Γράφει ο π. Κοσμάς Θασίτης, Ιερά Μητρόπολη Κατάνγκας- Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό
Στην κατάσταση της γκρίνιας και της μιζέριας που ζούνε σήμερα αρκετοί άνθρωποι, ένα όμορφο χαμόγελο από παιδιά μίας άλλης ηπείρου, έγχρωμης, αλλά με κοινό προορισμό, αξίζει να μας προβληματίσει.
Πόσα διδάγματα μπορούν να μας στείλουν αυτά τα παιδιά βλέποντάς τα χαρούμενα.
Είναι πάμπτωχα, άλλα ρακένδυτα και άλλα ορφανά. Όμως, το χαμόγελο δεν λείπει από τα χείλη τους.
Κάποια από αυτά μπορεί να μην τα ξαναδούμε μετά από λίγες μέρες, λίγους μήνες, λίγα χρόνια. Γιατί; Διότι θα έχουν πεθάνει. Είτε από ασθένεια, είτε ώς εργάτες των ορυχείων, είτε από συμμορίες, οι οποίες θα τους ληστέψουν ή θα τους σκοτώσουν και άλλα ίσως τα εκμεταλλευτούν κάποιοι σωματέμποροι, οι οποίοι θα πουλήσουν τα όργανά τους και κάποια άλλα θα πεθάνουν από κάποια άλλη αιτία.
Το σημαντικότερο είναι ότι μπορεί να είναι πάμπτωχα, αλλά είναι χαρούμενα. Το χαμόγελο είναι ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους συνεχώς. Δεν λείπει από τα χείλη τους.
Ζούνε με ελάχιστα πράγματα. Τρώνε μία φορά τη μέρα. Δουλεύουν από το πρωί έως αργά το απόγευμα κι όμως δεν απελπίζονται. Δεν τα παρατάνε. Συνεχίζουν την επόμενη μέρα το ίδιο πρόγραμμα.
Παραδείγματα ζωής για όλους εμάς που συνεχώς γκρινιάζουμε για το φαγητό, για τα ρούχα, για τα παπούτσια, για τα κινητά τηλέφωνα που δεν είναι της μόδας κ.π.α.
Ας είμαστε χαρούμενοι άνθρωποι όσο μπορούμε. Εξάλλου, η χαρά είναι δώρο του Αγίου Πνεύματος.
Να έχουμε αισιοδοξία μέσα μας κι ας μην μας πιάνει πανικός και απογοήτευση σε κάποια δυσκολία μας.
Η ζωή είναι ωραία, ας εκμεταλλευτούμε το χρόνο που έχουμε στη ζωή μας όσο μας το επιτρέπει ο καλός Θεός.
Ας δίνουμε χαρά στους γύρω μας. Πόσοι περιμένουν από εμάς να ακούσουν ένα καλό λόγο, παρηγορητικό, επαινετικό. Δεν μας κοστίζει τίποτα. Δεν χρειάζεται να δώσουμε χρήματα. Χρειάζεται μόνο να δώσουμε ΑΓΆΠΗ και καλοσύνη.
Ας μοιραστούμε με τους γύρω μας το Θεό που πιστεύουμε κυρίως με το παράδειγμά μας και λιγότερο με τα λόγια μας.
– Μας έμαθε να αγαπάμε.
– Μας έμαθε να συγχωρούμε.
– Μας έμαθε να κοινωνάμε το Σώμα Του και το Αίμα Του.
– Μας έμαθε να χαίρόμαστε στη χαρά του άλλου και να συμπάσχουμε στο πόνο του.
– Μας έμαθε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.
– Μας έμαθε να μοιράζουμε τα υπάρχοντά μας γιατί εκεί κρύβεται η αληθινή χαρά.
Μην αφήνεις η μέρα να περάσει χωρίς να χαμογελάς.
Το χαμόγελο είναι τα φτερά της ψυχής. Ας μη το στερούμε από τον εαυτό μας και από τους άλλους, γιατί ίσως γίνουμε αιτία να σώσουμε έναν άνθρωπο από την απώλεια !!!