Ὁ συνταγματάρχης Κων/νος Δαβάκης ὑπῆρξε μία ἀπό τίς ἡρωϊκότερες μορφές τοῦ ἑλληνοϊταλικοῦ πολέμου κατά τήν ἐποποιΐα τοῦ 1940, ἰδιαίτερα στά βουνά τῆς Πίνδου. Εἰδικότερα, παρακάτω παραθέτουμε ἕνα μικρό κείμενο ἀπό βιογράφο συνάδελφό του Ἰωάννη Βερνάρδο πού κάμνει λόγο γιά τήν πίστη τοῦ ἥρωα Δαβάκη.
- Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’
«Ὁ Δαβάκης δέν ἀνῆκεν εἰς τούς ἐξημμένους τύπους τῶν ὀρθολογιστῶν, πού σκώπτουν τούς θρησκευομένους. Ὅπως πάντες οἱ πραγματικῶς καί ὄχι ἐπιφανειακῶς μόνον μορφωμένοι, ἐπίστευε καί αὐτός εἰς τόν Θεόν, προσηύχετο μετ’ εὐλαβείας, ἐμελέτα διαρκῶς τήν Ἁγίαν Γραφήν καί ἦτο θερμός προσκυνητής τῆς Παναγίας, εἰς τήν ὁποίαν εἶχε τυφλήν ἐμπιστοσύνην, ἐσέβετο δέ τούς ἁγίους τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας καί οὐδέποτε ἠκούσθη ἐκφραζόμενος ἀνευλαβῶς ἤ μέ τήν ἀηδῆ εἰρωνείαν μερικῶν «πολύξερων» ξοάνων διά τήν θρησκείαν μας. Καί ἡ θρησκευτικότης του αὐτή συνέτεινεν εἰς τό νά διατηρηθῇ ἐνάρετος καί ἀγαθός, ν’ ἀντιμετωπίζῃ δέ πάντοτε μέ καταπλήσσουσαν εὐθύτητα καί εἰλικρίνειαν, ἀλλά καί μέ ἀσυλλόγιστον θάρρος, τούς ἰδεολογικούς ἀντιπάλους του. Ἦτο σεμνός καί ἁγνός Χριστιανός».
Ὡς ἕνα δέ ἀπό τά πολλά δείγματα τῆς θρησκευτικότητός του ἀναφέρει ὁ βιογράφος του ἦταν ὅτι μετά τόν τραυματισμό του στόν Προφήτη Ἠλία Φούρκα ἀπέστειλε γιά τό ἐκεῖ πλησίον Μοναστήρι τῆς Θεοτόκου 7 ὀκάδες ἐλαίου. «Ἦτο τό εὐλαβές ἀφιέρωμα τοῦ νικητοῦ τῆς Πίνδου πρός τήν Μεγαλόχαρην Παναγίαν»!
Ἄς εἶναι αἰωνία του ἡ μνήμη.
