαρτυρικού, ηγιασμένου και αειφεγγούς Οικουμενικού Πατριαρχείου, του φυλάσσοντος τα ιερά και τα όσια της Εκκλησίας και του Γένους».
«Ασφαλώς, μετά συγκινήσεως και δέους, αναπολώ την τετραετή μαθητείαν μου εις τον ευλογημένον τούτον «Λόφον της Ελπίδος». Τα πάντα συνετέλουν εις την Σχολήν, κατά τρόπον θεοστήρικτον, δια την επιστημονικήν κατάρτισιν, την θεολογικήν εκγύμνασιν και την διαπαιδαγώγησιν του εσωτερικού κόσμου και χαρακτήρος των θεραπόντων της ιεράς επιστήμης. Η στοργική πνευματική Τροφός απετέλει όασιν ορθοδόξου πνευματικότητος και εφαλτήριον ουρανίου αναγωγής και ενατενίσεως, επίγειον παράδεισον! Η συνύπαρξις της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος και της Θεολογικής Σχολής, η καλλιέργεια θεωρίας και πράξεως, η εναλλαγή του εδράνου διδασκαλίας και του στασιδίου εις το κατανυκτικόν ναΐδιον της Αγίας Τριάδος, η πλουσιωτάτη και αξιολογωτάτη Βιβλιοθήκη, η κοινοβιακή ζωή, το παραδείσιον φυσικόν περιβάλλον, η ακτινοβολία και θαλπωρή του Οικουμενικού Θρόνου απετέλουν ιδανικούς παράγοντας θεοφιλούς διαπαιδαγωγήσεως».
«Εορτάζοντες, σεμνοπρεπώς και γηθοσύνως, την ιστορικήν 180ην επέτειον της Τροφού Χαλκίτιδος Θεολογικής Σχολής από της ιδρύσεως αυτής, συνεορτάζομεν και μίαν άλλην σημαντικήν επέτειον, όχι ξένην, αλλ’ αρρήκτως προς αυτήν συνδεδεμένην, δηλαδή την 71ην ακριβέστερον μάλιστα την 72αν επέτειον της «Εστίας Θεολόγων Χάλκης και Φίλων αυτής», η οποία Εστία αποτελεί «οστούν εκ των οστέων» της Τροφού Σχολής. Η ίδρυσις της Εστίας απεφασίσθη την 31ην Ιουλίου 1952 εις την Χαλκίτιδα Σχολήν. Νομικήν υπόστασιν δε έλαβε το επόμενον έτος 1953».
«Η Εστία Θεολόγων Χάλκης και Φίλων αυτής συνεχίζει με την νέαν αυτήν επωνυμία, μετά την τροποποίησιν του Καταστατικού αυτής (16/11/2023), την αποστολήν της, προσδοκούσα διακαώς, τη βοηθεία της Παναγίας Τριάδος, την επαναλειτουργίαν της επί πεντήκοντα και τρία έτη προσκαρτερούσης Χαλκίτιδος Σχολής, η οποία, βεβαίως, ουδόλως αδρανεί κατά τα τελευταία έτη της αναστολής της, αλλά μερίμνη των οτρηρών εργατών αυτής, δια πολλαπλών σημαντικών εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων, ευρίσκεται, κατά τρόπον δυναμικόν και γόνιμον, εις το προσκήνιον. Αναμένει, πάντως, τον ευλογημένον χρόνον κατά τον οποίον, δια της επαναλειτουργίας της, θα έχει την ευλογίαν να εμπλουτίση την Εστίαν δια νέων ομογαλάκτων, να προσφέρη, ως πνευματικόν φυτώριον και επιστημονικόν επιτελείον του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τον ζωτικόν και ανόθευτον θησαυρόν της ορθοδόξου πίστεως και πνευματικότητος, ως έπραξε και κατά το πολύκαρπον και αγλαόκαρπον παρελθόν της, να αγωνίζεται δια την προβολήν του γνησίου νοήματος της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, ως Σώματος Χριστού και Κιβωτού της σωτηρίας, εν ενότητι, αγάπη και υπευθυνότητι, μακράν του κοσμικού και ψυχοφθόρου φρονήματος. Ο πολυτρόπως δοκιμαζόμενος άνθρωπος χρήζει πνευματικού στηριγμού και θεοφιλούς προσανατολισμού, ο οποίος συνοψίζεται εις τους λόγους του Αποστόλου Παύλου: «ημών ….. το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλιπ. 3,20), το οποίον, ασφαλώς, νοηματοδοτείται εκ της επιγείου βιοτής».
Φωτογραφίες: Νίκος Παπαχρήστου/ Οικουμενικό Πατριαρχείο